Αντώνης Λάσκαρης
1.
Γλίστρησε στον ώμο σου, τιραντάκι ατίθασο
Μια λευκή γραμμή
Αλαβάστρινο δέρμα
Φαντασίες ερωτικές, αλάτι στο T-Shirt σου
Διαμάντια ιδρώτα σε στολίζουν, και πλέουν στο κορμί
Άρωμα καρύδας στο λαιμό
Μου θυμίζει τη θάλασσα
Χρόνια και νεανικές καρδιές, αγγίγματα πάθους
«Στο ηλιοβασίλεμα το σώμα σου θαύμαζα
γυμνέ μου άγγελε, με κάλεσες
να βυθιστούμε μαζί στο νερό.»
2.
Ένα τατού αθώο, πάνω στο στήθος
Εκείνο το αστέρι
Δείκτης ηδονής
Ταραχή μου και επιθυμία μου κρυφή
Σε χάζευα και έτρεμα να μη σε χάσω ξανά
Νυχτερινή μου οπτασία
Το κόκκινο κραγιόν σου
Που ξεφεύγει από τα χείλη σου ομορφιά μου
«Στον καθρέπτη μπροστά να σβήσεις ήθελες
την ανάμνηση και εγώ ανήμπορος να κοιτώ,
εσένα να φοράς, το λευκό μου πουκάμισο»
Να το βγάζεις με αθώο βλέμμα τρομοκράτη
Πάθος πάθημα
Φετίχ το κόκκινο μπλουζάκι
Χαιρετάς με φιλάς, φθαρμένο τζιν γλυκιά μου
«Aγάπη μου μη με κοιτάς να φεύγω μακριά σου
μια νύχτα ήταν όλη η ζωή σου. Ακούω τις γόβες σου τακ τακ τακ σαν
την πρώτη φορά να φεύγεις, αντίο »
3.
μεθυστικές νότες αφήνεις πίσω σου
Αρώματα, λάμψεις, εικόνες, σε ζητώ
Σαν εφιάλτη, σαν οπτασία ή υπόσχεση
Ο δρόμος άδειος δύο η ώρα
Ανάμνηση θα γίνεις εικόνα
4.
Ηδονικά φανάρια
Βήματα αργά, νομίζω πως σε ακούω
Στην ησυχία της πόλης
Νομίζω σε βρήκα
Στην αγκαλιά της Τζέσικα
Συνεννοήσεις με βλέμματα
Νομίζω πως λείπεις
Από τα βράδια μου
Ηδονικά φανάρια ανάσες βαριές
«Βόλτες στην Αθήνα ψάχνω φαντάσματα εκείνης της νύχτας.
Η στιγμή μου έλεγες έχει σημασία, κρύβει το νόημα.
Από τότε ψάχνω στιγμές να σε καλύπτουν
Άδεια αισθήματα στο κενό μου δωμάτιο.»
Πού είσαι;
5.
Ο ήχος σου, όταν έμπαινες στο μπαρ
Βήματα που έκανε
Το μυαλό μου στο κενό
Στο ρυθμό σου χόρευε
Μια επιθυμία μου
Τα χέρια μου να σε αγγίζουν σαν μετάξι
6.
«Χείλη κόκκινα, η φωνή σου μεθυστική
ένστικτο μου μην παίζεις μαζί μου, μην παίζεις…»
7.
Εκστατικός άνδρας, δικό σου μένω
Ανάμνηση ήσουν σε μαύρο φόντο
Οι κόκκινες γόβες σου με μάγεψαν
Ο Barry White και οι βραχνές φωνές
Το βράδυ μας, γόπες και καπνός δική μου…
8.
Λίγες στιγμές, ο παράδεισος κράτησε
Ήταν εδώ, η ηδονική σου μορφή
Ήσουν θάνατος και ζωή
Ήσουν πάθος και έρωτας
Ήμουν σαν παιδάκι μικρό
Ήταν πόλεμος, ε μικρή;
Ήμουν εδώ, για να υπάρχεις και εσύ
Λίγε στιγμές ζήσαμε, χαρά μου εμείς
«Ξανά πήραμε τα όπλα σαν έφηβοι,
ξέρω πως θα χάσω πάλι. Δεν υπάρχουν νικητές
σε αυτό το παιχνίδι μωρό μου που στήσαμε»
9.
«Πόθησα»
το σώμα σου
τα χείλη σου
το βλέμμα σου
«Υμνώ την»
αρχέγονη γυναίκα
την ομορφιά του έρωτα
τον τύραννο που γέλασε
«Για λίγο»
και μετά εξαφανίστηκε
ζήτησα γλυκιά μελωδία
στη ζωή μου να ηχήσει, ναι
στην κενή μου ημέρα εσύ
«Να έρθεις πριν τη φυγή σου, εσύ. Για μια μικρή
ρωγμή στο χρόνο ανταμώσαμε…»