Μετά τον καταιγισμό στο διαδίκτυο και την “συγκινητική” του ομιλία στο Stanford, δεν αντέχω να μην διορθώσω μερικά πράγματα. Γιατί η κατεύθυνση που έδωσε τύπου “follow your dream” είναι ακριβώς αυτό που δεν χρειαζόμαστε σήμερα όπου μια ολόκληρη γενιά κακομαθημένων παιδιών περιμένει τέτοια Χολυγουντιανά οράματα να τους έρθουν στο πιάτο. Παραθέτω ένα απόσπασμα από το καταπληκτικό βιβλίο του Malcolm Gladwell “Outliers” για να μπείτε στο κλίμα:
“Unlike Gates, Jobs wasn’t from a rich family and he didn’t go to Michigan, like Joy. But it doesn’t take much investigation of his upbringing to realize that he had his Hamburg too. He grew up in Mountain View, California, just south of San Francisco, which is the absolute epicenter of Silicon Valley. His neighborhood was filled with engineers from Hewlett-Packard, then as now one of the most important electronics firms in the world. As a teenager he prowled the flea markets of Mountain View, where electronics hobbyists and tinkerers sold spare parts. Jobs came of age breathing the air of the very business he would later dominate.
This paragraph from Accidental Millionaire, one of the many Jobs biographies, gives us a sense of how extraordinary his childhood experiences were.
Jobs attended evening talks by Hewlett-Packard scientists. The talks were about the latest advances in electronics and Jobs, exercising a style that was a trademark of his personality, collared Hewlett-Packard engineers and drew additional information from them. Once he even called Bill Hewlett, one of the company’s founders, to request parts. Jobs not only received the parts he asked for, he managed to wrangle a summer job. Jobs worked on an assembly line to build computers and was so fascinated that he tried to design his own…
Wait. Bill Hewlett gave him spare parts? That’s on a par with Bill Gates getting unlimited access to a time-share terminal at age thirteen. It’s as if you were interested in fashion and your neighbor when you were growing up happened to be Giorgio Armani.”
Όποτε τον συμφέρει είναι φτωχό, υιοθετημένο παιδί για να ξεχνάμε την άλλη του πλευρά, αυτή που τον ανέδειξε. O Steve Jobs είναι αδίστακτος επιχειρηματίας, απαράδεκτα σκληρός με τους συνεργάτες του, αμείλικτος σε συμφωνίες, (μπορώ να συνεχίσω για ώρα με όλα του τα αρνητικά) και η εταιρεία του παρομοίως υπόλογη για ένα σωρό πράγματα. Τον έδιωξαν με κόλπα από την Apple αλλά και αυτός έκανε πολλά και χειρότερα και στην Pixar και την Disney και στην Apple αργότερα σε επίπεδο εσωτερικών πολιτικών.
Αλλά θα του τα συγχωρήσουμε επειδή “εμπνέει” τους νέους να “think different”; Όταν λέει ο Jobs αυτά ξεχνάει ότι όλοι οι οπαδοί των Mac είναι ίδιοι, με ολόιδια μηχανήματα τα οποία επιδέχονται ελάχιστης παραμετροποίησης. Ότι έχει φτιάξει το πιο κλειστό οικοσύστημα συσκευών και λογισμικού. Μόνο στο…τρίτο Ράιχ θα μπορούσε να βρει κάποιος αντιστοιχία φοβάμαι αλλά ο Γκέμπελς δεν τον έφτανε σε προπαγάνδα… Είναι σαν να μιλάει ο Zuckerberg για ιδιωτικότητα, η το Google για ελευθερία στην πληροφόρηση (την οποία ελέγχει σε τεράστιο βαθμό πλέον).
httpv://www.youtube.com/watch?v=_9fEl8gTHoM
ΥΓ Έχει κανείς αμφιβολία ότι η Apple θα πάρει σιγά σιγά τον κατήφορο; Δεδομένου του μεγέθους του εγωισμού του Steve Jobs είναι σίγουρο ότι όλη αυτή η πορεία ήταν σχεδιασμένη ώστε να φανεί αυτός Θεός (χωρίς εισαγωγικά) που την έφερε ως εδώ. Τεχνολογικά, οικονομικά και λογιστικά είναι βέβαιο ότι τα σχεδίασε ώστε ο μόνος δρόμος χωρίς αυτόν να είναι πλέον κατηφορικός. Την απόφαση να αποσυρθεί την πήρε τελειωτικά στις 8 Αυγούστου, ημέρα που η Apple έγινε για λίγες ώρες η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο σε κεφαλαιοποίηση…