Πολλοί το σκεφτήκαμε μόλις μάθαμε στις ειδήσεις για το τσουνάμι και το πλήγμα στα πυρηνικά εργοστάσια: «Καλά, αν δεν πάθει και τώρα κάτι το εργοστάσιο,σημαίνει ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ασφαλής και τζάμπα μας τρομάζουν τόσα χρόνια οι χαζο-οικολόγοι.» Στη συνέχεια είδαμε βροχή από δημοσιεύματα εξυπνακίστικα (αναγνωρίζω αμέσως το είδος καθότι ειδικεύομαι σε αυτό!) με ανάλογες μελέτες, στατιστικές και νούμερα. Όλα με έναν κοινό σκοπό: όπως πέφτουν μεν αεροπλάνα αλλά παραμένει στατιστικά το πιο ασφαλές μαζικό μέσο μεταφοράς, έτσι ναι μεν έχουν ατυχήματα τα πυρηνικά εργοστάσια αλλά:
- Παραμένει ο καλύτερος τρόπος για μαζική παραγωγή ενέργειας χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
- Η Ιαπωνία και άλλες χώρες δεν έχουν άλλες εναλλακτικές στην ενέργεια που να καλύπτουν τις ανάγκες τους.
- Είναι πιο «καθαρή» μορφή ενέργειας από το κάρβουνο, σίγουρα μάλιστα όταν τα περισσότερα εργοστάσια που καίνε κάρβουνο είναι απαρχαιωμένα.
Το θέμα το έχω αντιμετωπίσει πολλές φορές επικοινωνιακά και βασίζεται στο προβληματικό υπόβαθρο το οποίο χτίζουν κάποιοι «πράσινοι» σχετικά με την φιλοσοφία αντιμετώπισης τέτοιων θεμάτων. Η μια και μόνη αρχή η οποία μπορεί να σταθεί για να αξιολογήσουμε τα δεδομένα είναι η εξής:
Όλες οι ενέργειες, μη ενέργειες και κατευθύνσεις σε σχέση με το περιβάλλον πρέπει να λαμβάνουν πρώτα από όλα υπόψη το συμφέρον του ανθρώπου.
Ακούγεται περίεργο μόνο και μόνο επειδή μας έχουν φλομώσει σε «χαριτωμένα» ζωάκια τόσα χρόνια. Επειδή με αοριστολογίες και παραθρησκευτικά σλόγκαν έχουν θολώσει τα νερά. Δεν είναι το θέμα μας η καρέτα καρέτα ανόητοι! Το ουσιώδες είναι ότι η χελώνα ή η φώκια είναι δείκτες ενός οικοσυστήματος που καταστρέφεται. Στο οποίο ζούμε. Έρχεται λοιπόν τώρα το λόμπι υπέρ των πυρηνικών και πατάει σε προηγούμενη επικοινωνιακή υπερβολή, αυτή της επικείμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη. Δηλαδή βρίσκουν ένα κοινό καλά ποτισμένο ώστε να πιστεύει ότι η αγορά ενός πανάκριβου υβριδικού αυτοκινήτου έσωσε τον πλανήτη και τον ταϊζει σχετιζόμενο κουτόχορτο ότι η πυρηνική ενέργεια είναι η απάντηση!
Τα αεροπλάνα είναι πράγματι στατιστικά σχετικά ασφαλές μέσο. Πείτε το όμως στους συγγενείς των νεκρών μετά από ένα ατύχημα. Μετρήστε και όλες τις άλλες αρνητικές επιπτώσεις αυτού του μέσου συνολικά. Η πυρηνική ενέργεια δεν μπορούμε να πούμε στατιστικά πόσο ασφαλές μέσο είναι. Επειδή εκτός από αυτούς που πέθαναν άμεσα και αυτούς που θα πεθάνουν στα επόμενα δέκα χρόνια που είναι εμφανώς σχετιζόμενοι με τις διαρροές ραδιενέργειας, μπορεί να είναι εκατομμύρια οι άνθρωποι που θα πεθάνουν 1,2 ή 10 χρόνια νωρίτερα, με πόνο και ταλαιπωρία λόγω των μικρότερων διαρροών. Μπορεί κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα χίλια χρόνια η αποθήκευση των κατάλοιπων να προκαλέσουν δεκάδες Τσερνομπίλ και Φουκουσίμες. Έχει βελτιωθεί (ελάχιστα) η επανάχρηση μόνο ορισμένων από τα ραδιενεργά συστατικά της διαδικασίας.
Και τι βάζουμε από την άλλη μεριά της ζυγαριάς; Ότι τώρα βολεύει κάποιες χώρες η πυρηνική ενέργεια! Ότι η Ιαπωνία, μέχρι πρόσφατα δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, θα μπορεί να παράγει λιγότερα Honda; Ότι η Γαλλία έχει τεμπελιάσει επειδή έχει βολευτεί να παίζει με αυτήν και εξάγει και ενέργεια; Ότι το κόστος ηλιακής, αιολικής και άλλων εναλλακτικών μορφών ενέργειας είναι ακόμα ψηλό. Τι κι αν πέφτει κάθε μέρα, τι κι αν εξελίσσεται δραματικά μέσα σε λίγες δεκαετίες. Δεν σκεφτόμαστε, απλά αναπαράγουμε το κουτόχορτο και νομίζουμε ότι βολευόμαστε. Μέχρι να έρθει στην δικιά μας πόρτα. Γιατί βέβαια οι «κακοί» οι Τούρκοι θέλουν να βάλουν και στην γειτονιά μας πυρηνικό εργοστάσιο. Εκεί διαφωνούμε αλλά έχουμε ήδη ανοίξει τον δρόμο με την ανοχή μας.
Παν μέτρον ο άνθρωπος. Απλά πολλές φορές άλλοι άνθρωποι μας στρεβλώνουν τον καθρέφτη και παρέχουν κουτσουρεμένο χάρακα…
