Αθήνα. Θα έλεγε κανείς πως είναι αδιαμφισβήτητα, μία από τις πιο εμβληματικές πρωτεύουσες στον κόσμο. Η ιστορία της ξετυλίγεται γύρω από τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης και με ορμή ξεχύνεται σε γειτονιές, δρόμους και πλατείες κοντά ή μακριά από το κέντρο της.
Ο καιρός αλλάζει και μαζί με εκείνον αλλάζει και η διάθεση μας . Άνοιξη στην πόλη και τι καλύτερο από το περπάτημα κάτω από τον ζεστό ήλιο, τις τσάρκες και τις ατέλειωτες συζητήσεις με καλή παρέα στα σοκάκια της ανοιξιάτικης και ρομαντικής Αθήνας. Μέρη που όταν τα περπατάς, σου ξυπνούν μνήμες γλυκιές, αθώες. Μνήμες μιας άλλης εποχής.
Ας ξεκινήσει η βόλτα μας…
Πλάκα
Συνορεύει νότια με την συνοικία Μακρυγιάννη, ανατολικά με την περιοχή των Στύλων του Ολυμπίου Διός και του Ζαππείου, βόρεια με το εμπορικό κέντρο της Αθήνας και δυτικά με το Μοναστηράκι. Η περιοχή της Πλάκας, θεωρείται από τις πιο cult Αθηναϊκές γειτονιές , αφού τόσο τα νεοκλασικά της , όσο και τα επιβλητικά λουλούδια της που κοσμούν τα γραφικά και όλο ιστορία σοκάκια της παρέα με τις μελωδίες των ακορντεόν, συνθέτουν μια μαγική εικόνα χρωμάτων αλλά και αναμνήσεων για κάποιον που περιπλανιέται στα στενά της.
Τα Αναφιώτικα
Το σημείο αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί δρομάκι κάποιου όμορφου νησιού της χώρας μας, αφού τα λευκά σπιτάκια με τα μπλε παράθυρα θυμίζουν κάτι από Κυκλαδίτικο νησί. Παρ’όλα αυτά πρόκειται για μια γραφική λιλιπούτεια συνοικία της Αθήνας, που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης. Επίσης, για τους πιο ρομαντικούς, υπάρχει ένα χαμηλό πεζούλι δίπλα στο σπιτάκι με το νούμερο 34, στο οποίο μόλις βραδιάσει έχει την πιο όμορφη και μαγική θέα, καθώς μπορεί να δει κανείς τα φώτα της πόλης και του Λυκαβηττού.
Ο λόφος του Αρείου Πάγου
Μαγικό μέρος. Εκτός της αρχαιολογικής του αξίας -καθώς αποτελούσε το μέρος όπου συναθροιζόταν το δικαστικό σώμα της Βουλής τον 6ο αιώνα π.Χ.- σήμερα αποτελεί σημείο συνάντησης κάθε αθεράπευτα ρομαντικού, λάτρη του “διαφορετικού” και του εξαιρετικά οικονομικού… Θα διασχίσεις την δεντρόφυτη περιοχή του λόφου έως ότου φτάσεις μπροστά στον εμβληματικό βράχο, θα ανέβεις τα σκαλάκια και τότε να είσαι έτοιμος γιατί η ανάσα σου θα “κοπεί”, αντικρίζοντας την Αθήνα στα καλύτερα της! Μη φοβάσαι πως θα χαθείς, όλο και κάποια παρέα με κιθάρες θα έχει μαζευτεί για να παίξει τη μουσική της ήρεμα και χαλαρά, χωρίς μεγάφωνα και ντεσιμπέλ, χωρίς τη γκρίνια του τσιγάρου, το “στρίμωγμα”, ή τα ποτά αμφιβόλου ποιότητας.
Ο λόφος του Φιλοπάππου
Ο λόφος Φιλοπάππου, ή λόφος Μουσών, ή λόφος Σέγγιο όπως ονομάζεται, βρίσκεται απέναντι, νοτιοδυτικά, από την Ακρόπολη. Συνδέεται με τους παρακείμενους λόφους του Αστεροσκοπείου (λόφος Νυμφών) και της Πνύκας. Στην κορυφή του υπάρχει το μνημείο Φιλοπάππου, που έστησε ο ύπατος Φιλόπαππος κατά την Ρωμαϊκή περίοδο και έδωσε το όνομά του στον λόφο. Γύρω από αυτόν, βρίσκονται οι συνοικίες Κουκάκι, Πετράλωνα και Ακρόπολη. Ο πλακόστρωτος δρόμος του Πικιώνη, τα χωμάτινα μονοπάτια που ανηφορίζουν μέχρι το μνημείο, η θέα στην Ακρόπολη, το Ηρώδειο και όλη την υπόλοιπη Αθήνα σε συνδυασμό με την ιστορία αιώνων που ξετυλίγεται σε κάθε γωνιά του, συνθέτουν τον ομορφότερο λόφο της πρωτεύουσας.
