Η εβδομάδα μετά τις εκλογές ήταν εντυπωσιακή για οποιονδήποτε ασχολείται με τα media. Θυελλώδης επίθεση σε δυο μέτωπα: τον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως τον Αλέξη Τσίπρα και την Χρυσή Αυγή (όποιον πιάσουμε εκεί!)
1. Και οι δυο πολιτικές δυνάμεις υπάρχουν βέβαια πολλά χρόνια στην χώρα μας. Είναι λοιπόν αστείο “ξαφνικά” να θυμούνται οτιδήποτε από το παρελθόν τους.
2. Είναι επίσης εντυπωσιακό πως προσπαθούν να συνδέσουν άσχετα με την πολιτική θέματα, ειδικά με την Χρυσή Αυγή. Διαβάζουμε τίτλο “Συγκλονιστική μαρτυρία νεαρής γυναίκας ότι ηγετικό μέλος της Χρυσής Αυγής την βίαζε παρά φύσιν στα 13 της” αλλά το ηχητικό ντοκουμέντο είναι ξεκάθαρα άσχετο με αυτή την ιδιότητα του ανθρώπου. (Τα σχόλια στο άρθρο αξίζει να τα διαβάσετε πάντως. Κωμικοτραγικοί Ελληναράδες)
3. Εντυπωσιακό πως άνθρωποι με τον τίτλο του δημοσιογράφου γράφουν πράγματα όπως “Είμαι υπέρ της λογοκρισίας και της αυστηρής πόρτας. Όταν οι φασίστες μιλούν, δεν θέλω να τους ακούω.” Με ενόχλησε τόσο πολύ αυτό το θέμα ώστε να κάνω παρέμβαση στα Αγγλικά εδώ.
Αυτά τα παραδείγματα προπαγάνδας ή καλοπροαίρετου αλλά ανεύθυνου λαϊκισμού βάση επιλεκτικής ευαισθησίας έχουν και αντίστοιχη διασπορά. Διαβάστε για παράδειγμα την (μάλλον μυθιστορηματική) ιστορία σχετικά με τον δάσκαλο και τα παιδιά που χαιρετούν ναζιστικά. Έχει κυκλοφορήσει σε εκατοντάδες ιστολόγια και ιστοσελίδες, έχει θυελλώδη διάδοση στο Facebook και με email.
Τι μπορείς να κάνεις όταν δέχεσαι τέτοια επίθεση;
1. Τίποτα. Αφού δεν ελέγχεις την ατζέντα των media, σε μεγάλο βαθμό θα το υποστείς. Το καλό είναι ότι βαριούνται και περνάνε στο επόμενο θύμα γιατί και οι αναγνώστες βαριούνται να ακούνε τα ίδια.
2. Όσο μεγαλύτερο δίκτυο έχεις φτιάξει (πριν το συμβάν) τόσο το καλύτερο. Λίστες email, σελίδα Facebook, Twitter, blog…οτιδήποτε μπορείς να χρησιμοποιήσεις γρήγορα ώστε τουλάχιστον οι φιλικά προσκείμενοι να έχουν οπλιστεί με την αλήθεια. Καλό παράδειγμα πολιτικού με εξαιρετική οργάνωση είναι η Ντόρα Μπακογιάννη. Μέχρι και το ακριβές κείμενο συνεντεύξεων φιλοξενεί στην ιστοσελίδα της για να μην μπορεί να κυκλοφορήσει κάτι ψευδώς!
3. Όπου υπάρχει αντίλογος, αντεπιχειρήματα, αντίθετες απόψεις, τις προβάλλεις όσο μπορείς. Για παράδειγμα ο διευθυντής σχολείου που διώκεται λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Είναι σημαντικό να τις δώσεις και με όσους διαφορετικούς τρόπους μπορείς. Μια γελοιογραφία, ένα βίντεο, οτιδήποτε θα πετύχει τον δέκτη της πληροφορίας σε κατάσταση μη αμυντική.
4. Media monitoring. Απολύτως απαραίτητο για crisis management. Ειδικά στην πολιτική διαβάστε εδώ μια ανάλυσή μου σχετικά με ένα συμβάν και πως το χειρίστηκε σωστά η ομάδα του υποψηφίου κρατώντας στενή επαφή με την εξέλιξή του.
Οι ψευδείς πληροφορίες είναι πολύ σαν ιός. Διαβάστε εδώ αναλυτικά πως να αντιμετωπίσετε σαν ιό το θέμα με πρακτικές συμβουλές.
Η άποψή μου σχετιικά με το δικαίωμα συμμετοχής της ΧΑ στα κοινά αν και θα στεναχωρήσω τον κ. Μπουτάρη: http://2012gr.blogspot.com/2012/05/blog-post.html