Όταν κάνει τέτοιο κρύο ψάχνω να βρω το μαγιό μου κι ανοίγω όλα τα φώτα του σπιτιού. Το φοράω, ξαπλώνω πάνω στην ηλεκτρική κουβέρτα, καμιά φορά ρίχνω και λίγη άμμο από τις γλάστρες να έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι στην παραλία. Για αυτό πρέπει να είναι δυνατά τα φώτα, σαν ήλιος, να σε ζαλίζουν. Καμιά φορά με παίρνει ο ύπνος έτσι και θυμάμαι παιδί που το χεράκι μου καθώς αφηρημένα χώθηκε στην άμμο, βρήκε κάτι μεταλλικό και σκληρό.
Δεν άνοιξα τα μάτια αλλά αυτόματα έψαξα να βρω που τελείωνε το αντικείμενο που έπιασα. Δεν τελείωνε! Σηκώθηκα και άρχισα να σκάβω σαν τρελός. Ήρθαν τα αδέλφια μου, ήρθαν και κάτι βλαμμένα που είχαμε κόντρα ποιος θα κάνει το καλύτερο κάστρο ως τότε. Σκάβαμε όλοι σαν τρελοί. Μας είδαν οι γονείς μας, ήρθαν κι αυτοί. Ο μπαμπάς τους, τελείως ηλίθιος ο άνθρωπος, είχε και φτυάρι κανονικό για την προσπάθεια της οικογένειάς τους να μας νικήσουν στα κάστρα. Ερχόταν στα κρυφά όταν φεύγαμε και έκανε επεκτάσεις στο δικό τους ή κοσκίνιζε την άμμο να είναι έτοιμη για την επόμενη μέρα, να προχωράνε πιο γρήγορα. Η αδελφή μου έλεγε ότι ίσως έβαζε και τσιμέντο.
Αλλά τώρα δεν μιλούσε κανείς. Ξεχάσαμε την έχθρα μας, όλοι σκάβαμε. Σταματούσαν και περαστικοί, μαζεύτηκε κόσμος. Σιγά σιγά φάνηκε ότι αυτό το μεταλλικό αντικείμενο που βρήκα συνδεόταν σε ένα πιο μεγάλο και πολύ μακρύ μεταλλικό πράγμα. Δέκα, είκοσι, τριάντα μέτρα αποκαλύψαμε, νύχτωσε. Μας κέρασε πίτσες το ξενοδοχείο, έφεραν τα αμάξια να φωτίζουν, δεν σταματούσε κανείς, δεν έφυγε κανείς. Μερικές οικογένειες με μωρά τα κοίμισαν στα γρήγορα εκεί στην παραλία. Ένα έκλαιγε συνέχεια, το αγνοούσαμε όσο γινόταν, στο τέλος ο πατέρας του το έβαλε σε μια φουσκωτή βάρκα και το άφησε στα βαθιά με όλες τις πετσέτες από πάνω του να μην το ακούμε για να δουλεύουμε απερίσπαστοι.
Είχε φανεί πια όλο σχεδόν. Ήταν ένα αντιτορπιλικό. Γερμανικό. Πως βρέθηκε τελείως ανάποδα σε αυτή την παραλία και γιατί δεν είχε αποκαλυφτεί τόσα χρόνια τώρα δεν ξέρω, πάντως κάποιος ειδοποίησε προφανώς τις Αρχές και την επόμενη μέρα ήρθαν ειδικά συνεργεία από την Γερμανία, το έβγαλαν όλο και το ανέβασαν σε ένα τεράστιο πλοίο. Για την ανακάλυψή μου και ως αποζημίωση που χάσαμε το μπάνιο μας εκείνη την ημέρα έδωσαν στην οικογένειά μου κουπόνια για έναν μήνα διακοπές σε οποιαδήποτε πρώην Γερμανική αποικία θέλαμε. Κοιτάξαμε στον χάρτη και διαλέξαμε την Μικρονησία στον Ειρηνικό.
Όταν κάνει κρύο και δεν με παίρνει ο ύπνος αυτά σκέφτομαι. Γιατί η πτήση για Μικρονησία ήταν πολύ κουραστική και η μάνα μου έβαλε κάτι στο νερό μου και δεν ξυπνούσα μετά γιατί είχε βάλει λάθος δόση.
.
(Ο Αλέκος Γκονζαλεζίδης μεγάλωσε μεν στο Μεξικό αλλά όταν ερχόταν Ελλάδα στους παππούδες του τον πήγαιναν σε κάτι ψαγμένες παραλίες. Όχι πολύ ψαγμένες βέβαια αλλιώς θα είχαν βρει πιο πριν κοτζάμ πολεμικό πλοίο τόσα χρόνια.)