Ξύπνησα κάπως πιασμένος από το ταξίδι της επιστροφής. Ευτυχώς φυσάει. Έκλεισα τα παράθυρα πριν πιάσει η ζέστη και αναπόλησα τις στιγμές στην παραλία. Μια ώρα αργότερα κοιτούσα την οθόνη διστακτικά. Δεν ήθελα με τίποτα να αρχίσω πάλι δουλειά. Συγύρισα λίγο την κουζίνα. Μάντρωσα σκουπίδια από πράγματα που δεν είχα τακτοποιήσει πριν φύγω για να τα κατεβάσω στον δρόμο. Κάτι σαν διάλειμμα πριν αρχίσω την δουλειά. 57 αδιάβαστα μηνύματα, πες τα μισά να είναι μπούρδες, τα άλλα μισά είναι δουλειά.
Δεν φοράω σαγιονάρες. Είναι τρελά μη πρακτικό πατούμενο, δεν μπορώ να το δικαιολογήσω καθόλου. Αλλά σήμερα για να κατεβάσω τα σκουπίδια έβαλα, έτσι, για να φτιάξω κλίμα διακοπών στο μυαλό μου. Προσπαθούσα να μην σκέφτομαι πόσο ανόητο υπόδημα είναι η σαγιονάρα και να κάνω ότι πηγαίνω στην παραλία. Έφτασα στον κάδο. Κάτι βρωμούσε. Άνοιξα. Δυο νεκροί σκύλοι και μισή γάτα! Έκλεισα τον κάδο. Δεν ήξερα τι να κάνω με τις δυο σακούλες σκουπιδιών, φαινόταν κάπως απρεπές να τις ακουμπήσω πάνω στα πτώματα.
Ανέβηκα πάλι στο σπίτι μου. Με εκνεύριζαν οι σαγιονάρες διπλά τώρα. Αν ήταν κάτι επείγον και έπρεπε να τρέξω θα έτρωγα σίγουρα τούμπα. Μα γιατί φοράει ο κόσμος σαγιονάρες; Δεν καταλαβαίνουν τους κινδύνους; Μου λέει ο άλλος “παίρνουν πολύ λίγο χώρο στην βαλίτσα;” Τι να το κάνεις ρε αδελφέ αν θα σκοτωθείς την μέρα που πρέπει να τρέξεις επειγόντως να τηλεφωνήσεις την αστυνομία γιατί βρήκες 2 1/2 νεκρά ζώα στον κάδο απορριμάτων σου;
Στο αστυνομικό τμήμα δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου όμως. “Αν δεν υπάρχει δόλος, δεν είμαστε αρμόδιοι.” Τι δόλος ρε φίλε; Ξέρω εγώ τι παίζει με την σκυλομαφία στην γειτονιά μου για να σου πω αν το καφέ σκυλοπτώμα χρωστούσε κόκκαλα στο μαύρο σκυλοπτώμα που είδα στον κάδο μου; Η μισή γάτα πως και γιατί έμεινε μισή ή ποιος ήταν ο νταβατζής της; Μου έδωσαν το τηλέφωνο στον Δήμο για τον αρμόδιο. “Καλά θα περάσω” είπε αυτός. Μάλλον κι αυτός μόλις γύρισε από διακοπές. Λίγο αργότερα μου χτύπησε το κουδούνι. Είχα ήδη βάλει σωστά παπούτσια και κατέβηκα άνετα και γρήγορα με πλήρη ασφάλεια. Άνοιξε τον κάδο και τον έκλεισε πιο γρήγορα κι από εμένα πριν.
“Υπάρχει πρωτόκολλο για τέτοιες περιπτώσεις”. Δεν μου ακουγόταν καλό αυτό. ΟΚ, δεν ήθελα να δουλέψω αλλά μην το σκίσουμε κιόλα στην χαρτούρα. Μπλέξιμο.
-Ξέρετε βιάζομαι λίγο. Ήταν να πάω στην Δροσιά, στον Λακαφώση για γαλακτομπούρεκο. Τεράστιο ψέμα, αλλά το είπα πειστικά και φορούσα άλλωστε και παπούτσια, όχι σαγιονάρες, οπότε μπορεί κάλλιστα να το εννοούσα.
“Αλήθεια; Έχω ακούσει ότι είναι εξαιρετικό εκεί. Από τα καλύτερα στην Ελλάδα.”
-Ναι, καλό είναι. Αλλά στην Καρδαμύλη έχω φάει καλύτερο.
Με τα πολλά ο τύπος από τον Δήμο συμφώνησε να έρθει μαζί μου. “Έτσι κι αλλιώς οι σκύλοι δεν θα πάνε πουθενά σήμερα μάλλον.” Το έπαιξα κάπως αναστατωμένος από το συμβάν και το έπαιξε λίγο ψυχολόγος για να δικαιολογήσουμε την κοινή μας κοπάνα. Πάνω που χαιρόμουν που θα πάω με το κόκκινο τζιπ του Δήμου πρώτη φορά βόλτα όμως φάνηκε ο γείτονας. Δουλεύει στο αεροδρόμιο, είναι κάτι σαν ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας αλλά όχι ακριβώς. Κάτι λιγότερο σημαντικό είναι αλλά αρκετά πολύπλοκο για να σου το εξηγήσει. Οπότε τον αφήνω να το παίζει καμπόσος μέχρι να καταλάβω.
“Τι γίνεται εδώ ρε παιδιά;”
Άνοιξε τον κάδο και του έδειξα. Το έπαιξα σκληρός. Ένα ύφος καουμπόϊκο αν με πιάνετε.
“Πω, πω….χάλια ρε Αλέξη! Τι θα κάνετε τώρα;”
– Ε, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Έχεις φάει ποτέ γαλακτομπούρεκο στον Λακαφώση;
“Όχι! Αλλά ακούω ότι είναι φοβερό. Μας είχε φέρει μια φορά μια θεία μου σε επίσκεψη αλλά το εξαφάνισε όλο η γυναίκα μου.”
Μπήκαμε και οι τρεις στο τζιπ του Δήμου. Ευτυχώς έχει τρεις θέσεις μπροστά και έτσι δεν υπήρχε άβολη διαπραγμάτευση ποιος θα πάει πίσω. Όταν γυρίσαμε μια ώρα αργότερα μας είχε κάτσει κάπως το γαλακτομπούρεκο και δεν αντέχαμε να ασχοληθούμε με τα 2.5 νεκρά ζώα.
“Έτσι κι αλλιώς δεν θα περάσει αυτή την εβδομάδα η σκουπιδιάρα από ότι ξέρω”, μας εξήγησε με επίσημο ύφος ο κύριος από τον Δήμο. “Αλλά και να περάσει, ευκαιρία και για αυτούς να κάνουν ρε παιδάκι μου ένα διάλειμμα από την δουλειά.”
Είχα ξεχάσει τις σακούλες σκουπιδιών μου δίπλα στον κάδο. Κάποια γάτα είχε ανοίξει την μια. Αν την βρω, θα την σκίσω στην μέση την άτιμη.
