Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου και ο αστεροειδής Ίσις βρίσκεται σε κρίσιμη μοίρα στο ζώδιο του Ζυγού.
Η Ίσις, η σημαντική θεά από το αιγυπτιακό πάνθεον, που ήταν σεβαστή σε πολλές χώρες του αρχαίου κόσμου. Το όνομά της ετοιμολογικά προέρχεται από την Αιγυπτιακή Ισέτ που σημαίνει θρόνος, ενώ κατά τον Πλούταρχο το όνομα φαίνεται να σημαίνει «αυτή που της αρμόζουν η γνώση και οι επιστήμες».
Ένα από τα πολλά ονόματα της Ίσιδας είναι και «Ίσις, η Παρθένα του Κόσμου». Η λέξη Παρθένα στους μυστηριακούς ναούς σήμαινε τη γυναίκα που δεν ανήκει σε κανέναν άντρα. Ο ρόλος της στο ναό ήταν να μεσολαβεί ανάμεσα στους θεούς και στους ανθρώπους. Μια άλλη έννοια της λέξης Παρθένα είναι «εκείνη που ανήκει στον εαυτό της».
Καθώς πέρασε από τον πόνο, ήταν συμπαραστάτης του ανθρώπινου πόνου, θεραπεύτρια και υποστήριζε τους πάσχοντες. Προστάτευε όμως και από άλλους κινδύνους, όπως της θάλασσας και της φτώχειας. Θεωρήθηκε θεά της φύσης, και της αυγής της Σελήνης, η σύζυγος και η αδελφή του Όσιρι, θεού του Ήλιου, της αθανασίας και του παρελθόντος και του παρόντος, και κριτής των νεκρών.
Στην κρίσιμη μοίρα του Ζυγού, η Ίσις προειδοποιεί για μία κρίσιμη καμπή στις σχέσεις μας. Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Είμαστε ευάλωτοι, επιρρεπείς. Η γέφυρα μεταξύ της πνευματικής και της υλικής μας υπόστασης, είναι με ασθενικά στηρίγματα. Ο κίνδυνος είναι εμφανής.
Υπάρχει δυσκολία του συναισθήματος στην υλική εκδήλωση. Δίδεται μάχη προκειμένου να διατηρηθεί ο σπόρος της δημιουργίας και γίνεται προσπάθεια να γειώσουμε την αίσθηση με την ορατή πραγματικότητα στον γήινο κόσμο.
Μία ονομασία της ήταν η «βασίλισσα των ουρανών» και μία ακόμη «η Θεά των δύο δρόμων». Δύο δρόμοι, δύο επιλογές, η θετική και η αρνητική.
Οι στενές προσωπικές σχέσεις μπορεί να εμπεριέχουν ανταγωνισμό και αντιπαλότητα στα σημεία που αγγίζει η Ίσις, ενώ η ενοποιός της δύναμη, προσδίδει ικανότητα να ανακτήσουμε τις δυνάμεις, να ανασυγκροτηθούμε και να παλέψουμε ξανά, μετά από μια σημαντική απώλεια, διάλυση και καταστροφή.
Ας προσπαθήσουμε να φθάσουμε το ανώτερο πεδίο των δυνατοτήτων της σχέσης. Να την τροφοδοτήσουμε με συναίσθημα, αγάπη και στοργή.
Ας επιλέξουμε τον δρόμο της κατανόησης, της υπομονής, της ευγένειας, της ποιότητας που την εξελίσσει και την κάνει δυνατή και γόνιμη…