Κυριακή προ-τελευταίας Αποκριάς, 15 Φεβρουαρίου και η ημέρα συνεχίζει να έχει το ερωτικό κλίμα που περιγράψαμε από χθες, με την Αφροδίτη να συνοδεύεται από τον Έρωτα και την Ψυχή.
Ερωτικό το κλίμα, αλλά και παράλληλα, έντονη η ανάγκη να χαρεί η ψυχή μας, να βιώσει την ζεστασιά, την σπίθα.
Εξετάζοντας άλλες λεπτομέρειες στον ουράνιο χάρτη της ημέρας, διαπιστώνω πως η Αφροδίτη, σύμβολο χαράς, ευεξίας, διασκέδασης, συναισθηματικής έκφρασης, βρίσκεται στο μεσοδιάστημα του Ποσειδώνα με τους Δεσμούς της Σελήνης.
Σε μία περίοδο Αποκριάς, η εικόνα ξεγελά και αλλάζει εξωτερικά… Βρίσκουμε την ευκαιρία να εκδηλώσουμε αυτό που σκεπτόμαστε ή έχουμε ανάγκη μέσα από την εναλλαγή των μεταμφιέσεων, καθώς είναι μία παράσταση όλη μας η ζωή.
Παίζουμε ρόλους και για λίγες μέρες, ίσως εκδηλώνουμε τον ρόλο που δεν έχουμε τολμήσει να υποδυθούμε.
Ο Ποσειδώνας είναι το παιχνίδι μεταξύ αλήθειας και ψέματος, η εικόνα και η επίπλαστη πραγματικότητα, η φαντασία και το όνειρο.
Το μέσον για ένα φανταστικό ρόλο μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά για τις σχέσεις ή την κοινωνία. Οι Δεσμοί της Σελήνης ορίζουν την διαδρομή που επιλέξαμε ως τώρα στη ζωή μας, αλλά και τα επόμενα βήματα που θα θέλαμε να έχουμε, αφορούν και μας ενημερώνουν αυτή την εποχή για τις συνεργασίες και τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Μέσα σε ένα περιβάλλον όπου στην καθημερινότητα έχουμε παίξει ποικίλους ρόλους, ίσως σήμερα μπορούμε να αναλογιστούμε εκείνα τα προσωπεία που μας αντιπροσωπεύουν και εκείνα που θα θέλαμε να πετάξουμε από πάνω μας.
Με αγάπη για να αναδομήσουμε την νέα μας εικόνα, ας αφήσουμε την ψεύτικη ταυτότητα, τις ψεύτικες σχέσεις, τις ψεύτικες προσδοκίες, κι ας αναζητήσουμε το όραμα που μας αγγίζει, μας δίνει χαρά, τα χαρακτηριστικά στις σχέσεις ή και σε μας τους ίδιους.
Ξεκινώντας μάλιστα από τον ίδιο μας τον εαυτό, ας τον αγαπήσουμε για τα χαρίσματά του, ας τον αποδεχτούμε για τις αξίες του και ας βελτιώσουμε τις αδυναμίες του, αποδεχόμενοι πως δεν είμαστε τέλειοι.
Ας επιλέξουμε να συμβαδίσουμε στο εξής με εκείνους που δεν φορούν ένα ψεύτικο προσωπείο στη σχέση μαζί μας, αλλά προσπαθούν να στοχεύουν εκεί που στοχεύουμε κι εμείς, με την ίδια φιλοσοφία, το ίδιο πνεύμα, τις ανάλογες ποιότητες ή δονήσεις.