Παράτυπα γραφεία ευρέσεως εργασίας επενδύουν στο σκηνικό της κρίσης και εκμεταλλεύονται την απόγνωση πολιτών που στρέφονται στη μετανάστευση για ένα καλύτερο μέλλον.
Έρευνα των Νέων αποκαλύπτει τη δράση τους που εκμεταλλεύονται τα κενά ελέγχου της Πολιτείας και εξαπατούν όσους θέλουν να ξεφύγουν από την κρίση.
Η προσφορά της Κ.Ε., εκπροσώπου παράτυπου γραφείου ευρέσεως εργασίας, ακουγόταν δελεαστική. “Υπάρχει έτοιμη δουλειά για εσάς. Συνεργαζόμαστε με Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Κεντρική Ευρώπη. Το πολύ σε 15 ημέρες σάς έχουμε εργοδότη.
Εκείνος καλύπτει το 90% του αεροπορικού εισιτηρίου, τα έξοδα διαμονής και διατροφής για έναν χρόνο και σας δίνει τρία μηνιάτικα μπροστά. Εμείς δεν ψάχνουμε δουλειά, έχουμε δουλειά για εσάς”, είπε, σχεδόν χωρίς ανάσα.
Τα ίδια είχε επαναλάβει νωρίτερα σε τηλεφωνική μας επικοινωνία. Παρουσιάστηκα ως απόφοιτος λογιστικής, άνεργος, έτοιμος να γίνει οικονομικός μετανάστης.
Η έλλειψη προϋπηρεσίας που ανέφερα δεν προβλημάτισε την εκπρόσωπο της εταιρείας. Ούτε δέχτηκε να μου δώσει λίστα με τους – υποτιθέμενους – εργοδότες ή τα γραφεία με τα οποία συνεργάζονται στο εξωτερικό. Ζήτησε όμως 150 ευρώ.
“Δεν παίρνουμε μίζα εμείς. Αυτό είναι το κόστος για να φτιάξουμε το βιογραφικό σας, να μεταφράσουμε το πτυχίο σας και να σας βγάλουμε φωτογραφίες για τον φάκελό σας”, τόνισε.
Ο δημοσιογράφος, όπως σημειώνει, την άκουγε καθηλωμένος σε μια καρέκλα στην αίθουσα αναμονής. Δεν επέτρεψαν να μπει σε κάποιο γραφείο. Ένας άντρας ασφαλείας μας κοιτούσε. Στους τοίχους είχαν κορνιζάρει φωτογραφίες της Νέας Υόρκης και η εκπρόσωπος άρχιζε κάθε πρόταση με τη φράση: “Είμαστε σαφείς, δεν αποτελούμε γραφείο ευρέσεως εργασίας, αλλά μεταναστευτική εταιρεία”.
Η “βιτρίνα” της εταιρείας
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Τα Νέα εντόπισαν το καταστατικό της εταιρείας όπως καταχωρίστηκε στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο στις 23 Φεβρουαρίου 2012. Στην επωνυμία της παρουσιάζεται ως “ανώνυμη εταιρεία ευρέσεως εργασίας – υπηρεσιών Ίντερνετ – τηλεμάρκετινγκ – εισαγωγές – εξαγωγές”.
Ως σκοπό της αναφέρει την “εύρεση εργασίας για την Ελλάδα και το εξωτερικό”, ενώ παράλληλα υπάλληλοί της εμπορεύονται οικιακές συσκευές και παρουσιάζονται ως σύμβουλοι μετανάστευσης και διοργανωτές σεμιναρίων “καλών τρόπων και καλής συμπεριφοράς (savoir vivre)”.
Ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Ιδιωτικών Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας, Αθανάσιος Κοτταράς, λέει ότι έχει δεχτεί επανειλημμένα καταγγελίες για αυτήν και παρόμοιες εταιρείες.
