Πως προέκυψε το όνομα Νo Color Rainbow;
Πάρης: Είχαμε κάτσει ένα βράδυ και σκεφτόμασταν διάφορα ονόματα για την μπάντα. Ήταν λίγο δύσκολο ομολογώ αλλά τελικά καταλήξαμε στο “no color rainbow”. Mας άρεσε γιατί είχε μία αντίθεση.
Μαρία: Μετά από αμέτρητες συνεδρίες σκέψεων και πολύωρα μαζώματα αποφασίσαμε να καταλήξουμε σε ένα όνομα που μεταφράζει το ύφος των μέχρι τότε κομματιών! Και voila γεννήθηκαν οι No Color Rainbow! Που σημαίνει ότι με ένα θλιβερό άρα ασπρόμαυρο στίχο, δημιουργούμε κάτι χαρούμενο άρα χρωματιστό!
Και ποιοι είστε εσείς;
Πάρης: Ποιοί είμαστε; Η μπάντα αποτελείται από έξι άτομα με κατά βάση ξένες επιρροές γι’ αυτό και έχουμε αγγλικό στίχο. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι πως έχουμε ταιριάξει σαν σύνολο και σαν μπάντα παρόλο που σαν χαρακτήρες έχουμε αρκετές διαφορές. Κατά τα άλλα είμαστε κοινοί άνθρωποι σαν κι εσάς… Στα πλήκτρα ο Πάρης Λάμπος.
Μαρία: Επειδή είμαι ευγενική και κυρία και επειδή οι κυρίες προηγούνται θα ξεκινήσω με το θηλυκό της παρέας. Μαίρη Τσαβαλιά, η τραγουδιάρα της μπάντας.
Φιλάρετος: Με λένε Φιλάρετο Αμαραντίδη και είμαι ο main guitarist της μπάντας (hell yeahhh…) Ήμουν φίλος της τραγουδίστριας μας Μαίρης Τσαβαλιας η οποία και μου πρότεινε να παίξω στο συγκρότημα. Επίσης εκείνη την περίοδο τα παιδιά ψαχνανε και για ντράμερ οπότε επιστράτευσα τον Αλέξη Γεωργόπουλο που παίζουμε μαζί από παλαιοτέρα. Τα υπόλοιπα παιδιά τα γνώρισα εκεί.
Χρήστος Β.: Eίμαι ο εγκέφαλος της μπάντας ακόμα κι αν κανείς δεν το παραδέχεται. Τραγουδιστής, συνθέτης και κιθαρίστας.
Πως θα περιγράφατε την μπάντα σας με τρεις λέξεις;
N.C.R : Νο Cocaine Required
Βλέπω πως είστε πολύ διαφορετικοί μεταξύ σας, ποιο είναι το κοινό μουσικό σας χαρακτηριστικό;
Πάρης: Πιστεύω πως είναι θετικό που είμαστε λίγο διαφορετικοί μεταξύ μας γιατί ο καθένας με τον τρόπο του έχει κάτι να προσθέσει στην μπάντα. Ή και να αφαιρέσει κάτι που μπορεί να μην χρειάζεται!
Μαρία: Η αγάπη για τη μουσική! Απλά!
Φιλάρετος: Η αλήθεια είναι ότι έχουμε αρκετά διαφορετικές επιρροές μεταξύ μας. Εγώ κινούμαι σε rock επιρροές. Με τον Αλέξη παίζαμε progressive rock. Όταν ήρθαμε στους NCR είδαμε ότι τα παιδιά είχαν πάρα πολύ καλό υλικό στα χεριά τους και ότι ήταν αρκετά ανοιχτοί ως προς το στυλ. Ο καθένας έχει κάτι ξεχωριστό να προσφέρει και η βασική μας φιλοσοφία είναι αυτό που παίζουμε να αρέσει σε όλους συνδυάζοντας τις ιδέες όλων. Εξάλλου αυτή είναι και η ουσία της μουσικής.
Τι είναι αυτό που σας φέρνει στο στούντιο τα βράδια μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά;
Μαρία: Όσο κουρασμένοι και να είμαστε ένα βράδυ στο στούντιο μας κάνει ακόμα χειρότερα!! Σοβαρά τώρα ένα βράδυ στο στούντιο πάντα το ευχαριστιόμαστε! Μουσική, μπύρα και γέλιο ποτέ δεν σε κουράζουν!
