Το ποίημα της ημέρας: Μιλούσες για πράγματα

Μιλούσες για πράγματα που δεν τα ῾βλεπαν κι αυτοὶ γελούσαν

Όμως να λάμνεις στο σκοτεινό ποταμό
Πάνω νερά
Να πηγαίνεις στον αγνοημένο δρόμο
Στα τυφλά, πεισματάρης
Και νὰ γυρεύεις λόγια ριζωμένα
Σαν το πολύροζο λιόδεντρο
Άφησε κι ας γελουν
Και νὰ ποθεις να κατοικήσει κι ο άλλος κόσμος
Στη σημερινή πνιγερή μοναξιά
Στ᾿ ορφανισμένο του ο πάρο
Άφησέ τους

Ο θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής
Υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας.