Όταν λέμε ότι τα κρίνουμε όλα σε σχέση με τις εμπειρίες μας είναι σημαντικό να το αναλύουμε λίγο παραπάνω. Σε κάποιες χρονικές περιόδους της ζωής μας αποφασίζουμε τι είναι το “φυσιολογικό”. Άλλος ως έφηβος, άλλος ως φοιτητής, άλλος όταν πρωτοασχολήθηκε με τα κοινά και διάβασα δυο τρία βιβλία, όλοι ανοίγουμε για να μάθουμε το μυαλό μας και δυστυχώς μετά το κλείνουμε συνήθως. Ότι έμεινε, έμεινε. Και μερικοί μένουν στην ίδια τάξη με ημιμάθειες και αρλούμπες από τα blog και τις αναρτήσεις των κολλητών τους με τα ίδια μυαλά.
Είναι για παράδειγμα πολύ καλό στα στατιστικά στοιχεία να δίνουμε πάντα την ημερομηνία βάσης κάπως έτσι.
Τι βλέπουμε εδώ; Ότι για κάποιον που απέκτησε πολιτική συνείδηση το 2000, χρονιές πριν και μετά έχουν λιγότερη ανεργία. Αν χρησιμοποιήσουμε δηλαδή ως βάση την ανεργία του 2000. Προσοχή δεν μιλάμε για την ανεργία σαν ποσοστό απόλυτο ή σαν νούμερο. Εδώ βλέπουμε σε σχέση με το 2000 πόσο λιγότερη ανεργία υπήρχε για κάποιον που εκείνη τη στιγμή θέτει εσωτερικά την “τιμή βάσης” στο τι θεωρεί φυσιολογικό.
Αντίθετα αν πάμε σε ΠΑΣΟΚο εποχές (τα δεδομένα είναι από ΗΠΑ, αλλά εδώ μεθοδολογικά το κοιτάμε) είναι φουλ πράσινα τα πράγματα! Παντού γύρω σου το 1983 υπήρχε (πριν) και θα ερχόταν (μετά) περισσότερη ανεργία. Δεν το ήξερες ω νέε που τότε καλοπερνούσες, αλλά τώρα ψυχοπλακώνεσαι διπλά επειδή η κατηφόρες ήταν παντού γύρω σου…
