Πάνω από 32.000 άνθρωποι έχουν κάνει αίτηση για μια ευκαιρία να δειπνήσουν στο Bunyadi, ένα pop-up εστιατόριο που θεωρείται το πρώτο «για μια γυμνή εμπειρία» στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το εστιατόριο, που θα ανοίξει τον Ιούνιο, σε κεντρικό χώρο του Λονδίνου, θα διαθέτει αποδυτήρια και θυρίδες για τους επισκέπτες προκειμένου να γδυθούν προτού απολαύσουν το μενού.
Μόνο 42 άτομα θα χωρούν κάθε φορά στο εστιατόριο – σε μια μυστική ακόμη τοποθεσία – που σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς που ελπίζουν σε ένα γυμνό γεύμα ή δείπνο, θα απογοητευτούν και θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ ακόμη.
«Είμαι τόσο έκπληκτη όσο και συγκινημένη από την ανταπόκριση» δήλωσε ο Σεμπ Λάιαλ, του οποίου η εταιρεία Lollipop βρίσκεται πίσω από το εγχείρημα. «Οι άνθρωποι θέλουν να είναι γυμνοί. Είτε πρόκειται για μια παραλία ή μια σάουνα, αν τους δοθεί η ευκαιρία να είναι γυμνοί, θα το κάνουν».
Ημίγυμνο προσωπικό
Με αντίτιμο 95 ευρώ το άτομο για το φαγητό και το πότο, οι επισκέπτες θα έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα σε χώρους για ντυμένους και γυμνούς, όπου θα σερβίρονται από ημίγυμνο προσωπικό.
Ευτυχώς, οι selfie δε θα επιτρέπονται, καθώς οι επισκέπτες θα υποχρεούνται να αφήνουν τα κινητά τους κατά την είσοδό τους στο εστιατόριο.
Ο Λάιαλ αναφέρει πως έχει δημιουργήσει ένα εντελώς φυσικό περιβάλλον, ενώ τόσο το εστιατόριο όσο και η κουζίνα δεν θα έχουν ηλεκτρικό ρεύμα ή φυσικό αέριο.
Αντ’ αυτού, το χορτοφαγικό αλλά και κανονικό μενού θα ετοιμάζεται πάνω σε φωτιά από τους σεφ, που ελπίζουμε να φορούν κάτι περισσότερο από μια ποδιά και ένα σκουφάκι.
Τα φαγητά θα σερβίρονται σε πήλινα σκεύη και θα τρώγονται με βρώσιμα μαχαιροπίρουνα. Τα ξύλινα λαξευμένα τραπέζια θα διαχωρίζονται από μπαμπού και ιτιές για μια πιο προσωπική ατμόσφαιρα.
«Κοινωνικό πείραμα»
Το Bunyadi, λέει ο Lyall, θα προσφέρει στους πελάτες «πραγματική απελευθέρωση», παρέχοντας μη επεξεργασμένα είδη διατροφής σε ένα περιβάλλον ανέγγιχτο από την σύγχρονη τεχνολογία ή τις συμπεριφορές. «Εμπνεύστηκα από το κίνημα για πιο φυσικά, απογυμνωμένα πράγματα» προσθέτει.
Οι επισκέπτες θα μπορούν αν θέλουν να φορούν τα ρούχα τους, αλλά ο Λάιαλ αναμένει πως οι περισσότεροι θα θέλουν να τα βγάλουν. «Τουλάχιστον, θα θέλουν να είναι τόπλες».
Ο Λάιαλ περιγράφει την επιχείρηση ως «κοινωνικό πείραμα», όπου παρά την αρχική ζήτηση, μπορεί να μην είναι επικερδές ως μόνιμη επιχείρηση.