Δεν λατρεύω τους μετανάστες.
Μπορώ να πω ότι οι περισσότεροι μετανάστες με αφήνουν αδιάφορο, με τον ίδιο τρόπο που ο τάδε, που μένει σε μια γειτονιά της Λάρισας και αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται να πάει στη δουλειά, με ενδιαφέρει ελάχιστα. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να υπερασπίζομαι έναν “ξένο”; Έναν βρώμικο, εξαθλιωμένο, άγριο άνθρωπο;
Για να απαντήσω, πρέπει πρώτα κάτι να διευκρινισθεί. Ακούμε συνεχώς ότι οι “λαθρομετανάστες” προέρχονται από υποανάπτυκτες, τριτοκοσμικές χώρες κτλ. Ενώ συνήθως προσπερνάμε αυτή την πληροφορία, έχει σημασία να αποσαφηνίσουμε το γιατί οι χώρες αυτές παραμένουν τριτοκοσμικές και κατά πόσο έχουμε συμβάλλει οι ίδιοι για να παραμένουν σε τόσο δεινή θέση. Η απάντηση είναι απλή, οι χώρες αυτές δεν εξαθλιώθηκαν από φυσικές καταστροφές ή ξηρασία, αλλά επειδή η Δύση, στην οποία υπερηφανευόμαστε ότι ανήκουμε, τις έχει ξεζουμίσει.
Τις πολυτέλειες που γευτήκαμε τις τελευταίες δεκαετίες τις εξασφαλίσαμε από την εκμετάλλευση τριτοκοσμικών πολιτών, είτε εργαζόμενων στην Ελλάδα, είτε στις χώρες τους. Οι μετανάστες φεύγουν απ’ τις εξαθλιωμένες χώρες τους, από το σπίτι τους, γιατί δεν έχουν να φάνε. Και έρχονται εδώ, και τους διώχνουμε μακριά μην κινδυνέψουν τα καλά μας τα σερβίτσια. Δεν αγαπώ παραπάνω τον μετανάστη, οι τύψεις με κάνουν να τον στηρίζω, νιώθω ένοχος για την εξαθλίωση του. Και θα ήθελα οι πολίτες άλλων χωρών, πιο αναπτυγμένων από την Ελλάδα, να κατανοήσουν πόση ευθύνη έχουν εκείνοι για την άδικη κατάσταση της Ελλάδος σήμερα.
Κάποτε αναρωτιόμουν πώς συνέβη και μια κοινωνία όπως της Γερμανίας στον Μεσοπόλεμο να έγινε τόσο απάνθρωπη. Οι μέρες που ζούμε μου έλυσαν την απορία. Ο “λαθρομετανάστης” στην Ελλάδα της Χρυσής Αυγής είναι ο Εβραίος της ναζιστικής Γερμανίας. Ο Έλληνας, ο ταπεινωμένος Ευρωπαίος, βρήκε στη δόξα της πατρίδας και στη δίωξη των μεταναστών την παρηγοριά που έψαχνε καιρό, κάπου να πατάει να ψηλώνει. Το παιδάκι της ‘Ε δημοτικού που τις τρώει απ’το παιδί της ΣΤ’ και δέρνει το παιδί της Δ’ για εξιλέωση.
Εν έτει 2015 μ.χ, η Ελλάδα ζει μέρες φασισμού. Ο Ξένιος Δίας είναι φασισμός. Αν έχεις βρεθεί απέναντι σε ΜΑΤ, έχεις γνωρίσει το μένος τους. Τη βία, την ψυχρότητα, τον φόβο. Σκέψου να βρεθείς μπροστά τους εντελώς απροστάτευτος από τα δικαίωματα που σου ‘χουν παραχωρηθεί. Χωρίς το νόμο να σε προστατεύει. Οι καταγγελίες γα βασανισμό κρατουμένων είναι καθημερινές. Οι φωνές των βασανισμένων δεν ακούγονται, αλλά ακούγονται παντού οι κραυγές “έξω οι ξένοι” για να καλύπτονται οι ψίθυροι των συμφωνιών που κλείνονται κάτω από τη μύτη μας.
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μια αντιεπανάσταση, ένα βήμα πίσω στην εξέλιξη του Ανθρώπου. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, η ελληνική κοινωνία επαναθεώρησε το ποιόν θεωρεί Άνθρωπο και ποιον άνθρωπο. Και επειδή τραγωδία χωρίς ειρωνεία είναι λειψή, οι Έλληνες, ο λαός της λαμογιάς, των αυθαιρέτων, της φοροδιαφυγής και του λαδώματος, αποφάσισαν ότι εκείνο το χαρακτηριστικό, που θα διακρίνει τους Ανθρώπους απ’ τους ανθρώπους, θα είναι η νομιμότητα.
Οι παραχαράκτες της ίδιας τους της ιστορίας αποφάσισαν ότι οι Άνθρωποι πρέπει να ορίζονται με χαρτιά και σφραγίδες.
Φωτογραφία από: http://bregenzerfestspiele.com/en
