Συνιστώμενη ανάγνωση. Πολύ μικρή περίληψη:
1. Η Ιρλανδία δεν μοιάζει σε τίποτα με την Ελλάδα.
2. Η κυβέρνησή της έκανε αυστηρή λιτότητα πολύ πριν της κατσικωθεί η Τρόικα.
3. Η οικονομία της δεν μοιάζει σε τίποτα με την δικιά μας. Είναι φιλελεύθερη σε βαθμό που δεν μπορούμε να φανταστούμε καν.
4. Εξαιρετική ανάλυση των πραγματικά προηγμένων διαπραγματεύσεων των Ιρλανδών με την Τρόικα.
5. Η Ιρλανδία ανέκαμψε τόσο γρήγορα επειδή επικαρπώθηκε δουλειά δεκαετιών στη δημιουργία ανταγωνιστικής οικονομίας.
6. Παρόλα αυτά οι επιπτώσεις της λιτότητας θα την στοιχειώνουν για πολλά χρόνια ακόμα. (πχ πολύ ψηλά επίπεδα άστεγων παιδιών ακόμα και τώρα)
7. Η συνεργασία των κομμάτων, των συνδικάτων εργαζομένων και ακόμα και του Δημοσίου του ίδιου στις περικοπές είναι πέρα από την φαντασία μας. Ιδιαίτερα στέκομαι στον ρόλο πολιτικών και ΔΥ που είχαν εμπειρία από προηγούμενες κρίσεις.
8. Οι Ιρλανδοί είναι εξαιρετικά ψηλού μορφωτικού επιπέδου υπάλληλοι με διεθνή προσανατολισμό. Αιώνες τώρα μαθημένοι να πηγαίνουν όπου έχει δουλειά ανάλογα με την οικονομία.
9. Διασκέδασα με την ανάλυση κάτι προβεβλημένων οικονομολόγων τύπου Κρούγκμαν καθότι αποκαλύπτεται η ρηχότητα της σκέψης τους και του τρόπου που αυτοπρομοτάρονται και μετά αλλάζουν αυτά που λένε.
10. Τα έσοδα του κράτους στην Ιρλανδία προέρχονται από τις επιχειρήσεις. Αποφεύγουν φόρους σε στατικά πράγματα και φορολογούν κυρίως αναπτυξιακά. Αν δεν πάνε καλά οι επιχειρήσεις, το Κράτος δεν τρώει.
Πριν ξαναρχίσετε να λέτε έτσι γενικά και αόριστα περί “λιτότητας” συνιστώ ιδιαίτερα την εκτενή ανάλυση του βιβλίου για τον θετικό αντίκτυπο της Τρόικα στο Ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα. Κάθε χώρα έχει δεινοσαυρικά σημεία, τυφλά σημεία, πράγματα που δεν θα βελτιωθούν ποτέ αν δεν έρθει κάποια κρίση ή κάτι άλλο να μας αναγκάσει να τα κοιτάξουμε προσεκτικά. Ακόμα και στην Ιρλανδία ο δημόσιος τομέας βελτιώθηκε σημαντικά σε παραγωγικότητα έτσι.Οι καταναλωτικές συνήθειες των Ιρλανδών άλλαξαν ανεπίστρεπτα. Πολλοί έφυγαν. Πάρα πολλοί. Είναι μια από τις ενδείξεις ότι στην Ελλάδα έχουμε λίπος η σύγκριση με εκείνο το διάστημα. Καθώς τους τριπλασιάστηκε η ανεργία σε πέντε χρόνια, 610 χιλιάδες άνθρωποι (σε χώρα ούτε 5 εκατομμυρίων) έφυγε. Έχουν 60% των ανθρώπων κάτω των σαράντα με πτυχία πανεπιστημίων και την κοπανούσαν χωρίς δεύτερη σκέψη. Στην Ελλάδα κάνουμε πρωτοσέλιδα έναν επιστήμονα εδώ και έναν αθλητή εκεί, ούτε που αγγίζουμε τέτοια νούμερα μετανάστευσης προς το εξωτερικό.
Η συνταγή της Τρόικα στην Ιρλανδία δεν είχε μεγάλες διαφορές από την ελληνική. Απλά βγήκε πολύ, πολύ διαφορετικό το κέικ. Το βιβλίο το συνιστώ όχι επειδή την “σωστή” συνταγή, ούτε επειδή οι Ιρλανδοί είναι έξυπνοι και εμείς χαζοί. Πιο πολύ θα ήθελα να το διάβαζαν όλοι τώρα για να καταλάβουμε ότι σε 5-10 χρόνια θα κριθούμε κάπως έτσι. Και τα παραμύθια που περνάνε τώρα, τότε θα αποκαλυφθούν από όλες τις μεριές.
Προφανως, δεν ειναι στραβος ο γιαλος,αλλα στραβα αρμενιζουμε…