Καλοί μου φίλοι δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί, αλλά καμιά φορά ίσως έχετε νιώσει κι εσείς ότι έχετε το κληρονομικό χάρισμα. Έτσι συνέβη και με την πάρτη μου χτες, όπου δεν ξέρω αλλά οι υπόλοιποι παραλίγο να πιστέψουν ότι έχω δει τον χτεσινοβραδνό αγώνα της Εθνικής στον ύπνο μου. Ακούστε να δείτε.
O παρακάτω χθεσινοβραδινός διάλογος λοιπόν στηρίζεται σε υπαρκτά πρόσωπα και έχει άμεση σχέση με την πραγματικότητα. Enjoy:
Ο αγώνας ξεκινά. Σέντρα.
– Παπ: Πως το βλέπεις;
– Λαμπ: Δεν ξέρω έχω μια περίεργη ηρεμία. Όταν έχω κάτι τέτοιο συνήθως κερδίζουμε.
– Παπ: Ναι ε; Οκ.
Στο δεκάλεπτο
– Παπ: Ωχ έξω ο Κονέ. Θλάση.
– Λαμπ: Κάηκε η μηχανή. Γάμα τα. Θα βάλει το Σάμαρη μάλλον.
– Παπ: Τον Τζιώλη μη βάλει φοβάμαι και δούμε ταινία του Αγγελόπουλου.
– Λαμπ: Όχι ρε. Κάτσε να δεις.
Γίνεται η αλλαγή. Μπαίνει ο Σάμαρης.
– Λαμπ: Το πα; Το πα ε; Προπονητάρα είμαι ρε πούστη.
– Παπ: Ναι ναι
– Λαμπ: Κοίτα να δεις που θα το καρφώσει κιόλας.
– Παπ: Χαχα. Ναι καλά. Πως σου ‘ρθε αυτό;
– Λαμπ: Είναι ωραία ποδοσφαιρική ιστορία ρε μαλάκα. Και καλά είσαι αλλαγή, δεν έχεις ελπίδες να παίξεις κι απ το πουθενά τραυματίζεται ο βασικός, μπαίνεις εσύ και γίνεσαι ο ήρωας του αγώνα.
– Παπ: Πολλές ταινίες βλέπεις.
Περνάει το μισάωρο. Γκολ ο Σάμαρης
– Λαμπ: ΓΚΟΟΟΛΛΛ. Ρε μαλάκα, ρε μαλάκα, δεν έτρωγα σκατά καλύτερα.
– Παπ: Κουφό. Όλο κάτι τέτοιες μαλακίες λες αλλά στο στοίχημα δεν το παίζεις.
– Λαμπ: Ε άμα χώσω λεφτά δεν πιάνει. Μαγαρίζεται η πρόβλεψη.
Ημίχρονο
– Λαμπ: Τώρα με έχει πιάσει μιά αγωνία. Τα Γιαπώνια φοβάμαι όχι τους δικούς μας. Τους έχουμε.
– Παπ: Κι εγώ το ίδιο.
Ξεκινάει το 2ο
– Παπ: Δεν περνάει η ώρα
– Λαμπ: Γάμησε τα. Τι ζούμε πάλι.
Ο χρόνος περνά αργά και βασανιστικά. Γίνεται μια φάση με την Ακτή το τρώμε.
– Παπ: Όχι ρε γαμώτο. Κρίμα ρε συ. 2 δοκάρια είχαμε και με μια φάση μας ισοφάρισαν.
– Λαμπ: Μην ανησυχείς. Θα το βάλουμε στο 90. Με πέναλτι.
Ο Χριστάκης με κοιτάζει με ανησυχητικό ύφος. Ερχεται το 90. Πέναλτι! Και ΓΚΟΟΟΟΛΛΛ!!
– Παπ: Ε ΟΧΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑΑ. Ε ΟΧΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑΑ. ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΜΟΥ ΛΕΣ!!
– Λαμπ: Μαλάκα δεν ξέρω. Τι γίνεται δεν ξέρω. Τι κωλοφαρδία είναι αυτή. Με παπά κοιμήθηκα; Ντεζαβού σκέτο. Ασταδιάλα. Ότι σκατά λέω βγαίνει. Να πω μήπως ότι θα βρω και κάνα πορτοφόλι στο δρόμο; Αφού με πάει…
Ο αγώνας τελειώνει. Προκριθήκαμε!!!
Πως σας φάνηκε; Λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν ξέρω τι θα κάνετε, αλλά μετά από αυτό θέλω να μου απονεμηθεί ο τίτλος του Εθνικού μας Μέντιουμ. Και δεν μιλάω στον αέρα. Έχω αποδείξεις και μάρτυρες!!
Υ.Γ. Για προγνωστικά με την Κόστα Ρίκα θα αναρτηθούν πάραυτα στο Φού Μπού την ημέρα του αγώνα το ακριβές σκορ, πόσα πλάγια θα πάρει η Ελλάδα, αν θα κόψει τα νύχια του ο Καραγκούνης και πόσα τσιγάρα θα καπνίσει ο Σάντος στον πάγκο.
Αυτά. Και θέλω ποσοστά από τα κέρδη ε; Μην είσαστε τσίπηδες να ουμ…!!