Πριν λίγες μέρες βγήκαμε για φαγητό και στο διπλανό τραπέζι καθόταν άλλη μια οικογένεια.
Μέχρι να παραγγείλουν αυτό που ήθελαν η σερβιτόρα ήρθε στην κυριολεξία 10 φορές. Κάθε φορά που δίνανε την παραγγελία το παιδί τους ούρλιαζε και έλεγε πως δεν ήθελε να φάει αυτό ή κάτι άλλο και κάθε φορά αλλάζανε την παραγγελία. Το χειρότερο από όλα ήταν πως κάθε φορά η μαμά ρωτούσε το παιδάκι με το ίδιο ύφος :»Τι θα ήθελες να φας; Πες μου να ξέρω.Γιατί; Τι άλλο θα ήθελες;»
Ειλικρινά αν ήμουν σερβιτόρα θα τους έριχνα το μενού στα μούτρα τους και θα σηκωνόμουν να φύγω.
Γιατί;
Επειδή νομίζω πως είναι γονείς χωρίς άποψη.
Από πότε τα παιδιά αποφασίζουν τι θα παραγγείλουν και κάνουν ολόκληρη σκηνή με φωνές και κλάματα μέσα σε ένα εστιατόριο;
Όλη αυτή η συζήτηση έχει κακή επιρροή σε όλους τους νέους γονείς που κάθονται στα γύρω τραπέζια. Το ξέρω πως θέλετε και εσείς σαν γονείς να βγείτε να ξεσκάσετε, αλλά δεν είναι ανάγκη όπου πάτε να τρελαίνετε τον υπόλοιπο κόσμο.
Μάλλον για αυτό τώρα τελευταία συναντάμε παιδιά που συμπεριφέρονται σαν αλαζόνες.
Επειδή οι γονείς είναι υπεύθυνοι για αυτό και επειδή εκείνοι τους δίνουν αυτή την εξουσία.
Οι γονείς τους δίνουν το ελεύθερο να φωνάζουν,να ουρλιάζουν και να πετάνε πράγματα σε ένα μαγαζί.
Γονείς όλου του κόσμου ξανακερδίστε την εξουσία που σας ανήκει.
