Στον Γάλλο συγγραφέα Πατρίκ Μοντιανό απονεμήθηκε την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου το Νομπέλ Λογοτεχνίας 2014 «για την τέχνη της μνήμης με την οποία ανακάλεσε τα πιο ασύλληπτα ανθρώπινα πεπρωμένα και αποκάλυψε τον μικρόκοσμο της Κατοχής».
Ο Πατρίκ Μοντιανό θεωρείται από τους σημαντικότερους γάλλους συγγραφείς. Γεννήθηκε το 1945 στο Boulogne-Billancourt και γράφει από το 1967.
Έχει γράψει περισσότερα από 30 βιβλία, μυθιστορήματα, παιδικά βιβλία και σενάρια. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: Η μικρή Μπιζού (Πόλις, 2002), Στο café της χαμένης νιότης (Πόλις, 2008), Νυχτερινό ατύχημα (Πόλις, 2005), Ήταν όλοι τους τόσο καλά παιδιά… (Πόλις, 2004), Ντόρα Μπρούντερ (Πατάκης, 1999), Κυριακές του Αυγούστου (Καστανιώτης, 1996), Το άρωμα της Υβόννης (Λιβάνης, 1995), Άνθη ερειπίων (Οδυσσέας, 1992), Οδός σκοτεινών μαγαζιών (Κέδρος, 1988), Η χαμένη γειτονιά (Χατζηνικολή, 1987). Έχει γράψει το σενάριο για την ταινία του Λουί Μαλ «Lacombe Lucien».
Το Νομπέλ λογοτεχνίας προστίθεται σε μια σειρά σημαντικών βραβείων με τα οποία έχει τιμηθεί στη διάρκεια της καριέρας του. Έχει τιμηθεί με το μεγάλο βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1972, με το βραβείο Goncourt το 1976, με το βραβείο του Ιδρύματος Pierre de Monaco το 1984 και με το μεγάλο βραβείο λογοτεχνίας Paul Morand, για το σύνολο του έργου του, το 2000.
«Είναι ένας Γάλλος συγγραφέας που έχει συγγράψει περισσότερα από 30 βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα αλλά και βιβλία και για παιδιά και κινηματογραφικά σενάρια, στα οποία εξερευνεί τα ζητήματα της μνήμης, της ταυτότητας και του χρόνου και τη θέση τους στη λογοτεχνία», απάντησε ερωτώμενος από δημοσιογράφους για τον νομπελίστα ο Πέτερ Ένγκλουντ, γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας.
«Είναι ένας πολύ γνωστός και δημοφιλής συγγραφέας στη Γαλλία αλλά όχι σε όλον τον κόσμο. Στα σουηδικά έχουν μεταφραστεί πολλά βιβλία του, περισσότερα από τα αγγλικά»,συνέχισε ο Πέτερ Ένγκλουντ, ο οποίος δήλωσε ότι από τα μυθιστορήματα του Μοντιανό προτιμά την Οδό σκοτεινών μαγαζιών, «στο οποίο ένας ντετέκτιβ που πάσχει από αμνησία ακολουθεί τα δικά του ίχνη προς τα πίσω προσπαθώντας να βρει τον εαυτό του. Είναι ένα διασκεδαστικό αφήγημα το οποίο παίζει με τις συμβάσεις του είδους του αστυνομικού μυθιστορήματος».
«Φαίνεται πως πρόκειται για έναν συγγραφέα ευκολοδιάβαστο, που μπορεί να γίνει πολύ δημοφιλής» σχολίασε ο δημοσιογράφος και ο Πέτερ Ένγκλουντ απάντησε: «Πραγματικά, είναι ένας συγγραφέας που διαβάζεται εύκολα. Κατ’ αρχάς, τα αφηγήματά του είναι σύντομα. Μπορείς να διαβάσεις ένα το απόγευμα, να βγεις να δειπνήσεις και να διαβάσεις ένα ακόμη επιστρέφοντας το βράδυ. Η γλώσσα του είναι επίσης απλή αλλά η δομή των αφηγήσεών του και η συνολική σύνθεση είναι πολύ εκλεπτυσμένη και κομψή».
Ως ιστορικό, ο Πέτερ Ένγκλουντ δήλωσε ότι τον εντυπωσιάζει ο αυθεντικός τρόπος με τον οποίο ο Μοντιανό χειρίζεται τη μνήμη. «Σου ανοίγει διαδρόμους στον χρόνο στους οποίους μπορείς να βαδίσεις και να ανακαλύψεις τον εαυτό σου» είπε, ενώ δήλωσε ότι απολαμβάνει την εντυπωσιακή γνώση του Παρισιού που έχει ο Μοντιανό: «Γνωρίζει κυριολεκτικά κάθε δρόμο και σοκάκι της πόλης» είπε ο γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας.
Ο Μοντιανό είναι ο 107ος νομπελίστας, σε μια μακρά σειρά που αρχίζει το 1901. Προηγούμενος Γάλλος που τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ ήταν ο Ζαν-Μαρί Γκυστάβ Λε Κλεζιό, το 2008.
