Οι πολιτικές θέσεις είναι κάτι σαν την φορολογική δήλωση. Έχεις τις αποδείξεις, έχεις το βιβλιαράκι, το πρόγραμμα, κάτι χαρτιά, ένα μακρύ Excel….αλλά αν δεν κάτσεις με καθαρό κεφάλι μερικές ώρες να το δεις αναλυτικά δεν βγάζεις άκρη! Για να καταλάβεις τι ακριβώς γίνεται. Αλλού χλεύαζα κάποιες ιδιαίτερα μπερδεμένες θέσεις από ιστοσελίδα κόμματος. Κατεβατά σε στυλ έκθεσης Λυκείου. Πως αλλιώς μπορεί να γίνει όμως;
1. Nα συμφωνήσουμε τι συζητάμε. Το “μεταναστευτικό” άλλο σημαίνει για τον Καμμένο, άλλο για τον Τσίπρα. Ας το σπάσουμε σε λογικές υποενότητες και να προσπαθήσουμε να επιβάλλουμε την ίδια ορολογία.
2. Να ορίσει ο καθένας τι θεωρεί πρόβλημα. Άλλος θεωρεί ότι δεν έχουμε…αρκετές νάρκες στα σύνορα, άλλος ότι η φυματίωση θερίζει τους αλλοδαπούς.
3. Να συμφωνήσουμε τα νούμερα. Τα στατιστικά, τους τρόπους υπολογισμού, τις πηγές, τα αξιώματα και τις παραδοχές.
4. Προτάσεις: γενικές αρχές. Τα περισσότερα κόμματα επιμένουν εδώ. Γενικόλογα ευχολόγια. Χρήσιμα σαν σημείο εκκίνησης αν διαφωνούμε στις λεπτομέρειες.
5. Προτάσεις: συγκεκριμένες κατευθύνσεις. πχ “μείωση φόρου εισοδήματος” ή “πιο αυστηρή τιμωρία φοροδιαφυγής”.
6. Προτάσεις: μακροπρόθεσμοι στόχοι σε νούμερα με χρονοδιάγραμμα. πχ “μείωση του δανεισμού κατά 2% μέχρι το 2020” ή “αύξηση των εξαγωγών 3% ως το 2025”. Μερικοί το συνδέουν αυτό με τον διαχωρισμό νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας.
7. Προτάσεις: συγκεκριμένες αλλαγές. Όπως θα την καταθέσετε αν είστε κυβέρνηση.
Προτείνω δηλαδή έναν σκελετό ίδιο για όλους για να μπορώ με μια ματιά να δω τι ακριβώς πρεσβεύουν, πως συγκρίνονται και πόσο καλά το έχουν σκεφτεί.
Comments are closed.