Αν διαλέγατε μια μπάντα της οποίας θα μπορούσατε να ακολουθήστε την πορεία ποια θα ήταν αυτή;
Πάρης: Μου αρέσουν πολλές μπάντες. Η αλήθεια είναι πως αν έπρεπε να επιλέξω μία αυτή θα ήταν οι Arctic Monkeys γιατί επανέφεραν το κλασσικό ροκ σε μία άλλη μορφή πιο εξελιγμένη σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Eίναι η μπάντα που θα ήθελα να δω live αυτήν την περίοδο να τα σπάει!
Μαρία: Red Hot Chili Peppers!!
Φιλάρετος: Δύσκολη ερώτηση… Η προφανής απάντηση είναι να πω την πορεία της μεγαλύτερης μπάντας του πλανήτη, των Beatles…
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας δίσκος ή στίχος;
Πάρης: Ο δίσκος που ξεχωρίζω λίγο περισσότερο από κάποιους άλλους είναι το “Ok computer” των Radiohead. Τα κομμάτια που εμπεριέχονται είναι αριστουργήματα!
Χρήστος Β. : “I need some time at the sunshine”- Oasis
Μαρία : “Love is like a sin, my love” Paradise Circus- Massive attack
Φιλάρετος: Από δίσκους Sgt Peppers (Beatles), Dark side of the moon (Floyd), Painkiller (Judas priest), Seventh son of the Seventh son (Maiden), Paranoid (Sabbath), τα πάντα από Michael Jackson και άλλα πολλά… άντε να διαλέξεις ένα…
Σας είδαμε στο πρώτο σας live – που ήταν συγκλονιστικό- στις 13 Απρίλη 2014 στο Double trouble στοά Πατησίων. Πέρα από το φριχτό άγχος ποια συναισθήματα κυριάρχησαν μέσα σας;
Πάρης: Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία και προετοιμαζόμασταν καιρό γι’αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε και πολύ άγχος. Πιο πολύ ενθουσιασμένοι ήμασταν που θα παίζαμε μπροστά σε κοινό τα κομμάτια που τους τελευταίους μήνες δουλεύαμε.
Χρήστος Β.: Είχα διπλό άγχος γιατί ήταν μια έκθεση της προσωπικής μου δουλειάς αλλά το αποτέλεσμα με δικαίωσε.
Μαρία: Παρόλο που φοβόμουν πραγματικά για το άγχος που πίστευα ότι θα έχω, ήταν τόσο ευχάριστο το συναίσθημα, που το άγχος διαλύθηκε θα έλεγα, και πραγματικά το ευχαριστήθηκα και ένιωσα ανανέωση!
Σ’ αυτό τέλος πάντων που κάνετε σας έχει βοηθήσει κανείς;
Πάρης: Πάντα υπάρχουν άτομα που βοηθάνε ο καθένας με τον τρόπο του και φυσικά τις ικανότητες του. Δεν θα αναφέρω συγκεκριμένα πρόσωπα αλλά γενικά μπορώ να πω ότι αυτοί που είναι δίπλα μας μας βοηθάνε και μόνο με το ενδιαφέρον που δείχνουν για την μπάντα και τα τραγούδια.
Μαρία: Βασίλης Αβραντίνης, ο παραγωγός που πίστεψε από τις πρώτες πρόβες σε μας και μας βοήθησε να κυκλοφορήσουμε το πρώτο μας κομμάτι Fade away στη συλλογή Radio Spectrum 2014. Επιπλέον, μας βοηθά με τις χρήσιμες συμβουλές του!
Χρήστος Β.: special credits στον Φώτη Μανίκα για τους στίχους και την ανοχή.
Έχετε groupies; Αν θελήσουμε αυτόγραφα σε στήθος και γλουτούς που μπορούμε να σας βρούμε εκτός στούντιο;
Πάρης: Αν θέλετε μπορώ να σας δώσω οδό και αριθμό αλλά φοβάμαι ότι θα γίνει πανικός και επιτέλους κορίτσια έχω ξεμείνει από ρούχα. Μην μου τα σκίζετε κάθε φορά που με συναντάτε στο δρόμο.
Μαρία: Τα αγόρια μου θα τα έχω πάντα εφοδιασμένα με ανεξίτηλους μαρκαδόρους σε κάθε έξοδο και πιθανή επίθεση θαυμαστριών!! Είμαι σίγουρη ότι θα είναι πάντα διαθέσιμοι σε στήθη και γλουτούς!!
Φιλάρετος: Ναι… Θρασυβούλου 34Α Πλάκα, Αθήνα… 😉 ανοικτά από τις 8 το πρωί. (Παρέχονται δωρεάν μαρκαδόροι).
Το κομμάτι fade away περιλαμβάνεται στη μουσική συλλογή radio spectrum 2014.
Facebook group: No Color Rainbow – NCR
Αν δεν μας βρείτε εσείς κάπου θα σας πετύχουμε εμείς…