Τα νόμιμα γραφεία ευρέσεως εργασίας που λειτουργούν στην Ελλάδα είναι 99. Από αυτά όμως μόνο τα 65 ελέγχονται από τον Πανελλήνιο Σύλλογο ως εγγεγραμμένα μέλη του. Το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας είχε ελέγξει την εταιρεία, όμως “δεν προέκυψαν επαρκή στοιχεία για να διαπιστωθεί παρανομία”. Όπως εξηγούν αρμόδιοι ελεγκτές, δεν βρέθηκαν μπροστά σε συναλλαγή για να επιβάλουν πρόστιμο.
Ο Τριαντάφυλλος Ελβατζής είναι ένα από τα παρ’ ολίγον θύματα αυτής της εταιρείας. Εργάζεται σε εταιρεία σεκιούριτι στη Θεσσαλονίκη και έψαχνε για ευκαιρίες στο εξωτερικό. Πρόσφατα άλλος ένας από τους φίλους του μετανάστευσε για δουλειά στη Γερμανία.
Ο κ. Ελβατζής ενδιαφερόταν για τη Νορβηγία. “Βρήκα μια αγγελία στο ίντερνετ και επικοινώνησα με το γραφείο. Μου είπαν ότι θα μου έβρισκαν δουλειά με 2.000 ευρώ, διαμονή και διατροφή εξασφαλισμένη και συμβόλαιο δύο ετών.
“Στην αρχή μου είπαν ότι θα με φρόντιζε η ελληνική κοινότητα Νορβηγίας μέχρι να μάθω τη γλώσσα. Ζήτησαν και 150 ευρώ για να ετοιμάσω τα χαρτιά μου”, λέει.
Προτού στείλει τα χρήματα επικοινώνησε με τον Φίλιππο Τσουρουπάκη, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Νορβηγίας. Εκείνος τον προειδοποίησε για την απάτη. “Μου εξήγησε ότι δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα: να φύγεις σήμερα και αύριο να έχεις δουλειά. Ειδικά εάν δεν μιλάς τη γλώσσα”, επισημαίνει.
Αδυναμία και κενά ελέγχου
Η προετοιμασία του βιογραφικού και η μετάφραση πτυχίων είναι το προκάλυμμα με το οποίο δικαιολογούν τα χρήματα που παίρνουν τα παράτυπα γραφεία ευρέσεως εργασίας από απελπισμένους πολίτες.
Δικαιολογούν την αμοιβή των 150 ευρώ ως παροχή υπηρεσιών για να καλύπτονται νομικά, ωστόσο πλασάρουν ως δόλωμα ευκαιρίες για απασχόληση που δεν υφίσταται.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας ιδρύθηκε το 2004, με σκοπό όπως παρατηρεί ο πρόεδρός του, Αθανάσιος Κοτταράς, “να διορθώσει το πρεστίζ του κλάδου”.
Απαγορεύεται στα γραφεία βάσει νόμου να εισπράττουν αμοιβή από τους ανέργους. Πληρώνονται μόνο από τους εργοδότες. Τριάντα τέσσερα γραφεία ευρέσεως εργασίας σε όλη την Ελλάδα, αν και έχουν άδεια λειτουργίας, δεν υπόκεινται σε έλεγχο από τον Σύλλογο καθώς επέλεξαν να μην είναι μέλη τους.
Ο κ. Κοτταράς τονίζει ότι τα γραφεία του Συλλόγου (65 σε όλη την Ελλάδα) δεν συνεργάζονται με εργοδότες στο εξωτερικό.
“Διαπιστώσαμε ότι Έλληνες εργοδότες σε ξένες χώρες που ζητούσαν συμπατριώτες τους για απασχόληση δεν τους μεταχειρίζονταν σωστά. Τους έβαζαν να κοιμούνται σε κουζίνες εστιατορίων ή ζητούσαν αλλαγή μισθού παρά τα συμφωνηθέντα”.
Πηγή: news247.gr
