Ήμουν σε μια εσωτερική πτήση στις ΗΠΑ και δίπλα μου υπεύθυνος Marketing του Burger King. Από συνέδριο για θέματα τεχνολογίας φεύγαμε αλλά δεν άργησε να πει το πραγματικό του πρόβλημα:
-Μας περιορίζει το όνομα. Τα McDonalds μπορούν να βγάζουν Κινέζικο μενού ή χορτοφαγικές επιλογές. Εμείς έχουμε κολλήσει με τα burger. Δεν μπορούμε να ανοίξουμε στην Ελλάδα και να σου προσφέρουμε χωριάτικη σαλάτα.
Για να τον ηρεμήσω και να περάσει η ώρα, του είπα για τις δικές μου εμπειρίες στο οικολογικό κίνημα. Από το WWF που οι πιο πολλοί κατηγορούν ως “πουλημένο στις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις” ως τους ακτιβιστές με τους οποίους αλυσοδέθηκα μερικές φορές κι εγώ ως νέος σε παραλίες που τρώγαμε ξύλο, υπάρχουν πολλοί τρόποι να πολεμήσεις για ένα καλύτερο περιβάλλον. Η Greenpeace στην οποία έκανα τη διατριβή του μεταπτυχιακού μου, έχει διασπαστεί πολλές φορές ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Κάποιοι που βράζει το αίμα τους δεν αντέχουν τις αδικίες, δεν μπορούν να περιμένουν, θέλουν άμεσες δράσεις. Άλλοι προσπαθούν να τους συνετίσουν, φοβούνται ότι θα χάσει επαφή έτσι ο κόσμος, ότι θα παρεξηγηθούν. Όπως θα παρεξηγηθεί το Burger King αν ανοίξει στην Ελλάδα και έχει μενού με “τα μπιφτέκια της μαμάς σου”.
Το ίδιο πρόβλημα έχει “το Ποτάμι”. Η δεξιά στην Ελλάδα τόσα χρόνια έχει αναπτύξει μια μεγάλη γκάμα πιθανών “δεξιών”. Το μπιφτέκι γίνεται και κεφτεδάκι αν χρειαστεί. Από εθνικιστικές κορώνες, ως φιλελεύθερες ατάκες. Από Καρατζαφέρη ως Νέα Δεξιά, όλους τους βολεύει η ταμπέλα όταν μυριστούν λεφτά. Ακόμα καλύτερη βέβαια η Αριστερά καθότι δεν είχε ως τώρα εξουσία και στα λόγια έκανε μεταμορφώσεις και κωλοτούμπες καλύτερες από ότι στο καρναβάλι της Πάτρας. Τα μπιφτέκια μπορεί να είναι vegan ή να μην έχουν καν σχήμα μπιφτεκιού γιατί παραπέμπει σε “οριζοντιοποίηση του πλανήτη μέσα από την αλόγιστη κατανάλωση και την αναφορά σε καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση” ή ότι άλλο θέλει ο καθένας να βάλει για να γεμίσει τη σελίδα στο κουλτουριάρικο μενού του.
Στην παρομοίωση αυτή, με σατανικό τρόπο έχω κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ McDonalds. Γιατί του αξίζει. Με αυθάδεια μιλάει για υγιεινή διατροφή, με πλήρη απαξίωση στην πραγματικότητα βγάζει επιλεκτικά ψευδή στοιχεία. Τι κι αν αποτυχαίνει σε πολλές αγορές, το πουλάει ως πείραμα Marketing και συνεχίζει ακάθεκτο.
Ποτάμι; Πιο Ποτάμι, ποιοι οικολόγοι και τι φιλελεύθεροι; Τι μαντριά έχετε ωρέ; Κάνει η Ντόρα κόμμα και το βαφτίζει φιλελεύθερο, το κλείνει μετά από λίγο και γίνεται πιο ΝΔ από την ΝΔ μπας και γίνει αρχηγός. Κάνει ο Αβραμόπουλος κόμμα και το βαφτίζει ότι να’ναι, σε λιγότερο από ένα χρόνο πίσω στο μαντρί και μετά βόλεμα στας Ευρώπας. Ο Τσίπρας άνοιξε από την αρχή το μαντρί βάζοντας μέσα τον λύκο. Έδωσε στίγμα, έληξε την κουβέντα για την θεωρία των δυο άκρων αποφασιστικότατα. Μπορείς να είσαι “αριστερός” και με στολή αεροπόρου και ψεύτικα παράσημα να δηλώνεις ότι θα πάρουμε την Πόλη. Κανένα πρόβλημα. Κάνει στροφές 360 μοιρών με άνεση ακόμα κι όταν εννοεί 180 μοιρών. Γιατί στις 360 μοίρες χωράνε όλοι. Θέλετε να σπάσετε μια πρεσβεία; Ε, αριστεροί είμαστε, λογικό είναι, απαιτούμε να αλλάξει ο κόσμος. Θέλετε να ξεπουληθείτε χυδαία στους Αμερικάνους; Ε, αριστεροί είμαστε, κάποιο φοβερό σχέδιο θα είχε ο Κοτζιάς, απόλυτα συμβατό με τα κομμουνιστικά ιδεώδη του, τόσα βιβλία έχει κάνοντας τέτοιες ασκήσεις θεωρητικές.
