Γη, 114 εκατομμύρια χρόνια πριν, ένα πρωινό αμέσως μετά τηνανατολή: Το πρώτο λουλούδι που εμφανίστηκε ποτέ στον πλανήτη ανοίγει για να δεχτεί τις ακτίνες του ήλιου. Πριν απ’ αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός, που αναγγέλλει μια εξελικτική μεταμόρφωση στη ζωή των φυτών, ο πλανήτης ήταν καλυμμένος με βλάστηση για εκατομμύρια χρόνια. Το πρώτο λουλούδι πιθανώς δεν έζησε και πολύ, και τα λουλούδια θα πρέπει να παρέμειναν σπάνια και μεμονωμένα φαινόμενα, αφού οι συνθήκες πιθανότατα δεν ήταν ακόμα ευνοϊκές για να εκδηλωθεί μια ευρέως εξαπλωμένη άνθηση. Μια μέρα, όμως, θα ξεπεράστηκε ένα κρίσιμο όριο και,ξαφνικά, θα σημειώθηκε μια έκρηξη χρωμάτων και αρωμάτων σε όλο τον πλανήτη – αν υπήρχε εκεί κάποια συνειδητότητα με ικανότητα αντίληψης ώστε να γίνει μάρτυρας αυτού του γεγονότος.
Πολύ αργότερα, αυτές οι ντελικάτες και μυρωδάτες υπάρξεις που αποκαλούμε λουλούδια θα κατέληγαν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη της συνείδησης ενός άλλου είδους. Οι άνθρωποι θα έλκονταν και θα γοητεύονταν όλο και περισσότερο απ’αυτά. Καθώς αναπτυσσόταν η συνειδητότητα των ανθρώπων, τα λουλούδια θα ήταν πιθανότατα το πρώτο πράγμα στο οποίο θα έδιναν αξία από εκείνα που δεν είχαν κάποιο ωφελιμιστικό σκοπό γι αυτούς, δηλαδή, που δε θα συνδέονταν με κάποιο τρόπο με την επιβίωσή τους. Παρείχαν έμπνευση σε αμέτρητους ζωγράφους, ποιητές και μυστικιστές.
Η θέαση της ομορφιάς σε ένα λουλούδι θα μπορούσε να αφυπνίσει τους ανθρώπους, έστω και για λίγο, στην ομορφιά που αποτελεί ουσιαστικό μέρος της δικής τους εσώτερης Ύπαρξης, της αληθινής τους φύσης. Η πρώτη αναγνώριση της ομορφιάς ήταν ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην εξέλιξη της ανθρώπινης συνειδητότητας. Τα αισθήματα της χαράς και της αγάπης είναι εγγενώς συνδεδεμένα μ’ αυτή την αναγνώριση. Χωρίς να το συνειδητοποιούμε πλήρως, τα λουλούδια θα γίνονταν για μας μια μορφοποιημένη έκφραση αυτού που είναι ύψιστο, ιερότατο και εντέλει άμορφο εντός μας. Τα λουλούδια, πιο παροδικά, πιο αιθέρια και πιο λεπτοφυή απ’ ό,τι τα φυτά από τα οποία προήλθαν, θα γίνονταν κάτι σαν αγγελιαφόροι από μια άλλη σφαίρα, σαν μια γέφυρα ανάμεσα στον κόσμο των υλικών μορφών και σ’ αυτόν του άμορφου. Δεν είχαν μόνο μια μυρωδιά που ήταν λεπτή και ευχάριστη για τους ανθρώπους, αλλά έφερναν και ένα άρωμα απάτη σφαίρα του πνεύματος. Χρησιμοποιώντας τη λέξη «φώτιση»με μια ευρύτερη έννοια απ’ ό,τι η συμβατικά αποδεκτή, θα μπορούσαμε να δούμε τα λουλούδια σαν τη φώτιση των φυτών.
-ΕΚΧΑΡΤ ΤΟΛΕ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