Οδυσσέας Ελύτης
Κάποτε νιώθω να ‘μαι ανάμεσα σ’ αυτούς που δε γνώρισα ποτέ.
Από τ’ αποτυπώματα του ανέμου πάνω σου καταλαβαίνεις αν πέρασε
Κόρη με δυνατούς γλουτούς και συνείδηση διάφανη.
αίνιγμα παρθένον εξ αγριάν γνάθων
Με λίγα σπουργίτια, μία βρύση και κανέναν άνθρωπο, μ’ αυτά μόνον,
γίνεται να φτιάξεις το μοναστήρι πασών των θεοτήτων.
Για να φτάσεις στον οργασμό δεν σου χρειάζεται Shakespeare.
Κάθε τόσο μου στέλνουν ένα μπουκετάκι με μισοσπασμένες λέξεις
δυο μακρινές ξαδέλφες μου από την εποχή της Σαπφώς. Τη μια τη λέ-
νε Αστρινή και την άλλη Λεμονέσσα..
Και καλό και κακό γίνεται να ‘ναι το απροσδόκητο. Και το πριν μετά
σαν γίνει. Ας γίνει. Τα πάντα προσπαθώ προς χάριν του ένα. Ποδή-
λατο για τρεις. Ή τρεις για τον Βορρά του ανέγγιχτου.
Στα ερείπια συχνάζουν οι μέλισσες και οι πρώην ιδέες.
Ύστερα και τα πιο μικρά πουλάρια της λαγνείας μου θ’ αναπηδήσουν.
Ελεατών ελληνικά και Μακεδόνων διττά Δία!
Αναφέρονται στιχο-
μυθίες, ψαύσεις ακρομηροφιλείς, ενεστώτες του ρήματος της δίψας.