Μερικοί θεώρησαν σάν καθήκον τους νά εντοπίσουν τήν πηγή της άτομικής άκτινοβολίας στό βιολογικό τομέα. Μιά έντονη ζωτικότητα, ένας οργανισμός τέλεια συγκροτημένος, μιά πλατιά θωρακική ικανότητα, θρεπτικοί μεταβολισμοί πού λειτουργούν μέ άκρίβεια και άπόλυτο συντονισμό, μιά δραστήρια και κανονική κυκλοφορία αίματος, περικλείνουν σίγουρα έναν ισχυρό ζωικό μαγνητισμό. Κοντά στούς «γερούς» νιώθεις τονωμένος. Αναζητούμε τή συντροφιά τους, προπάντων άν κι έμεϊς οί ίδιοι μειονεκτούμε βιολογικά. Τούς πλησιάζουμε αύτούς τούς τύπους σάν μιά πηγή ζεστασιάς μέσα στό χειμώνα. Σ’ αΰτό έδραύει έκδηλα τό μυστικό όρισμένων μορφών έλξης………
Αλλά ύπάρχουν άτομα μέ εύθραυστη έμφάνιση πού ή έπιβολή τους πάνω σ άλλους μέ γερή δομή είναι σίγουρη. Ό φορέας μιάς τέτοιας έπιβολής έκπέμπει πιό άληθοφανή ψυχικά χαρακτηριστικά, άπ όσο μιά ζωτική ύπεραφθονία.
Αλλοι έπιμένουν στήν έξωτερίκευση, – και μ’ αύτό έννο- οϋν: τήν εξωτερική πλευρά, τή στατική ή κινητική, τήν κοψιά του προσώπου, τή σιγουριά και τήν έκφραση του βλέμματος, τόν τόνο της φωνής, τήν καθαρότητα της φωνητικής έκφρασης, τήν εύγλωττϊα και τήν τακτική τής διατύπωσης των σκέψεων, και τήν κυριαρχία τού έαυτού μας πού είναι κάτι άξεχώριστο της μόρφωσης… Αλλ’ ανάμεσα σέ πλάσματα, μήν προικισμένα άπ” τή Φύση, ύπάρχουν κι αύτοί πού καταδικάστηκαν σέ σοβαρές δυσμορφίες, κι άπό πάνω βλέπουν νά παραμελούνται άπ’ τούς άλλους, ν’ άπωθούν τούς άλλους. Κι όμως, νά πού άνάμεσά τους ύπάρχει ή προσωπικότητα πού μοιάζει νά μή στερείται ούτε γοητείας, ούτε πειστικών μέσων ούτε κύρους. Βλέπουμε άκόμη χοντροκομέ- νους άνθρώπους, βίαιους, άδιάφορους γιά τά πιό τυπικά κοινωνικά θέματα, νά επιβάλλονται, όχι μόνο άνάμεσα στις οίκογένειές τους και στούς γνωστούς τους, άλλά και σέ διαφορετικούς κοινωνικούς κύκλους. Θά πρέπει λοιπόν νά παραδεχθούμε πώς άν ή φυσική έμφάνιση, ή κοινωνικότητα κι ή ψυχολογική «φινέτσα» άποτελοϋν πολύτιμα στοιχεία προσωπικής έπιρροής, τά έξωτερικά χαρακτηριστικά πολλές φορές δέν παίζουν κανένα ρόλο, και τό άτομο μέ τή μεγάλη έπιρροή μπορεί νά “ναι δύσμορφο, χυδαίο στούς τρόπους, ή κοινωνικά προκλητικό. Αυτό σημαίνει ότι ή πηγή ή βασική, τού προσωπικού μαγνητισμού ξεκινά άπό τήν έσωτερική ζωή, άπό τήν ψυχική ζωή, μ’ άλλα λόγια άπό
μιά τολμηρή, συγκεκριμένη, όλο βρασμό και ζωντάνια σκέψη. £
6. – Ή ψυχική φλόγα βασικό στοιχείο τοϋ προσωπικού μαγνητισμού
Αύτή ή άντίληψη, πού διατυπώθηκε άπό τούς “Εμερσον, Μιούλφορντ, “Ατκινσον, και Έκτόρ Ντυρβίλ, θάέπαληθευτεΐάπ’ όλους τούς οπαδούς πού άρχισαν νά έφαρμόζουνστήν πράξη τις μεθόδους
αύτές. Εντατικοποιώντας τήν ψυχική ζωτικότητα, σημαίνει έντατικοποίηση και τού προσωπικού μαγνητισμού. Μέ τήν ψυχική ζωντάνια, έννοοϋμε βασικά τή φλόγα και τή μεγάλη έπιθυμία τού νά θέλουμε, τή φλόγα αύτή πού συνοδεύει τήν άπληστία και τις έντονες καταστάσεις, όχι άναγκαΐα συναισθηματικές ή υλικές, άλλά έξαπλωμένες στό συναισθηματικό, διανοητικό και πνευματικό τομέα.
