Σαν καλός κηπουρός, παρατηρώ τα στατιστικά όλων των ιστολογίων μου. Βλέπω λοιπόν χθες μια μικρή αύξηση σε αναζητήσεις για κάτι φαινομενικά ασήμαντο:
| κυβελλος επιστημων | 11 |
| ΚΥΒΕΛΛΟΣ | 11 |
| Κυβέλλος επιστήμων | 6 |
Εκτός κι αν ετοιμάζονται να τον καλέσουν σε συνέδριο στην Ινδία τον άνθρωπο, το πιο πιθανό είναι ότι ο δικηγόρος του σκαλίζει το Google προσπαθώντας να στοιχειοθετήσει την αντεπίθεσή του σε σειρά άρθρων μου με το όνομά του. Καθότι θα ήταν ότι καλύτερο για εμένα να έχω την ευκαιρία να κάνω μια high profile δίκη με θέμα την ομοιοπαθητική, έχω αφήσει επίτηδες στα άρθρα μου αρκετό “ψαχνό” για να στήσει ένα υποτυπώδες εξώδικο.
Το ενδιαφέρον ερώτημα όμως είναι το εξής: Πως θα αποδείξει ότι τα έγραψα εγώ; Μια (εύκολη) περίπτωση είναι να τα κατεβάσω από το ιστολόγιό μου. Θα έχει screen grabs σαν αυτό στα δεξιά εδώ τα οποία όμως δεν αποδεικνύουν τίποτα. Μπορεί κάλλιστα να είναι αποτέλεσμα φωτομοντάζ. Ούτε ημερομηνία αποδεικνύουν και – καθότι είναι στο Google πλέον προσωπικοποιημένα τα αποτελέσματα αναζητήσεων – πιάσε το αυγό και κούρεψέ το σαν απόδειξη.
Βέβαια δεν θα τα κατεβάσω για να έχει πλάκα. Οπότε στέκομαι στο δικαστήριο και λέω: “Ναι κύριε Πρόεδρε, είναι στο blog μου, αλλά δεν τα έγραψα εγώ. Έχω δώσει τους κωδικούς μου σε μια ντουζίνα βοηθούς που γράφουν ότι γουστάρουν.” Είναι μεν στο ιστολόγιό μου αλλά αυτό είναι ένας προσωπικός χώρος έκφρασης πέρα από εμπορικά συμφέροντα. Δεν είμαι εκδότης, ούτε κερδίζω κάτι από αυτό. Επιπλέον τα συγκεκριμένα άρθρα έχουν μπει από έναν ανώνυμο λογαριασμό, από το δημόσιο δίκτυο του Συντάγματος από μηχάνημα χωρίς σταθερή IP το οποίο δεν έχει ξαναχρησιμοποιηθεί ποτέ έκτοτε.
Το καλύτερο (χειρότερο για όποιον δεν του αρέσουν οι θέσεις μου!) είναι ότι είμαι από ότι φαίνεται και από τα αποτελέσματα μανούλα στο SEO. Σε ελάχιστο χρόνο, χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια και από ένα και μόνο ιστολόγιο έχω καταφέρει να υπερσκελίσω την δική του διαδικτυακή παρουσία. Όσο ασχολείται, τόσο χειρότερα το κάνει. Κάθε κλικ στο blog μου – για οποιονδήποτε λόγο – με βοηθάει να απλώσω την δικιά μου θεώρηση της ομοιοπαθητικής πλάνης. (Αλλού ίσως έχω γράψει και την λέξη “απάτη” αν το διαβάζει ο δικηγόρος αυτό!)
Ύστερα θα έχει ενδιαφέρον να στοιχειοθετήσει την βλάβη που υπέστη. Όταν τόσοι άνθρωποι δημοσίως λένε σε φόρουμ ότι δεν μπορούν να κλείσουν ραντεβού μαζί του από την πολύ δουλειά. Έχασε την καρέκλα του σε κάποιο συνέδριο επειδή ήμουν τόσο πειστικός; Το εναλλακτικό Νομπέλ μήπως; Για να δείξει ότι του κάνει ζημιά το γεγονός ότι βγαίνω εγώ φάτσα κάρτα πρώτη σελίδα στο Google θα πρέπει να ξεθάψει πολλά στατιστικά όπου θα αποδεικνύει ότι το διαδίκτυο είναι κομβικής εμπορικής σημασίας για το προσωπικό του brand.
Ενημερωτικά, αν με το καλό καταλήξουμε στα δικαστήρια, θα εκπροσωπήσω τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει δικηγόρος που να μπορεί να τυλίξει το διαδίκτυο σε λαδόκολλα. Ειδικά όταν δεν το κάνω για να εκβιάσω κάποιον (δυστυχώς γίνεται πολύ από άλλους και έχω πολεμήσει πολύ αυτή τη μάστιγα) αλλά για να υποστηρίξω κάτι στο οποίο πιστεύω ακράδαντα. Στο οποίο όλη η επιστημονική κοινότητα είναι μαζί μου.
Μολών λαβέ!
Αυτό το άρθρο γράφτηκε κάπου το 2011 ίσως από κάποιον ή κάποια ίσως. Μπορεί να το έγραψε και η γάτα που περπατάει στο πληκτρολόγιο ενός ανοιχτού υπολογιστή.