Η φίλη μου η Λίλη είπε να τον ψηφίσουμε. Τον ξέρει λέει από παλιά, είναι καλό παιδί. Μπήκα λοιπόν στην σελίδα του στο Facebook μερικές μέρες αργότερα αφού είδα και την διαφήμιση που έβαλε. (Μην νιώθει ότι τζάμπα ξόδεψε τα λεφτά του ο άνθρωπος καθότι στο Ποτάμι γκρινιάζουν ότι και καλά δεν έχουν λεφτά για προώθηση…) Βλέπω καταρχάς ένα κιτς συνοθύλευμα πάνω πάνω:
Δεν δίνω σημασία. Έχω προσπαθήσει να μαντρώσω υποψήφιους αισθητικά και είναι αδύνατον. Δεν είναι γραφίστας άλλωστε, νομικός είναι ο άνθρωπος. Ψάχνω λοιπόν σε αυτά που γράφει κάτι με το οποίο να μπορώ να τον καταλάβω. Εύκολο καθότι είχε την λέξη Google ένα άρθρο του:
Προς τιμή του το σχετιζόμενο άρθρο του δεν είναι δυσνόητο. Όμως, ακριβώς όπως το Ποτάμι γενικότερα, είναι κενό περιεχομένου. Διάβασα το άρθρο. Δεν λέει τίποτα! Αν ήταν συντάκτης σε blog θα είχε απολυθεί. Ευγενικά (γιατί θα με βρίσει η Λίλη!) έθεσα ένα απλό ερώτημα. Το οποίο μένει αναπάντητο τόσες μέρες αργότερα.
Γιατί ο Κος Ελευθεριάδης προφανώς είναι πολιτικός που λέει μεν ότι δεν μοιάζει αλλά είναι ίδιος με όλους τους άλλους. Να κοιτάξει λίγο τον Άδωνι Γεωργιάδη αν θέλει να δει πως ακόμα και ένας ιδιαίτερα δραστήριος υπουργός απαντάει ο ίδιος σε Twitter, Facebook και οπουδήποτε αλλού σε απλούς ψηφοφόρους. Εγώ αναρωτιέμαι πάντως πως το σκέφτηκε ακριβώς. Γράφει ότι “το επάγγελμα του δικηγόρου σου επιτρέπει να γνωρίσεις από πολύ κοντά την πραγματική οικονομία και κοινωνία γύρω σου.” Αυτά που γράφει όμως δεν δείχνουν να έχει επαφή με την πραγματικότητα, μάλλον ακαδημαϊκός είναι. Στο χείριστο γενικόλογο άρθρο του ξεχνά να αναφέρει ότι:
1. H απόφαση βασίστηκε σε ιδιαίτερα σαθρό έδαφος κρίνοντας την Google σαν εταιρεία διαχείρισης πληροφοριών. Ένα νομοθέτημα σχεδόν δυο δεκαετιών παλιό που είχε φτιαχτεί για όσους κρατάνε μεγάλες βάσεις δεδομένων. Νομικός είναι ο άνθρωπος, περίμενα να διαβάσω τουλάχιστον μια γνώμη σχετικά με αυτό. Ούτε καν το αναφέρει.
2. “Δεν έχει σημασία αν απεναντί μας βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου.” Με στόμφο και αοριστία πετάγονται, στο γνωστό στυλ που έχει το Ποτάμι, ατάκες πιασάρικες. Οι οποίες όμως δεν σημαίνουν τίποτα πρακτικά. Σχεδόν ποτέ δεν έχει σημασία το μέγεθος της εταιρείας απέναντί μας κατά τον νόμο. Το θέμα είναι αν μπορεί ή δεν μπορεί να εφαρμοστεί η απόφαση.
3. “Ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να ζητά από την Εθνική Αρχή να κρίνει αν κάτι πρέπει να αφαιρεθεί από τις μηχανές αναζήτησης, ώστε κάτι που μας αφορά να μπορεί να ξεχαστεί.” Αλήθεια; Το σκεφτήκατε όμως από την ανάποδη; Θα μπορεί κάποιος να ζητήσει να ξεχαστεί κάτι το οποίο είναι στο δημόσιο συμφέρον να μην ξεχαστεί. Η Google επειδή δεν έχει χρόνο να ασχολείται με τέτοια, πρώτα θα κατεβάζει (μην βρει τον μπελά της) και πολλά χρόνια αργότερα, αφού αποδείξεις ότι δεν είσαι γάϊδαρος, θα ξανανεβάζει κάτι το οποίο ίσως είναι πολύ απαραίτητο να ξέρει ο κόσμος.
