Χρόνος, ο καλύτερος μας φίλος.
Αυτός που θα μας κρίνει χωρίς κανένα προσωπικό όφελος.
Αυτός που μας απαλύνει τον πόνο μας πιο αποτελεσματικά από οποιοδήποτε έμβιο ον.
Κάθε πόνο, της πίκρας, του χωρισμού του θανάτου…
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
Ο μόνος που μετατρέπει τα σφραγισμένα χείλη
σταδιακά σε μειδίαμα και αργότερα σε χαμόγελο.
Χρόνος ο ευέλικτος, με πολλές μονάδες μέτρησης.
Ανάλογα με το τι θες,
όταν θες να είσαι συγκεκριμένος είναι το έτος, η μέρα, η στιγμή, το τώρα.
Όταν θες να ‘σαι πιο ασαφής είναι η γενιά, η περίοδος, το κάποτε.
Χρόνος ο βασιλιάς των πάντων. Εντυπωσιακός πολύ και στη γενική κτητική του.
Η πάροδος του χρόνου
Το πλήρωμα του χρόνου
Η μηχανή του χρόνου
Το χρονικό του χρόνου
Και του χρόνου…
Χρόνος, ο δάσκαλος, οι εμπειρίες, η ωρίμανση, η ανασκόπηση, η στερνή μας γνώση.
Ο μεγάλος δάσκαλος… το παράδοξο είναι ότι ζει παραπάνω απ τους μαθητές του,
πολύ παραπάνω.
Χρόνος ο διάφανος, αυτός ο μη απτός βράχος
Χρόνος ο αντιφατικός
Αυτός που είναι ανεκτίμητος αλλά συγΧΡΌΝΩΣ δωρεάν.
Δεν είναι κτήμα κανενός αλλά όλοι μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν.
Δεν μπορείς να τον σταματήσεις και να τον κρατήσεις μπορείς όμως να τον ξοδέψεις.
Στο χέρι σου είναι πως…
Και από τη στιγμή που τον χάσεις, δεν μπορείς να τον πάρεις πίσω.
Χρόνος ο φευγάτος, ο φευγαλέος, ο φυγόκεντρος, ο φυγόπονος, ο αναπόφευκτος
Φεύγει, φεύγει γρήγορα και φέρνει ανατροπές, αλλαγές, οριστικές και αμετάκλητες,
Αλλαγές που ίσως να μην ήθελες ή να μην ήσουν έτοιμος να τις υποδεχτείς,
φέρνει και άλλα, τη συνήθεια, την πλήξη, την φθορά
φεύγει και σου παίρνει τα κεκτημένα, τα δικά σου, το παιδί που έκρυβες μέσα σου,
σου παίρνει τα νιάτα σου,
Ο χρόνος σε γερνάει.
Είναι ο μόνος που δεν μπορείς να ξεγελάσεις όσο ωραία κι αν το σχεδιάσεις,
είναι ο μόνος που θες να σε αγνοήσει μα δε γίνεται.
Όχι απλά δε σ αγνοεί, δε σε λυπάται.
Χρόνος, ο χειρότερος μας εχθρός ή ο καλύτερός μας σύμμαχος;