Το Μετς
Είναι ανατολική συνοικία της Αθήνας, που βρίσκεται απέναντι και νοτιοανατολικά από το Ζάππειο επί του λόφου Λογγίνου, που αποτελεί νότια συνέχεια του λόφου Αρδηττού. Πράσινο, νεραντζιές και χρωματιστά νεοκλασικά είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το καταπράσινο πάρκο που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου και για πολλούς θεωρείται ως η ωραιότερη γειτονιά στο κέντρο της πόλης.
Ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου αποτελεί το μεγαλύτερο περίπατο της Αθήνας και σίγουρα θα σας εντάξει σε ένα ζωντανό υπαίθριο μουσείο. Η πεζοδρόμηση του και η ενοποίηση των γύρω αρχαιολογικών χώρων ήταν μια ιδέα της υπουργού Πολιτισμού τη δεκαετία του 1980, Μελίνας Μερκούρη, η οποία έγινε πραγματικότητα πολλά χρόνια μετά και άλλαξε ριζικά το «πρόσωπο» της πόλης. Φιγουράρει ως το πιο γνωστό και πολυσύχναστο πεζόδρομο, ιδανικό για ατελείωτες βόλτες με θέα την Ακρόπολη αλλά και το Ηρώδειο μετά το ηλιοβασίλεμα. Όσο για τα πρωινά, η καλύτερη μέρα είναι η Κυριακή, συνδυάζοντας και μια επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Λυκαβηττός
Η συνοικία του Λυκαβηττού βρίσκεται στα ανατολικά της Πλατείας Μαβίλη, στα βορειοδυτικά του Κολωνακίου και στα βόρεια του Τέρματος Ιπποκράτους. Για το όνομά του (που μέχρι το 1832 δεν ήταν Λυκαβηττός, αλλά Αγχεσμός) υπάρχουν διάφορες εκδοχές: Μία κάνει λόγο για λύκους που τριγύριζαν στην περιοχή, μία άλλη εντοπίζει την ετυμολογία του στις λέξεις λύκη και βαίνω, λόγω της εμφάνισης του ήλιου από εκεί –σαν να λέμε, λόφος του λυκαυγούς. Υπάρχει, επίσης, και μια τρίτη εκδοχή, που θέλει το όνομα να είναι προελληνικό και να σημαίνει μαστοειδές ύψωμα. Αν και όλοι, λίγο πολύ τα τελευταία χρόνια τον έχουμε συνδέσει με τα ερωτευμένα ζευγαράκια που πάνε εκεί, παρόλο αυτά , η θέα του είναι απίστευτη πρωί – βράδυ , καθώς και το εκκλησάκι που υπάρχει στον λόφο.
Μοναστηράκι
Είναι συνοικία της Αθήνας, γύρω από την πολυσύχναστη Πλατεία Μοναστηρακίου, η οποία εκτείνεται στη νότια πλευρά της οδού Ερμού, από το ύψος της Πλατείας Μητροπόλεως έως την Πλατεία Θησείου. Γειτνιάζει με τις συνοικίες του Ψυρρή, της Πλάκας και του Θησείου. Το όνομά της προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αθήνας, που βρίσκεται επί της πλατείας, και παλαιότερα ήταν μετόχι μοναστηριού και συγκεκριμένα, της Μονής Καρέα στον Υμηττό (Μοναστηράκι σημαίνει “μικρό μοναστήρι”). Στην Πλατεία Μοναστηρακίου δεσπόζει το παλιό Τζαμί Τζισταράκη, το οποίο σήμερα στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης. Η all time classic επιλογή όλων μας, όταν αποφασίζουμε να κατέβουμε βόλτα στο κέντρο , φταίει ο «Θανάσης» με τα σουβλάκια του, τα λιλιπούτεια τουριστικά μαγαζιά, οι πλανόδιοι που πουλάνε από βινίλ δίσκους, μέχρι γραμματόσημα, ή ότι ξεκινώντας τον περίπατό σου από εκεί, μπορείς να περιπλανηθείς σε όλα παραπάνω μέρη που αναφέραμε. Ποιος ξέρει;
