Δεν είμαι άνθρωπος με φοβίες περί ιδιωτικότητας. Εδώ και αρκετά χρόνια ένα τεράστιο ποσοστό των δραστηριοτήτων μου είναι καταγεγραμμένο δημόσια σε ιστοσελίδες και σελίδες κοινωνικής δικτύωση. Το έχω πάρει εξ’αρχής απόφαση ότι όλα θα είναι αργά ή γρήγορα διαθέσιμα δημοσίως.
Παρόλα αυτά δείτε μια συνοπτική εικόνα – ανάλυση του λογαριασμού μου στο Facebook. Και δεν μιλάω τόσο για τα likes (2.78 μέσος όρος ανά ανάρτηση) ή τα σχόλια (3.43) με τα οποία μπορεί να εξετάσω την διάδραση σε έναν λογαριασμό.
Αλλά όσο ωραία και αν φαίνονται γραφικά σαν ένας πλανήτης με κοκκινίλες, παραμένει το γεγονός ότι από τους 1327 “φίλους” μου:
1. Μόλις 461 δηλώνουν τόπο παραμονής.
2. Πιο κοινά ονόματα φίλων μου είναι μεν τα Dimitris (37) I George (30) | Nikos (29) I Maria (24) I Kostas (21) | Giannis (13) | John (12) | Christos (11) | Giorgos(lO) | Panagiotis (10) | αλλά το Facebook δεν αναγνωρίζει τις παραλλαγές τους ή τα Ελληνικά. Οπότε είναι τα πιο κοινά από αυτά που είναι στα Αγγλικά μόνο σε αυτή την μορφή.
3. Αρκετοί μου φίλοι δηλώνουν πάνω από 100 ετών. Για πλάκα προφανώς. Οπότε δεν ξέρω πόση αξία μπορώ να δώσω σε αυτό το γράφημα. Ειδικά αφού μόλις οι 594 δηλώνουν καν ηλικία.
4. Ακόμα πιο επίφοβη είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων από στοιχεία οικογενειακής κατάστασης. Δηλώνουν κάτι μόλις 444 από τους φίλους μου. Αλλά ξέρω πολύ καλά ότι “παντρεμένοι” βάζουν πολλοί (ιδιαίτερα 
έφηβοι) το αμόρε τους, ή “οικογένεια” δηλώνουν τους συμμαθητές τους. Ούτε καν το φύλο τους δεν δηλώνουν όλοι στο Facebook!
Και σκεφτείτε ότι αυτά τα στοιχεία είναι που βλέπω εγώ για τον εαυτό μου και για τους “φίλους” μου. Φανταστείτε τώρα να προσπαθείς να στήσεις μια διαφημιστική καμπάνια στο Facebook με τα στοιχεία που είναι δημόσια διαθέσιμα για τους χρήστες που είναι πολύ πολύ λιγότερα. Ένας από τους λόγους που έχουν ενδιαφέρον τα apps στο Facebook είναι για να εξάγουμε περισσότερο ποιοτικά στοιχεία σχετικά με την χρήση του. Αλλά και αυτό πάλι προσκρούει στο γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν πολλές ιδιαιτερότητες στην κατανάλωση εφαρμογών.
Αν δούμε για παράδειγμα σε εμένα τις ώρες που με βρίσκει online το Facebook. Μη χαρακτηριστικό παράδειγμα γιατί είναι μέρος της δουλειάς μου αλλά και πάλι υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στις ώρες που κάνω αναρτήσεις (στο προσωπικό μου προφίλ) και τις ώρες που χρησιμοποιώ Facebook apps. Ίσως επειδή δεν παίζω παιχνίδια βέβαια.
Ακόμα πιο πολύπλοκη εικόνα. Γιατί πρέπει να καταλάβω αν η κοπέλα που τσεκάρει το Facebook από το κινητό της πριν καν βγει από το κρεβάτι, είναι πιθανό να κάνει κλικ και να δώσει σημασία σε μια διαφήμιση όταν μετά το ντους χαζολογάει στο laptop καθώς τρώει πρωϊνό, ή στο διάλειμμα στην δουλειά που μπαίνει να δει “τι έγινε”. Και τι ποιοτικά κριτήρια θα έχει το κάθε της κλικ κάθε ώρα.
Έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά του το Facebook. Μπορεί να έχει καταφέρει να γίνει πλατφόρμα για εκατομμύρια ανθρώπους (όχι δισεκατομμύρια – τεράστιο ποσοστό είναι πλαστοί λογαριασμοί) αλλά σαν πλατφόρμα για διαφήμιση έχει πολύ, πολύ δρόμο ακόμα. Το γεγονός ότι δεν μας σερβίρει τέτοιου είδους στατιστική ανάλυση είναι ένα από τα προβλήματα. Μάλλον απλά μένουμε με εντυπωσιακά γραφήματα τα οποία κανείς δεν καταλαβαίνει, σαν αυτή εδώ την φαντεζί απεικόνιση του δικτύου μου…
