Τώρα όπως τα κάνατε καθίστε και κλάψτε.
Κλάψτε πολύ γιατί όταν παίρνατε το δανειάκι για να αγοράσετε το αστραφτερό αυτοκινητάκι σας δεν υπολογίσατε ότι κάπου κάποιος το παίζει στον τζόγο. Να κλάψετε και να πλαντάξετε όλοι μαζί. Να σας βλέπω σε κανά χρόνο έξω από τις τράπεζες να απλώνετε το χέρι και να ζητάτε έλεος και αυτές να μην σας δίνουν ούτε μαντήλι να κλάψετε.
Ετσι, το ευχαριστιέμαι τώρα πάρα πολύ.
Μου λείπει ο ατμομάγειρας; Μου λείπει ο διάδρομος γυμναστικής; Μου λείπει ένα ζευγάρι γόβες λεοπαρδαλέ; Τί την έχω την πιστωτική. Τί την έχω την τράπεζα δίπλα στο σπίτι μου; Πάω υπογράφω και δε μου λείπει τίποτε!
Εκεί να χτυπιούνται όλες οι ξανθιές που μέλημα είχαν το βυζί που έπεσε και τρέχαν για δάνειο να πάνε στον τάδε πλαστικό για να τους το σηκώσει. Λες κι ο γκόμενος δεν θα την κερατώσει λόγω βυζιού! Να λένε «μάνα γιατί με έκανες» και κάτι ψευτοφλωράκια που μου’θελαν διακοπές στη Μύκονο και στην πολιτιστική πρωτεύουσα Βαρκελώνη κι ας μην ήξεραν πού στον χάρτη πέφτει το χωριό τους. Διακοποδάνειο δεν ήθελες να το ξοφλήσεις σε 3 χρόνια; Σε 3 χρόνια σε βλέπω να ψάχνεις στρουγκούλα στο χωριό σου για να κρυφτείς και δεν θα βρίσκεις, γιατί θα την έχει δηλώσει ο γείτονας στο Κτηματολόγιο.
Καλά περάσατε μάγκες κι εσείς με τις επιχειρήσεις του κώλου. Άεργοι από την γέννα σας, δεν πηγαίνατε στην οικοδομή μη και πονέσουν τα χεράκια σας. Μου κάνατε επιχειρησούλες πουλώντας αέρα κοπανιστό και δερμάτινη πολυθρόνα. Ωρέ θα ξυπνάτε από τις 4 τα χαράματα και θα περιμένετε να περάσει ο Αλβανός εργολάβος και δεν θα σας παίρνει μόνο και μόνο λόγω φάτσας.
Εσείς του Δημοσίου, τί μου πάθατε; Δεν σας έφθανε το τριαράκι και μου θέλατε μεζονέτα για να ανεβείτε κοινωνικό επίπεδο; Πήρατε στεγαστικό 400,000 Ευρώ και τώρα δεν σας φθάνει ούτε το σίγουρο τεμπέλικο μηνιάτικό σας; Με εσάς το παγκόσμιο σύστημα ακόμη δεν έχει αρχίσει. Με εσάς θα γελάμε όλοι μαζί. Ετοιμαστείτε για νέες πλατείες Κλαυθμώνος.
Τί έγινε κι εσείς μαγκίτες μου, εφημεριδάδες; Το εκμεταλευτήκατε καλά το σύστημα και στρώνατε δουλίτσες; Και να τα γραφεία, και να τα laptop και να τα 48σέλιδα και να ο κάθε μαλάκας που σας έγλυφε για να μπει το ονοματάκι του σε ένα μονόστυλο. Πόσο αέρα θα πουλούσατε ωρέ; Στα γόνατα να εκλιπαρείτε για να διπλώνετε εφημερίδας σε κάποια επαρχία, να σας δω και τι στο κόσμο.
Έτσι ρημάδι να γίνουν όλα. Να πέσουν όλα έξω. Να πεινάσουμε όλοι. Να κοπούν κεφάλια. Έτσι να ξημερώσει μια μέρα που να έρθουν τα κάτω πάνω. Όπως δηλαδή θα έπρεπε να είναι.
Ο εφιάλτης σας είναι το πιο χαρούμενο όνειρό μου!
Φωτογραφία: © James Nader