14
Κάτω άπ τήν πιό δειλή καί συγκρατημένη εμφάνιση, ένα άτομο πού στερείται άπό κάθε φανερό στοιχείο έπιρροής μπορεί πολύ καλά νά βρεθεί ότι είναι προικισμένο μέ μιά σημαντική ψυχική ζωντάνια, ή νά τήν αποκτήσει συστηματικά. Ή άόρστη έπιρροή του, άνεξάρτητη άπό τό λόγο, τό βλέμμα, καί πιό γενικά άπό κάθε έξωτερικό σημάδι, άκτινοβολεΤ μέ δύναμη καί, τόσο σέ μακρινές όσο καί κοντινές άποστάσεις, έπικοινωνεϊ μ’ όλους αύτούς πού πάνω τους καθηλώνεται ή προσοχή της, οί σκέψεις, οί έμπνεύσεις, οί παρορμήσεις, σύμφωνα μέ τό τί περιμένει άπ’ αύτούς τούς άλλους. Επηρεάζει άκόμη κι όσους δέν ξέρει, άγνοεϊ τήν ϋπαρξή τους, όταν ή νοοτροπία τους, οί γνώσεις τους ή ή κατάστασή τους, τούς καθιστά τέτοιους ώστε νά βρίσκονται σέ σχέση μέ τόν πομπό καί νά ένεργοΰν σέ συμφωνία μαζί τους.
7. – Ό ρόλος των ήθικών χαρακτηριστικών
Μερικοί έπικεφαλής «σχολών» μαγνητισμού έχουν μεγάλη σημασία στή μαγνητική άνάπτυξη, στήν παρουσία άνώτερων ήθικών χαρακτηριστικών: έπιδεξιότητα, έντιμότητα, καλοσύνη, ιδεαλισμός, έξύψωση της ψυχής. Αύτά τά χαρακτηριστικά άποτε- λοϋν, σύμφωνα μέ τούς δημιουργούς αύτών τών θεωριών, τις βασικές πηγές ψυχικής έπιρροής. Κατά τή γνώμη μας, τά χαρακτηριστικά αύτά καθορίζουν άποκλειστικά τήν άρμονία κι όχι τήν ένταση, – τή δύναμη τής έπιρροής.
‘ Η παρατήρηση τής γύρω μας πραγματικότητας μάς προσφέρει τήν άπόδειξη γιά τήν άντίθεση τών δυό τύπων άτόμων. Μήπως δέ βλέπουμε συχνά, άνθρώπους άπογυμνωμένους άπό κάθε αίσθηση ήθικής, βίαιους, δίχως οίκτο, αυθαίρετους, νά έπιβάλλονται, νά ύποτάσσουν, νά πετυχαίνουν (‘) κι άπ’ τήν άλλη μεριά άνθρώπους μέ ντελικάτα συναισθήματα, μετρημένους άνθρώπινους καί δίκαιους, νά μένουν σέ δεύτερο «πλάνο», παρόλες τις ικανότητες καί τή δραστηριότητά τους;
Η Ιστορία, μέσα στις πιό πρόσφατες σελίδες της, δείχνει ότι ό πιό τυφλός δεσποτισμός, μιά άπόλυτη άπουσία φραγμών
(1) Τουλάχιστον γιά ενα διάστημα.
