Σχόλιο από Maria Araxi Sachspazian στο facebook:
Για να μην ξεχαστούμε με τις εορταστικές τραπεζοκατανύξεις της δεύτερης μέρας του Πάσχα, αναρτώ αυτό το βιντεάκι.
Σα σήμερα το 1967, άρχιζε μία εποχή στέρησης ελευθερίας για τη χώρα μας που θα κρατούσε εφτά χρόνια. Μερικοί λένε ακόμα και σήμερα ”Ά,ρε Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται!”.
Προσωπικά αυτό το σκεπτικό με θίγει. Στη χώρα που γενήθηκε η δημοκρατία, είναι απαράδεκτο να θέλουμε δυνάστες για να δουλέψουμε και να προκόψουμε. Εμείς, η γενιά της μεταπολίτευσης δε ζήσαμε τη Χούντα και μας φαίνεται ασύλληπτο να κυνηγάνε κάποιους για τα πολιτικά τους φρονήματα, ωστόσο οικογένειες ολόκληρες έζησαν έτσι για χρόνια.
Πρέπει να σκύψουμε στην ιστορία μας για να συνεχίσουμε να θυμόμαστε. Ο κίνδυνος είναι να ξεχάσουμε και δυστυχώς ξεχνάμε και πολλές αρετές της δημοκρατίας τις θεωρούμε δεδομένες ακριβώς επειδή δε ζήσαμε ποτέ αλλιώς. Κάθε 17 του Νοέμβρη βλέπω παιδιά στους δρόμους της Καλαμαριάς να χαίρονται την αργία τους με πολύ λίγη συναίσθηση του τι σημαίνει αυτή η αργία. Ας αφιερώσουμε όλοι ένα βιντεάκι, μπας και τα παιδιά μας μάθουν τι γιορτάζουμε στις 17.11 και για ποιους λόγους δεν πρέπει να επιτρέψουμε καμία άλλη 21.4.1967 όσο και αν κάποιοι ντύνουν το φασισμό τους με ελληνοπρέπεια και ύμνους προς το αρχαίο πνεύμα.