Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου και ένας λιγότερο γνωστός αστεροειδής, ο αστεροειδής Αράχνη, βρίσκεται στην τελευταία μοίρα του Καρκίνου.
Η Αράχνη, μυθολογικά συνδέεται με την θεά Αθηνά. Λέγεται πως ήταν μία πολύ ικανή κοπέλα στη δημιουργία υφαντών και καυχήθηκε πως ήταν ανώτερη κι από την ίδια την θεά Αθηνά, προστάτιδα των γυναικών που ύφαιναν.
Η Αθηνά προσβεβλημένη, την προκάλεσε σε μονομαχία. Θα έπρεπε να φτιάξουν ένα υφαντό και θα κέρδιζε η καλύτερη. Η Αθηνά έκανε στα σχέδια του υφαντού της την απεικόνιση της διαμάχης της με τον Ποσειδώνα, για την επικράτηση στην πόλη της Αθήνας. Αλλά η Αράχνη την προκάλεσε ακόμη μία φορά, όταν στο δικό της υφαντό, σατίρισε τις ερωτικές περιπέτειες των Ολυμπίων θεών. Η θεά οργίστηκε και τιμώρησε την κοπέλα, την μεταμόρφωσε στη γνωστή μας αράχνη, με εντολή να υφαίνει διαρκώς τον ιστό της, ένα ιστό περίτεχνο αλλά και εύθραυστο αφού τον καταστρέφουν εύκολα οι άνθρωποι.
Στο ζώδιο του Καρκίνου, συμβολίζει την ικανότητα να εκφράζεται η παγίδα μέσω του δέλεαρ της ασφάλειας και της οικειότητας. Ας μην οικειοποιηθούμε με ευκολία καταστάσεις ή ανθρώπους
Στην οικειότητα με την οποία επενδύεται μία σχέση δηλαδή, μπορεί να πλεχτεί ένας αόρατος ιστός. Να παγιδέψουμε ή να παγιδευτούμε μέσω της στοργής, της αίσθησης της προστασίας, ή της ασφάλειας.
Δεν είναι ορατές αρχικά οι προθέσεις, ίσως εκεί έγκειται και η επικινδυνότητά τους.
Άνθρωποι που φαίνονται πως είναι φιλικοί, προσιτοί, ενδιαφέροντες, αγγίζουν την ευαισθησία μας, μας αφυπνίζουν το στοργικό και προστατευτικό ένστικτο.
Τελικά, προτρέπουν να ακολουθήσουμε το δικό τους μονοπάτι και τα δικά τους συμφέροντα. Διαθέτουν ωραίο λόγο, επιχειρήματα, προτάσεις, ενδιαφέρουσες ιδέες…
Στην ουσία όμως, είναι επιφανειακοί και ρηχοί, δίχως αισθήματα ή αληθινό ενδιαφέρον πέραν της προσωπικής τους απολαβής.
Περισσότερο ας προσέχουμε εκείνους που μας συγκινούν ή μας συγκίνησαν προσωπικά, ερωτικά ή για ένα κοινό στόχο. Ξέρουν τον τρόπο να μας αγγίξουν και να εκμεταλλευτούν τα ευαίσθητα σημεία μας.
Ας μην πέσουμε στην παγίδα, ας μην φανούμε αφελείς. Ή αν έχουμε ήδη φανεί, ας απεμπλακούμε το συντομότερο…!