Κάνω τον έξυπνο σε θέματα personal branding (εδώ χθεσινό άρθρο σχετικά) αλλά πάντα μου κάνει εντύπωση όταν εστιάζει κάποιος σε ένα συγκεκριμένο τομέα ή ειδίκευσή μου. Για παράδειγμα ένας Αμερικανός που αφού επισκέφτηκε την ιστοσελίδα μου στα Αγγλικά απεφάνθη ότι “έχεις μια μανία κατά της Google”. Δεν έχω μανία, απλά είναι πολύ κεντρικό αυτό που κάνει στην δουλειά μου. Στο ίδιο άρθρο προσπαθούσα να ξεκαθαρίσω την στάση μιας εταιρείας σε σχέση με τα λάθη της. Και η Google κάνει πολλά!
Θυμάστε την φασαρία όταν άρχισε να βγάζει διαφημίσεις σχετικές με το περιεχόμενο των email μας; Μπορεί να ήταν αυτόματος ο αλγόρυθμος αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι τρόμαζαν. Ακόμα δεν είχε γράψει ότι σκέφτεσαι να πας στην δουλειά με το ποδήλατο και έβλεπες διαφήμιση για ηλεκτρικό ποδήλατο! Μετά οι τραγικές ελλείψεις του Google Buzz και οι μηνύσεις για το γεγονός ότι η Google έμμεσα ανακοίνωσε σε όλους το περιεχόμενο του ευρετηρίου μας. Το Google video το θυμάται κανείς; Όταν είσαι τόσο κεντρικό δημόσιο πρόσωπο του κυβερνοχώρου ακόμα και τα καλά πράγματα γίνονται στόχοι κριτικής. Το εντυπωσιακό Google Maps για παράδειγμα το στηλίτευσα και εγώ επειδή δεν είχε οδηγίες για ποδηλάτες. (Τώρα έχει αλλά όχι για Ελλάδα – είναι όμως εντυπωσιακό αυτό που κάνει αλλού.) Η Google χώρα είναι η πρωτεύουσα του “beta”, όλα βγαίνουν για δοκιμή από εμάς, πολλά επιστρέφουν από εκεί που ήρθαν.
Παρόλα αυτά διπλασιάζει τα κέρδη και την δύναμη του brand της η εταιρεία! (Εδώ οι κορυφαίες μάρκες παγκοσμίως πέρυσι σε δύναμη brand.) Και η δύναμή της μοιάζει πολύ με την δική μου λογική στην επικοινωνία: κάνε πολλά, να επικοινωνείς διαρκώς και τρέχα γρήγορα. Τα λάθη μπαλώνονται ή καλύπτονται από το επόμενο καλύτερο πράγμα, ειδικά αν – όπως με την Google – σχεδόν όλα είναι δωρεάν! Μόνο από την διαφήμιση βγάζει ουσιαστικά τα λεφτά της, όλα τα άλλα είναι απλά τρόποι να επεκτείνει την κυριαρχία της εκεί. To Android για τα κινητά είναι το τέχνασμα για να μην μείνει εκτός παιχνιδιού αν ψοφήσει το PC και ο Chrome πολύτιμη πηγή στατιστικών που αλλιώς δεν έπαιρνε. κοκ.
Οι εταιρείες που στηλώνουν τα πόδια και αρνούνται να προχωρήσουν χωρίς δεκαπέντες εγκρίσεις και έλεγχο από το νομικό τμήμα δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην οικονομία της κοινωνικής δικτύωσης. Κλασσική αντίδραση μεγάλης εταιρείας στα social media ήταν να τα απαγορέψει! Firewalls και κανονισμοί…”είναι χασομέρι”. Το αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθεί η δραστηριότητα στα κινητά των υπαλλήλων. Ή να χάσουν το τραίνο και να μην καταλαβαίνει πια το τμήμα Marketing τι γίνεται γιατί ήταν εκτός τόσο καιρό. Αν δεν το ζήσεις, πως θα το κατανοήσεις βαθιά για να το εκμεταλλευτείς;
Το δεύτερο λάθος ήταν ότι ένα θέμα τόσο κοντά στο “ζουμί” του branding της εταιρείας, το πάσαραν σε junior marketing προσωπικό. Ή – ακόμα χειρότερα – σε διαφημιστικές εταιρείες ή εξωτερικούς σύμβουλους χωρίς να αναμιχθεί ενεργά η κορυφή της οργάνωσης. Και τέλος συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το διαδίκτυο σαν μαζικό μέσο επικοινωνίας. Δεν είναι. Είναι πλατφόρμα, σαν τα ΕΛΤΑ. Τα γράμματα που στέλνουμε, τα τηλεγραφήματά μας έχουν αποστολέα και παραλήπτη ακόμα και αν είναι ανοιχτός ο φάκελος. Και όταν έρθει η ώρα να μετρήσουμε αποτέλεσμα δεν μπορούμε να τα κοιτάμε σαν να είμαστε η AGB.
httpv://www.youtube.com/watch?v=5nt3gE9dGHQ&feature=relmfu
(Εκτός από το Google Priority Mail υπάρχουν και άλλα εργαλεία για να μην σας διακόπτουν τόσο συχνά – εδώ η λίστα μου.)
Εκτός κι αν είστε η Google. Η οποία τα ξέρει όλα γιατί ελέγχει το σύνολο σχεδόν των αναζητήσεων παγκοσμίως. Ίσως είχε δίκιο τελικά για μένα ο Αμερικάνος…
