Μια φορά είχα βρεθεί κατά λάθος σε ένα πολύ περίεργο μοναστήρι. Στο τέλος μιας πορείας (βασικά είχα χαθεί!) διανυκτέρευσα εκεί και γνώρισα ανθρώπους που είχαν κύριο τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας τους …δαίμονες. Σοβαρά. “Έβλεπαν” σε κάθε γωνιά του δωματίου ύπουλα και μοχθηρά πλάσματα που έψαχναν την ευκαιρία να μπούνε μέσα μας. Να μας κάνουν κι εμάς κακούς. Η άμυνά τους ήταν προσευχές, ευχές, ιερά βιβλία, σταυροί και άλλα τέτοια που θυμίζουν ταινίες με δράκουλες. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο ζωντανοί ήταν στα μάτια τους οι υποτιθέμενοι δαίμονες, πόσο τρόμο τους προκαλούσαν.
Η εικόνα είναι οπτικοποίηση αντίστοιχης δαιμονικής κατάστασης. Από μικρό παιδί ακούω για τα “ναυτικά μίλια”, ότι οι κακοί Τούρκοι κάνουν συνέχεια καταπατήσεις γιατί θέλουν να πείσουν τον πλανήτη ότι τα νησιά του Αιγαίου είναι δικά τους. Ότι σιγά σιγά κερδίζουν διεθνώς χάρη στους φοβερούς τους διπλωμάτες. Μπήκε πλοίο τους ως το Σούνιο, αεροπλάνα τους αναχαιτίζονται διαρκώς από τους ήρωές μας στους αιθέρες και άλλα αντίστοιχα.
Ε, και; Ας το βροντοφωνάξω κι αλλιώς: “ΡΕ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ;” Σχεδόν μισό αιώνα τώρα δηλαδή (από το ’74) οι Τούρκοι γιατί δεν έχουν πάρει έστω μια βραχονησίδα; Δεν έχουνε κερδίσει ούτε έναν ναυτικό…πόντο σε κάποιο δικαστήριο ή αλλιώς! Όπως κάθε καλή θεωρία συνωμοσίας η απάντηση είναι “πως, αμέ, α, εσύ δεν καταλαβαίνεις…τώρα, τώρα ετοιμάζουν κάτι…άκου να σου πως για τα Ίμια, για την Νέα Τάξη Πραγμάτων, για τον τρόπο που οι Αμερικανοί χρειάζονται τους Τούρκους, τι ετοιμάζεται στο Ιράν με τους Ρώσσους….α, εσύ δεν καταλαβαίνεις….”
Βρε αφήστε ότι καπνίζετε και ξανασκεφτείτε το. Κάθε φορά αλλάζει το παραμύθι. Μια οι Τούρκοι είναι απαραίτητοι στους Αμερικανούς λόγω Ιράκ, τώρα στους Ρώσους λόγω Ιράν…μήπως απλά το έχετε χάσει το μπαλάκι;
Και ποιόν συμφέρει αυτή η ιστορία; Τους στρατιωτικούς και τους πολιτικούς βέβαια. Χωρίς αυτό, δεν θα αγόραζε μπαταρισμένα υποβρύχια ο κάθε Άκης για να παίρνει τις μίζες του. Σίγουρα έχει έρθει η ώρα να αναθεωρήσουμε την στάση μας ως προς την Τουρκία και ίσως η οικονομική κρίση μας βοηθήσει να θέσουμε προτεραιότητες.
Αφήστε τις μεζούρες για τα ναυτικά μίλια και ασχοληθείτε να βελτιώσουμε τον τουρισμό για παράδειγμα.
