Εσένα λέω που κοιτάς το σακίδιο ή την βαλίτσα και ετοιμάζεσαι. Τελευταία ματιά πριν κλείσει το φερμουάρ και φύγεις. Ξανασκέψου το. Λίγα ταξίδια πάνε στράφι επειδή σου έλειπε το μαλακτικό μαλλιών (εκτός αν είσαι μοντέλο ίσως) αλλά πολλά καταστράφηκαν από δύσχρηστα και βαριά μπαγκάζια που κατάντησαν την μετακίνηση ταλαιπωρία. Κοιτάω το νεσεσέρ μου και πετάω μερικές ιδέες:
- Μην αποφασίσεις τώρα αν μπορείς. Σε πολλά ταξίδια έχεις την πολυτέλεια να αφήσεις κάποια πράγματα κάπου. Για παράδειγμα πας με το αυτοκίνητο ως το Λιτόχωρο και μετά περπατάς στον Όλυμπο. Άρα μπορείς να αφήσεις κάποια εκεί πριν αρχίσεις να περπατάς με είκοσι κιλά αντηλιακό στην πλάτη. Δες τον καιρό, δεν την παρέα, ρώτα ποιος θα πάρει οδοντόπαστα για να μην κουβαλάμε δέκα άνθρωποι.
- Όχι, δεν θα πάρεις εκείνο το έτοιμο φαρμακείο από το αμάξι όπως είναι. Ζυγίζει δυο κιλά και τα μισά πράγματα δεν θα χρειαστούν ή δεν ξέρεις τι να τα κάνεις κι αν χρειαστούν. Σήμερα πήρα κάτι για πονοκέφαλο, για πόνο, για υψόμετρο, για τσίμπημα και για διάρροια. Hansaplast και έναν επίδεσμο. Αν χρειαστεί κάποιος ράψιμο έχω το μικρό κιτ που κάνει και για ρούχα. Ζύγισα την παρέα και την πορεία και εκεί το έκοψα σαν φάση. Θα έρθει και φαρμακοποιός μαζί μας, θα την ρωτήσω.
- Σαμπουάν, κρεμοσάπουνα και άλλες τεράστιες συσκευασίες; Άνετα φτάνεις ένα κιλό με δαύτα. Δεν θα προτιμούσες να έχεις ένα λίτρο νερό καλύτερα όταν θα ανεβαίνουμε στο λιοπύρι; Μέτρα πόσες ακριβώς φορές μπορεί να κάνεις μπάνιο ή να λουστείς και μετά πάρε όσα χρειάζεσαι. (Εγώ πήρα συσκευασίες από ξενοδοχεία. Δυο. Την τρίτη μέρα ας βρωμάω και λίγο, θα βουτήξω στη θάλασσα μετά.)
- Νυχοκόπτης, ξυραφάκι και ότι άλλο μπορώ να το χρησιμοποιήσω εδώ τώρα και να μην το πάρω μαζί μου, μένει σπίτι.
Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά δεν έχει νόημα. Κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό, κάθε παρέα αλλιώς και ο καθένας κάνει ότι νομίζει στην τελική. Την προσέγγιση προσπαθώ να εξηγήσω. Μαζοχισμό θες; Κάνε τον. Απλά μην μου ζητάς μετά να κουβαλάω για εσένα ή να σε περιμένω γιατί τα έχεις παίξει από το πρόσθετο βάρος…
