Σε αυτή την όμορφη, κατά τ’ άλλα χώρα, έχουμε διάφορες περιόδους.
Την περίοδο της ΔΕΘ, την προεκλογική περίοδο, την περίοδο των εκπτώσεων και άλλες πολλές και χαριτωμένες.
Μεταξύ αυτών ξεχωρίζω την περίοδο της φιλανθρωπίας. Αυτή εκτείνεται από τις 25 περίπου Νοεμβρίου και ολοκληρώνεται πανηγυρικά με την είσοδο του νέου έτους. Στη διάρκεια αυτής, της ιδιαίτερης, περιόδου ξυπνάει μέσα μας ο άνθρωπος και συγκεκριμένα ο φιλάνθρωπος. Εκδηλώσεις τύπου μπαζάαρ λαμβάνουν χώρα σε φιλοζωικές, ΜΚΟ, φορείς που φροντίζουν πολυτέκνους, παιδιά και διάφορες ομάδες που απειλείται η επιβίωσή τους. Όλος αυτός ο ορυμαγδός άκρατης φιλανθρωπίας μου δίνει την εντύπωση ότι όλοι όσοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και χρήζουν –αναμφισβήτητα- τη στήριξή μας, υποφέρουν και δυστυχούν μόνο από 25.11 μεέχρι 31.1. Τον υπόλοιπο χρόνο διάγουν μια ζωή τίγκα στο ροδόσταμο και την ευτυχία. Δηλαδή η δυστυχία και η ανέχεια είναι κάτι σα γιαούρτι; Έχει ημερομηνία λήξης; Κορυφώνεται όλο αυτό τα διάστημα που οι δράσεις και εκδηλώσεις κατακλύζουν τον τόπο, και χαλαρώνει ελαφρώς τον υπόλοιπο χρόνο;
Το πνεύμα των Χριστουγέννων που μας καταλαμβάνει με όλο αυτό το συνονθύλευμα ευτυχίας και φροντίδας για αυτούς που υποφέρουν μας κατακυριεύει και μετά μαζί με μελομακάρονα, κουραμπιέδες και έλατα παρατημένα στους δρόμους, χάνεται. Η κατάσταση στο Ελλαδιστάν απαιτεί και επιβάλει η περίοδος της ανθρωπιάς μας να πάρει παράταση. Ο τρόμος της φτωχοποίησης και η απειλή της εξαθλίωσης αιτούνται μιας απεριόριστης παράτασης του έμπρακτου ενδιαφέροντός μας για όλους εκείνους που δοκιμάζονται.
Είναι σαφές ότι οι περισσότεροι από εμάς βάλλονται καθημερινά από την υπέροχη οικονομική κατάσταση που η Νταρντανοκοντάλα και το πάνελ της επέβαλαν στη χώρα και η χώρα δια των επιφανών και κυρίως των αφανών εκπροσώπων της υιοθέτησε με δεξιότητα γλειώδους οσφυοκάμπτη. Όσοι όμως από εμάς έχουμε ακόμα οικονομικές αντοχές οφείλουμε να βοηθάμε, όπως μπορούμε. Δεν είναι τα πολλά που θα κάνουν τη διαφορά και θα μας αναδείξουν στο Mr. Φιλάνθρωπο 2015… Είναι τα μικρά πράγματα των πολλών που θα αποτελέσουν τη βάση να στηριχθούν όλοι εκείνοι που η αξιοπρέπειά τους έχει καταπατηθεί με το…νόμο.
Αυτό που χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι ευαίσθητες κεραίες. Όχι από αυτές που πιάνουν καμπάνα τα κανάλια. Αλλά από εκείνες που αγνοούν τα κανάλια και ακούν τις καμπάνες που για κάποιους ηχούν θλιμμένα, και ιδιαίτερα για εκείνους που δεν μιλούν για αυτό, ούτε το δείχνουν. Όταν όμως νοιάζεσαι πραγματικά, τότε αντιλαμβάνεσαι και καταστάσεις και ανάγκες.
Ας μπει λοιπόν ένα τέλος στην μικρή εορταστική περίοδο φιλανθρωπίας και ας κηρύξουμε την έναρξη μιας γενικευμένης παροχής στήριξης σε όσους μας χρειάζονται. Όσο για εκείνους που δεν έχουν χρηματικό περίσσευμα να προσφέρουν, σίγουρα θα έχουν ένα περίσσευμα καρδιάς να δώσουν με ό,τι αυτό σημαίνει για τον καθένα. Θα μου πείτε η αγάπη δεν τρώγεται και η καλή κουβέντα δεν ζεσταίνει. Ποτέ δεν ξέρεις. Αν είναι αληθινά, ειλικρινή και ανθρώπινα μπορεί και να ζεσταίνουν, μπορεί και να χορταίνουν.
Κηρύσσω λοιπόν την έναρξη της ετήσιας περιόδου φροντίδας. Ο χρόνος μετράει από τώρα, και για κάποιους ίσως λήγει, γι αυτό ας μη χάνουμε καιρό.
«Είναι αδύνατο να βελτιωθεί ο κόσμος εάν πρώτα δεν βελτιωθεί ο άνθρωπος»
ΑΛΛΟΥΝΟΥ … (Πλάτωνας)