Η ανέλπιστη επιτυχία του Τσίπρα ήταν ότι διατήρησε πράγματι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Ε, όχι τόσο ηθικό βέβαια όσο επικοινωνιακό. Εκτός κι αν ανήκετε σε κάποια ψαγμένη ομάδα ανθρώπων με εγκέφαλο βέβαια. Έπαιξε το παιχνίδι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ο Τσίπρας καλύτερα από αυτούς. Κατηγορούν τον Θεοδωράκη που συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ (με ότι όνομα κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό) αλλά καλά έκανε ο άνθρωπος. Αν θέλετε κόμμα μέσα στη Βουλή, τέτοια θα κάνει για να μπει. Είχε δώσει άλλωστε στίγμα από την εποχή του στην ΕΡΤ ότι δεν έχει αλλεργία στο βόλεμα και την διαπλοκή. Ούτε ως δημοσιογράφος έβγαζε ποτέ θέματα. Δεν είναι της μαχητικής δημοσιογραφίας, είναι της lifestyle φάσης. Τυλίγουμε γνωστά θέματα σε καλύτερη συσκευασία. Μια δουλειά είναι κι αυτή, κάποιος πρέπει να την κάνει. Όπως έπιανε κάποια τηλεθέαση περπατώντας με μουσική και θολά πλάνα, συζητώντας σε παγκάκια και με voice over συναισθηματικό, ε, έτσι κάνει και στο κόμμα του. Και μπήκε και στη βουλή έτσι.
Λέμε για απλή αναλογική αλλά δεν θα μας λύσει το πρόβλημα. Θα έπρεπε να έχουμε δυο κατηγορίες ψήφων. Μια για “μεγάλο πολυσυλλεκτικό κόμμα” και μια για “αυτούς που φαίνονται να είναι πιο λογικοί”. Πως είσαι και Ολυμπιακός αλλά και Δόξα Άνω Τιθορέας στο ποδόσφαιρο ένα πράγμα; Πως σου αρέσει να βλέπεις ταινία δράσης με τον Tom Cruise κάθε τόσο αλλά θες και Μογγολικό σινεμά στον Δαναό; Σαβουριάζεις δυο πίτσες και τρία λίτρα Κόκα Κόλα (όχι λάϊτ, κανονική) στα μουλωχτά αλλά την βγάζεις ραντεβού μετά στο Λιβανέζικο εναλλακτικό στέκι με δυο γουλιές ξυνισμένο γάλα κατσίκας από γιουρτ. Αυτοί είμαστε. Όπως δεν μας αξιζει δημοψήφισμα αφού δεν ξέρουμε καν τι μας ρωτάνε, έτσι δεν μας αξίζει απλή αναλογική.
Οπότε ας την πάρει το Ποτάμι και το κάθε ποτάμι-άλλο κόμμα την ψήφο σας. Από ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ σαφώς καλύτερη επιλογή. ΟΚ, τον Θεοδωράκη τον έχω σε κατηγορία Κυρ Φώτη ως άτομο και ως αρχηγό, αλλά υπάρχουν και πολλά αξιόλογα στελέχη, άνθρωποι που δεν ήταν της πολιτικής αλλά τους τράβηξαν και ασχολήθηκαν. Αντίστοιχα μπορείτε να ψηφίσετε και οποιοδήποτε άλλο κόμμα βέβαια, ανάλογα με τα χούγια σας.
Σε μεγάλο βαθμό είναι αισθητικό το θέμα. Το πρώτο ερώτημα είναι αν πιστεύετε ότι ο δικομματισμός ελληνικής κοπής συμφέρει την χώρα. Αν σας αρέσει πως λειτουργεί στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίστε ΝΔ. Τα ίδια είναι σε γενική προσέγγιση κι ας είναι χιλιάδες φορές πιο ανίκανοι και ανήθικοι οι καινούργιοι. Με γιαλαντζί ΠΑΣΟΚους λογικό είναι βρε, χωρίς Λαλιώτη θες να κάνεις Μουντιάλ; Μισό αιώνα τεχνογνωσία, συνδικαλισμός και μίζες, υπάρχει τεχνογνωσία υψηλού επιπέδου.
Οπότε αν δεν συμφωνείτε με τον τρόπο που μας διαχειρίζονται τα κόμματα εξουσίας τόσα χρόνια, απλά ψηφίστε οτιδήποτε άλλο. Τόσο απλό είναι. Ανάμεσα στα μπιφτέκια της ΝΔ και τα οικολογικά κεφτεδάκια από κινόα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν αφήσει χώρο. Θα πρέπει για ζέσταμα να ανοίξουμε τραπέζι για άλλες κουζίνες εκεί που όλοι μαζί τα φάγαμε. Όλα τα ποτάμια πέφτουν στην ίδια θάλασσα και εμείς βολοδέρνουμε καθώς μας παίρνουν πέφτοντας. Αλλά τουλάχιστον να σηκώνουμε κάθε τόσο το κεφάλι.