Από τότε που παρουσιάστηκε το FRITZ!Box 7590 στην CeBIT 2017, ο όρος “supervectoring” εμφανίζεται όλο και πιο συχνά. Άρα πρέπει να εξηγήσουμε περισσότερα. Τι είδους τεχνολογία είναι; Πως διαφέρει από προηγούμενες; Τι πλεονεκτήματα έχει; Και βέβαια πρακτικά, πότε και πως μπορεί να μας επηρεάσει;
Ένα νέο πρότυπο DSL
35b supervectoring λέγεται η τελευταία εξέλιξη του VDSL standard. Εναλλακτικά το αποκαλούμε και VDSL Annex Q, Vectoring, ή και V Plus.
Ως τώρα χρησιμοποιούνται τα εξής DSL profiles: 8a, 8b, 12a, 12b, 17a, 17b και 30a, με το 17a να είναι πιο συχνό μεταξύ παρόχων. Όλα αυτά τα νούμερα αναφέρονται στην συχνότητα που εκμεταλλεύονται. 0-8 MHz για όσα προφιλ αρχίζουν με το 8, 17 MHz για το DSL 17, κοκ. Το γεγονός ότι οι νέες τεχνολογίες βασίζονται στην υπάρχουσα υποδομή DSL ως αρχιτεκτονική είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τους παρόχους καθότι μπορεί η μετάδοση να συνεχίσει να γίνεται από το δίκτυο χάλκινων καλωδίων τους. Το μόνο που χρειάζεται να αναβαθμίζουν κάθε φορά είναι τον εξοπλισμό στα DSLAM (Digital Subscriber Line Access Multiplexer).
Έτσι ακριβώς μπορούν τώρα να προσφέρουν και 35b supervectoring παράλληλα με το ADSL, ADSL+, VDSL2 (for example DTAG 50 Mbit/s) και ότι vectoring τεχνολογίες είχαν ως τώρα (100/40 Mbit/s). Έτσι θα μπορούν να δώσουν ταχύτητες μέχρι 300 Mbit/s σε μικρές αποστάσεις (αν είστε μέχρι 300 m από το DSLAM).
Κατέβασμα σε ταχύτητες μέχρι 300 Mbit/s
Όλες οι μορφές DSL απαιτούν να μοιραζόμαστε bandwidth με όσους είναι μαζί μας. Όσοι περισσότεροι είναι στο ίδιο λεγόμενο cable bundle και θέλουν υψηλές ταχύτητες, τόση λιγότερη ταχύτητα έχει ο καθένας ατομικά. Η λύση λέγεται “vectoring” και μειώνει τις παρεμβολές και απώλειες μεταξύ καλωδίων χαλκού που είναι δίπλα-δίπλα. Για να γίνει αυτό, απαιτείται αρκετή επεξεργαστική ισχύς στα DSLAM αφού το σύστημα πρέπει να υπολογίζει διαρκώς στο σήμα τι είναι παρεμβολή ή παραμόρφωση και να το διορθώνει. Και αυτό να το κάνει για κάθε καλώδιο! Κατά την διάρκεια της επεξεργασίας, στέλνονται ταυτόχρονα δυο σήματα στο αντίστοιχο ζεύγος χάλκινων καλωδίων. Το αρχικό σήμα και ένα “κόντρα” σήμα το οποίο παράγεται μετά από υπολογισμό των παρεμβολών. Δηλαδή δεν αυξάνει από μόνο του την ταχύτητα, αλλά επειδή μειώνει τις παρεμβολές, επιτρέπει να λειτουργούν ταυτόχρονα δίπλα δίπλα καλύτερα οι συνδέσεις ώστε να έχουμε αξιόπιστα ταχύτητες πάνω από 100 Mbit/s.
Το Supervectoring είναι το επόμενο βήμα, πιο πολλές συχνότητες από οτιδήποτε έχει χρησιμοποιηθεί ως τώρα και έτσι μπορεί να φτάσει τα 300 Mbit/s download και 50 Mbit/s upload.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να αναβαθμίσουν οι πάροχοι τον εξοπλισμό τους και εσείς να έχετε ένα FRITZ!Box 7590.