Η ζωή ενός κινητικά ανάπηρου ανθρώπου μπορεί να γίνει πολύ καταθλιπτική… Είπα λοιπόν, να βοηθήσω όσους πιθανόν ταυτιστούν μαζί μου, αλλά και τον εαυτό μου, με αυτά τα κείμενα.Με λένε Πελαγία, και μετά από ένα τροχαίο ατύχημα, έχω αποκτήσει κινητική αναπηρία. Βαριά… Ευτυχώς, δεν είμαι κλινήρης, ούτε χρειάζομαι καροτσάκι για να μετακινηθώ πια. Πρέπει όμως πάντα να με προσέχει κάποιος για να μην σαβουριαστώ και γελάμε. Οι άλλοι θα γελάνε δηλαδή. Εγώ θα κλαίω! Δεν περπατάω κοινώς, αλλά τι να λέει;
Στο πρώτο αυτό κειμενάκι λοιπόν, θα μιλήσω για τις ράμπες στα πεζοδρόμια και όχι μόνο. Ξέρετε, αυτά τα επικλινή κομμάτια τσιμέντου, που ενώνουν το πεζοδρόμιο με το δρόμο, για να μπορούν να ανέβουν επάνω τροχήλατα μέσα, που δεν μπορούν να σκαρφαλώσουν στο σκαλί… Ε αυτά! Για αναπηρικά καροτσάκια, μωρουδιακά καροτσάκια, καροτσάκια λαϊκής, καροτσάκια γενικότερα… ΚΑΡΟΤΣΑΚΙΑ! Όχι αυτοκινητάκια! Μπορεί να υπάρχουν στα πάρκινγκ, και καλά κάνουν και υπάρχουν για να μη ρημάζονται τα αμορτισέρ του κοσμάκη, αλλά ως εκεί!
Οι ράμπες στα πεζοδρόμια ΔΕΝ είναι για να ανεβαίνουν πάνω τα αυτοκίνητα, συνήθως, ούτε για να παρκάρουν μπροστά!! Ω ναι, λυπάμαι που σας φέρνω εγώ αυτό το θλιβερό μαντάτο, και ενώ το είδατε στα σήματα δεν δώσατε και πολλή σημασία, αλλά απαγορεύεται να κλείνετε τις ράμπες. Άκου τώρα!!
Και πάω στο άλλο, το καλύτερο τώρα… Έφτιαξες το μαγαζάκι σου ωραία και καλά, αλλά δεν σου έφτανε ο χώρος να κάνεις μια αξιοπρεπή είσοδο. «Ας είναι! (σκέφτεσαι) Θα φΚιάξω 2-3 σκαλάκια για τα πανηγύρια, για να εξοικονομήσω χώρο!». Έρχεται όμως το «καταραμένο» δημόσιο, και σου λέει: «Λυπάμαι κύριε! Πρέπει να φτιάξετε και ράμπα!!». «Φτου σου!» (σκέφτεσαι τώρα) Και κάπως έτσι προκύπτουν οι ράμπες με>45% κλίση. Μικρή έκταση, μεγάλο ύψος… μαθηματικά ξέρουμε! Και οι εργολάβοι ξέρουν βέβαια, αλλά…
Μολονότι οι συμβουλές είναι το χειρότερό μου, προσπαθώ αλλά δεν μπορώ να τις τηρήσω, θα αναφέρω στο τέλος κάθε κειμένου κάνα-δυό. Καλό είναι να προσπαθήσουμε να τις εφαρμόσουμε, γιατί αλλιώς, εγώ τουλάχιστοn, δεν πάω καλά… Με κόβω έγκλειστη σε κανένα ψυχιατρείο ή στην φυλακή σύντομα.
Όσον αφορά τις ράμπες στα πεζοδρόμια λοιπόν, ένας αστυνομικός μου είπε πρόσφατα να σπάω τα φανάρια όποιου παρκάρει, με δική του κάλυψη. Ακραίο; Δική μου συμβουλή: Γράψε σε χαρτάκια «Είμαι γαϊδούρι! Παρκάρω όπου γουστάρω! Δεν σέβομαι τις ράμπες! Πάω να φάω έναν κουβά σκατά και έρχομαι!», και κόλλα το στο παρμπρίζ του κάθε βλάκα! Όσο για τις απόκρημνες ράμπες, να σκέφτεσαι πως αυτοί τουλάχιστον έχουν…
Αυτά! Τα λέμε!