Δεν ήταν καν στα καλύτερά του ο κήπος των γονιών μου την Κυριακή αφού η
ζέστη είχε ξεράνει τα λουλούδια. Αλλά όταν κοιτάς τον κόσμο μέσα από τον φωτογραφικό φακό από κοντά υποκλίνεσαι. Ασύλληπτα απλή, αφάνταστα πολύπλοκη και αστείρευτη πηγή έμπνευσης.
Σχήματα, νοήματα και ατελείωτα παιχνίδια των ματιών με το μυαλό μας και ότι κουβαλάει ο καθένας μέσα του.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση. (Οι εικόνες δεν έχουν επεξεργαστεί ψηφιακά – μόνο συμπίεση και σμίκρυνση για το διαδίκτυο.)
