1 .Μας έκλεισαν τις τράπεζες. Οι τράπεζες έκλεισαν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που υπογράφει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός όταν η ΕΚΤ δεν αύξησε τα όρια της έκτακτης παροχής ρευστότητας (ELA). Χωρίς αυτή τη ρευστότητα οι τράπεζες δεν είχαν χρήματα να δώσουν στους καταθέτες.
2. Οι δανειστές δεν μας έδωσαν χρόνο. Επί πέντε μήνες ο ίδιος και οι υπουργοί του σπατάλησαν χρόνο αλλά και χρήμα. Όλο αυτό το διάστημα η ΕΚΤ τροφοδότησε τις ελληνικές τράπεζες με περίπου 90 δισ. ευρώ. Ήταν τα χρήματα που υπήρχαν μέχρι προχθές στα ΑΤΜ και τα γκισέ και τα τελευταία τους υπολείμματα εξαντλούνται τώρα. Ο χρόνος που δόθηκε στους αυτοσχεδιασμούς της κυβέρνησης στοίχισε ακριβά στη χώρα με την επιστροφή στην ύφεση και την άνοδο της ανεργίας.
3.Εγγυώμαι τις καταθέσεις. Δεν μπορεί να εγγυηθεί τις καταθέσεις για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν πουθενά τα χρήματα για αυτή την εγγύηση. Οι καταθέτες θα χάσουν τις καταθέσεις τους δίχως μια συμφωνία διάσωσης, χωρίς να μπορούμε σήμερα να πούμε με βεβαιότητα ότι σε περίπτωση συμφωνίας όλα θα επιστρέψουν στην προηγούμενη κατάσταση. Τα χρήματα που θα στήριζαν τις τράπεζες έχουν επιστραφεί και μια νέα συμφωνία, από χειρότερη θέση, μπορεί να περιλαμβάνει κούρεμα καταθέσεων.
4. Εγγυώμαι μισθούς και συντάξεις. Ούτε για μισθούς ούτε συντάξεις υπάρχουν χρήματα στα ταμεία και δεν πρόκειται να μπουν αν δεν ανοίξουν οι τράπεζες και επανέλθει η οικονομική σταθερότητα, ώστε να πληρώνονται φόροι και εισφορές. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να μπουν νέα κεφάλαια. Οι μισθοί και οι συντάξεις δεν εξαρτώνται από τις αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη βούληση των οποίων δεν μπορεί να επηρεάσει.
5.Διαπραγματέυομαι για καλύτερη συμφωνία. Η μέχρι τώρα διαπραγμάτευση οδήγησε την κυβέρνηση Τσίπρα να προτείνει η ίδια μέτρα οκτώ φορές μεγαλύτερα από αυτά που περιελάμβανε το μέιλ Χαρδούβελη. Με την λήξη του προγράμματος χάθηκαν διαθέσιμα κεφάλαια που για να ξαναδοθούν χρειάζονται την απόφαση 18 ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και κοινοβουλίων.
6.Το δημοψήφισμα είναι δημοκρατία. Το συγκεκριμένο δημοψήφισμα είναι βιασμός της δημοκρατίας αφού γίνεται πάνω σε μια ανεπίσημη πρόταση που δεν υπάρχει πλέον , μέσα σε πέντε εργάσιμες μέρες και με πλήθος μεθοδεύσεων που εκ των υστέρων αλλάζουν τους κανόνες. Το Συμβούλιο της Ευρώπης είχε να ασχοληθεί με την δημοκρατία στην Ελλάδα, από την εποχή της χούντας . Ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης επισήμανε πως τα διεθνή πρότυπα ορίζουν να έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον δύο εβδομάδες μεταξύ προκήρυξης και διεξαγωγής, να τίθεται σαφές ερώτημα στους πολίτες και να παρακολουθούν την ψηφοφορία διεθνείς παρατηρητές.
Αυτά τα ψέματα δεν είναι τα μόνα. Είναι μόνο τα πιο χαρακτηριστικά και έρχονται μετά από μια τεράστια εξαπάτηση των Ελλήνων πολιτών προεκλογικά και μετεκλογικά. Δεν χρειάζεται να τα απαριθμήσουμε. Οι συνέπειες είναι εφιαλτικές. Ο ογδοντατριάχρονος ιστορικός Βασίλης Παναγιωτόπουλος αναρωτήθηκε: «Πώς διανοήθηκαν να εγκαθιδρύσουν τις επιπτώσεις ενός πολέμου, που δεν έγινε ποτέ, μέσα στην ειρηνική ζωή των ανθρώπων;».
Οι πολίτες και κυρίως οι πιο αδύναμοι πληρώνουν ακριβά τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που βασίστηκε στο ψέμα και την εξαπάτηση. Στο χέρι τους είναι να την σταματήσουν.