4. Έστω ότι αυτός ο Ισπανός κύριος καταφέρει το google.es να μην βγάζει πρώτο αποτέλεσμα κάτι που δεν του αρέσει. Τι με σταματάει να ψάξω στο google.gr ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να το βρω; Η λογική και ο τόνος που γράφει ο Κος Ελευθεριάδης υπονοεί ότι πρέπει να φερθεί σαν Κίνα η ΕΕ και να βάλει ένα μεγάλο firewall να μας προστατέψει από την κακή Google. Όπως το Ποτάμι, καθότι δεν έχουν σκεφτεί καν, (πόσο μάλλον μέχρι τέλους) πολιτικά κάποια βασικά πράγματα, λένε ότι να’ναι, όπως να’ναι.
5. Δεν είναι δημοκρατικό να μπορεί κάποιος να αφαιρεί από έναν κατάλογο περιεχομένου όπως το Google κατά το δοκούν περιεχόμενο. Θα ήταν σαν να απαιτήσει ο Κος Πλεύρης να αφαιρεθούν από όλες τις βιβλιοθήκες της Ελλάδας όσα βιβλία δεν γράφουν καλά πράγματα για αυτόν. Η απόφαση αν θα πατήσω ή όχι σε ένα link που μου παρουσιάζει σε αποτελέσματα η Google πρέπει να είναι δικιά μου. Ούτε του κράτους, ούτε κάποιου που θέλει να εξαφανίσει κάτι από το παρελθόν του. (Με ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορώ να σκεφτώ για ανήλικους κλπ.)
6. Τέτοιες αποφάσεις κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την είσοδο νέων παιχτών στην αγορά. Αν δυο Έλληνες φτιάξουν κάτι καλύτερο από το Google σαν μηχανή αναζήτησης, εκτός από την δυσκολία έναρξης εταιρείας στην Ελλάδα θα έχουν να φτιάξουν και ένα σωρό διαδικασίες για γραφειοκρατικούς χαζονόμους της ΕΕ κι από πάνω;
Χρησιμοποιώντας το google, ανάμεσα σε άλλα που έψαχνα για να γράψω αυτό το άρθρο είδα και τις εικόνες του συγκεκριμένου υποψήφιου. Βρείτε το λάθος:
Δεν είναι ντροπή να αναβαθμίσεις το look σου. Ούτε να βάλεις φακούς επαφής. Δυσνόητο είναι πως ένα κόμμα που διατείνεται ότι φέρνει κάτι καινούργιο καταφέρνει ήδη να φέρεται τόσο παλαιοκομματικά. Προτείνω στον Κο Ελευθεριάδη να απευθυνθεί στην αρμόδια Αρχή και να απαιτήσει να εξαφανιστούν οι παλιές του φωτογραφίες. (Επιλεκτικά – όποιες κρίνει το Κόμμα.)
Προφανώς ο άνθρωπος είναι συμπαθέστατος. Μάλλον και καλός ακαδημαϊκός. Αν είναι σοβαρός με την πολιτική όμως, καλό είναι να κάνει ένα…sabbatical και να επιστρέψει με ρεαλισμό και σεβασμό σε όλους μας. Δουλειές του ποδαριού, λίγους μήνες πριν τις εκλογές δεν τιμούν κανέναν.
ΥΓ Αυτό το άρθρο δεν πρόκειται να φτάσει ψηλά στο Google για την αναζήτηση του λήμματος “Παύλος Ελευθεριάδης”. Επειδή η Google λειτουργεί με έξυπνους αλγόριθμους και υπάρχουν πολύ καλύτερα άρθρα σχετικά με τον άνθρωπο αυτόν. Η μόνη περίπτωση να βγει πρώτο αποτέλεσμα θα είναι αν ψάξετε “Παύλος Ελευθεριάδης – ζογκλέρ σε τσίρκο”. Το οποίο ουσιαστικά αποδεικνύει αυτά που λέω πιο πάνω αν το καλοσκεφτείται…
αοριστολογιες χωρις επιχειρηματα και αυτοανοητα που θεωρουν ως δεδομενη την αντιθεση στην παρεμβαση στην πληροφορια στο διαδικτυο χωρις τους λογους για τους οποιους αυτο ειναι λαθος
ολιγον απο ανθρωπινα δικαιωματα μερικες αφελειες λογοτεχνικου βεληνεκους και ειρωνικο υφακι δεν αρκουν
επιχειρηματα εχεις?
Τώρα που δεν εκλέχτηκε αναμένω να δω την σοβαρή δουλειά που θα κάνει με επιμονή και υπομονή για το καλό της χώρας…
Δυστυχώς ήρθε άμεσα η επιβεβαίωση ότι έχω δίκιο (και ο Κος Ελευθεριάδης ένα νερόβραστο άδικο καθότι δεν πήρε καν σαφή θέση στο θέμα…αλά Ποτάμι) στο θέμα της Google και της απόφασης της ΕΕ. http://www.theguardian.com/commentisfree/2014/jul/02/eu-right-to-be-forgotten-guardian-google