Στον καναπέ. Του καταστήματος. Με γυναίκα.
Μην ανοίξεις το κινητό! Ναι, είναι εύκολο, έχει παιχνίδια, μπορείς να διαβάσεις τις ειδήσεις που δεν πρόλαβες να δεις το πρωί που σε πήρε άρον άρον να πάτε για ψώνια. Αλλά είναι παγίδα. Θα το μετανιώσεις. Να είσαι σε επιφυλακή.
Ακόμα χειρότερος ο πειρασμός, εκεί που περιμένεις έξω από το μαγαζί, να ανεβάσεις σχόλιο στο Facebook. Μην το κάνεις! Κι εδώ που τα λέμε, είναι λάθος θέση η πόρτα. Ακόμα χειρότερο το «πάω κι εγώ εδώ δίπλα που έχει αντρικά ρούχα να ρίξω μια ματιά».
Η σωστή θέση για έναν άντρα όταν ψωνίζει ρούχα η γυναίκα του, είναι στον καναπέ.
Ποιόν καναπέ;
Είναι αλήθεια ότι ο καναπές βρίσκεται συχνά, πονηρά κρυμμένος. Σε μια γωνιά του καταστήματος ή κοντά στα δοκιμαστήρια. Σε μεγάλα μαγαζιά μπορεί να μη φαίνονται από μακριά. Μερικές φορές τον έχουν ραντίσει με αρώματα και η φυσική σου τάση είναι να αποφύγεις την περιοχή, μη σου πει μετά ότι μυρίζεις με το άρωμα της πρώην σου. Πάντως, απαράδεκτη η τακτική του Zara που βάζει τους καναπέδες κοντά στα ασανσέρ ή άλλες εξόδους. Ο πανικόβλητος άντρας μπορεί να λακίσει πιο εύκολα έτσι. Συνήθως δεν έχει πλάτη. Επίτηδες. Δεν είναι σχεδιασμένος για να βολευτείς, ούτε για να πάρεις έναν υπνάκο που σου λείπει από το χθεσινό ξενύχτι. Είναι το μόνο ασφαλές μέρος για έναν άντρα -χωρίς κινητό- σε κατάστημα γυναικείων ρούχων.
Προφανώς και μοιάζει σχεδόν αδύνατον να κερδίσεις σε τέτοια κατάσταση. Η γυναίκα θέλει να πάει για ψώνια με τις φίλες της. Από σπόντα είσαι εσύ εδώ. Μην κάθεσαι μπάστακας δίπλα της. «Με πνίγεις» θα σου πει με το δίκιο της. Εκτός αν είσαι γκέϊ και σχεδιαστής ρούχων, δεν προσφέρεις τίποτα με την παρουσία σου. «Με κάνεις να βιάζομαι και δεν μπορώ να διαλέξω σωστά» επίσης λογική αντίρρηση. Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να βγει αλώβητη η σχέση από επίσκεψη σε τέτοιο κατάστημα, αλλά ο καναπές είναι η καλύτερη ελπίδα σας.
Χωρίς να δείχνετε αγχωμένος περπατήστε στο κατάστημα μέχρι να τον βρείτε. Προσπαθήστε να παρατηρήσετε στη διαδρομή τα ρούχα γιατί μπορεί να σας ρωτήσει μετά. Δεν έχει σημασία αν είστε άσχετος από ρούχα, δείτε το σαν παιχνίδι μνήμης. Τα μάτια σας δεν πρέπει να σταθούν πάνω από δέκατα του δευτερολέπτου σε άλλες πελάτισσες, ακόμα και αν είναι διάσημο σούπερ μόντελ γυμνό και με τατουάζ που λέει «έλα να με πηδήξεις τώρα!» ενώ σε καρφώνει με τα μάτια της. Όλες οι άλλες εκεί μέσα είναι απλά να τις θυμάσαι.
Αν σε ρωτήσει μετά με κακία «καλά την είδες εκείνη με το ροζ μίνι τι τσόκαρο που ήταν;» πρέπει να συμφωνήσεις πειστικά. Αλλιώς, θα σε καταλάβει.
Συνοπτικά, στον καναπέ μην επαναπαυτείς λεπτό. Ούτε να το σκέφτεσαι το κινητό λέμε. Κάνε ότι δεν υπάρχει. Είσαι σε επιφυλακή, το ξανάπαμε. Τσεκάρεις διακριτικά αν σε χρειάζεται. Αν γυρίσει προς εσένα, πρέπει να την κοιτάξεις γλυκά. Αν σου κάνει νεύμα, να πεταχτείς σαν σούστα. Αν σε ρωτήσει μήπως την παχαίνει το ρούχο που δοκίμασε, βρίσκεσαι μπροστά σε κλασσικό δίλημμα. Σαν το «έχω παχύνει;».
Ό,τι και να πεις είναι λάθος.
Παίξε το ψυχαναλυτής. Άκουγέ την με προσοχή και ακολούθησέ την λεκτικά. Επαναλαμβάνεις απλά ό,τι λέει προσθέτοντας αχρωμάτιστα άλλες πληροφορίες. «Ναι, ναι, καλύτερο το προηγούμενο», «Εντυπωσιακό, πράγματι». Συνδύασε ό,τι θυμάσαι από το παιχνίδι μνήμης που έπαιξες πριν, καθώς μπαίνατε στο κατάστημα. «Είδα στην είσοδο μια κόκκινη ζώνη, που ίσως πάει με αυτό». Προσοχή όμως! Μη δοκιμάσετε να το παίξετε Πυθία. Χίλιες φορές να πείτε ευθαρσώς «όχι, αυτό δεν μου αρέσει καθόλου» παρά κάτι νερόβραστο, όπως «όλα δείχνουν όμορφα επάνω σου μωρό μου».
Ίσως μοιάζει εξυπνακίστικη η παραπάνω προσέγγιση στο συγκεκριμένο ζήτημα. Ή, σαν να απευθύνομαι σε ζώα-άντρες που χρειάζονται τέτοιες συμβουλές. Αλλά ακόμα και η πιο ειλικρινής σχέση, μπορεί να γκρεμιστεί στα ψώνια. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να μάθετε κάτι.
Στην χειρότερη, βοηθήστε τουλάχιστον στο κουβάλημα.