Έχει ακόμα κρύο εδώ στον Γράμμο αλλά ήρθε ο θαλαμοφύλακας και με ξύπνησε. Ντύνομαι και ακολουθώ τους άλλους στο περίπολο. Έχουμε LandCruiser με ερπύστριες που μας πάνε μέχρι τα σύνορα. Μετά βγαίνω στο κρύο και πιάνω τα κυάλια νυχτερινής όρασης. Σχεδόν αμέσως κοκκινίζουν 5-6 μορφές ανθρώπων που περπατάνε στον απέναντι λόφο. Δεν είναι ούτε 120 μέτρα μακριά, με την διόπτρα θα τους καθαρίσω εύκολα…
Είμαι πρεζόνι του πειράματος. Για κάθε κοινωνικό επιστήμονα το Facebook είναι παράδεισος. Δεν μιλάω για τα καταπληκτικά νέα ποσοτικά δεδομένα που έχουμε από υπηρεσίες σαν το Twitter καθώς οι άνθρωποι βάζουν όλο και περισσότερες προσωπικές πληροφορίες Online σε πραγματικό χρόνο. Εδώ μιλάω για τα πειράματα. Παλιότερα έγραφα για τον ΜικροΚοσμικό Θεό, τώρα για την καθημερινή απόλαυση της δοκιμής επιχειρημάτων και σκέψεων με ανθρώπους. Είτε είναι για δουλειά (προτείνω ανεπιφύλακτα σε κάθε επιχειρηματία να διαβάζει τακτικά κάτι σαν αυτό) είτε για την επιστήμη ή απλά για πλάκα, τα πειράματα μας
βοηθάνε να απομονώσουμε και να καταλάβουμε καλύτερα.
Παλιότερα ο ακαδημαϊκός έβγαινε από το γραφείο του και έπιανε 5-6 φοιτητές για να δοκιμάσει ένα πείραμα ψυχολογίας και να το τελειοποιήσει. Τώρα με βοηθάνε φίλοι
στο Facebook! Γιατί για να καταλάβω επικοινωνιακά ένα θέμα, πόσο μάλλον για να το επηρεάσω, πρέπει πρώτα να το χαρτογραφήσω.
Παλιά στο Facebook (όταν ήταν πιο εύκολο να δεις τα status updates όλων) ο πιο εύκολος τρόπος να βρεις ρατσιστές Online ήταν να κάνεις αναζήτηση με την φράση “δεν είμαι ρατσιστής αλλά…”