ηθικών, ή χρήση της πιό χειρότερης βίας, ή άδιάκοπη διαιώνιση της εγκληματικότητας (ατομικής και συλλογικής) συνυπήρξαν μαζί μέ τή γοητεία πού άσκοϋσαν δυό αρχηγοί κρατών, πού σχετικά μ αύτούς είδαμε άπ τή μιά μεριά τήν κατακόρυφη άνοδο (χάρη στήν ένταση τών ψυχισμών τους), ([1]) κι ϋστερ’ άπ’ τήν άλλη μεριά τήν άπότομη συντριβή πού περικλείνει άπαράγρα- πτα ό φανατισμός τοϋ κάθε αύτολάτρη, πού ξεχειλίζει άπό τέτοια περηφάνια ώστε νά πιστεύει ότι είναι ταυτόχρονα παντογνώστης και παντοδύναμος. Σκοτεινοί στό ξεκίνημά τους οί δυό αύτοί άνθρωποι κατάφεραν άρχικά νά συγκεντρώσουν γύρω τους ένα μικρό άριθμό άπό άποφασισμένους τυχοδιώκτες, ύστερα εκατοντάδες, χιλιάδες ενθουσιαστικούς οπαδούς πού παραληρούσαν στή θέα τους. Πολύ πριν σταθούν ικανοί νά χρησιμοποιήσουν και νάέκμεταλλευτοϋντή δύναμή τους, νά έπιβληθούν μέ τόν τρόμο, άκόμη περιορισμένοι στά προσωπικά μέσα έπιρροής, ή παρουσία τους, ή όμιλία τους, ό άκατανίκητος μαγνητισμός τους, υπότασσαν τά τεράστια άκροατήρια, όπου έκμηδενιζόταν κάθε πνεύμα άντίστασης άκόμη και τών πιό μανιασμένων άντιπάλων τους, πού, τότε διάθεταν οπαδούς άριθμητικά άνώτερους, έξοπλισμένους, πειθαρχημένους κι άσκημένους.
Αύτό τό παράδειγμα, πού τό τονίζουμε, γιατί ό κόσμος όλόκληρος τό ξέρει, άποδείχνει ότι ό προσωπικός μαγνητισμός δέν προέρχεται άποκλειστικά άπό άνώτερα ηθικά χαρίσματα.
Ανάμεσα στούς τρυφερούς, στούς άβλαβους, στούς άλ- τρουϊστές, στούς ιδεαλιστές, μόνο οί σταθεροί χαρακτήρες, αύτοί πού έπιδεικνύουν μιά φλογερή κι επίμονη θέληση έπηρεά- ζουν ισχυρά τούς όμοιούς τους καϊ τις περιστάσεις, τις ολότελα τυχαίες τοΰ πεπρωμένου τους.
Αλλά και πάλι σέ τελευταία άνάλυση άξίζει περισσότερο νά στερείσαι άπό ένταση, παρά άπό άρμονία, πού είναι τό προτέρημα τών εύγενικών χαρακτήρων, ο άντίθεση μέ τούς τερατώδικους
ψυχισμούς, ή άπλά σ’ άντίθεση μέ τούς άνήθικους. Τά ανώτερα συναισθήματα άκτινσβολοΰν ένα ποσοστό επιρροής πού, έστω κι άν δέν είναι σταθερή έχειτό πλεονέκτημαότιέπιφέρει εύεργετι- κά αποτελέσματα. Μέ τήν ξεκάθαρη έλξη της, μιά τέτοια έπιρροή θέτει έκεΐνον άπ’ όπου προέρχεται σέ σχέση μέ ειρηνικά πνεύματα, μέ καλοσυνάτους χαρακτήρες, ώς ένα βαθμό πάντα άξιόλογο και γενικά έποικοδομητικό. “Αν ό ένδιαφερόμενος κατέβαλε τήν άπαραίτητη προσπάθεια γιά ν’ αύξήσειτήν ψυχική του ζωτικότητα, γιά νά ζωηρέψει τις άξιοζήλευτες ήθικές τάσεις του, μέ τήν καλλιέργεια της ένεργητικότητάς του, μ’ άποφασι- στικότητα και σταθερότητα, τό σύνολο των στοιχείων τοΰ προσωπικού μαγνητισμού του θά τοΰ έξασφάλιζαν έξαιρετικές δυνάμεις.
[1] Ό ένας άπ αύτούς πέτυχε σάν δικαστικός μιά αξιοζήλευτη καρριέρα. Ό άλλος ξεχώρισε γιά τό διοικητικό του ταλέντο. ‘ Αλλά μήν έκμεταλλεύεστε ύπερβολικά τό ταλέντο σας, λέει ή σοφία τών λαών. Κάθε έργο πού αναλαμβάνουμε, δυσανάλογα μέ τόν πραγματικό βαθμό ικανότητας πού κατέχουμεφαταλήγει σέ άποτυχία.