Ναι λοιπόν, η Μεγάλη Αικατερίνη Πασών των Πιστών, εκ του πίστα, είναι υποψήφια βουλευτής στον τόπο καταγωγής της, την Ημαθία, (Βέροια, Νάουσα, Γιδάς μεριά, you know?) στην χώρα της Ημιμάθειας.
Προσωπικά, “Δημόσια Το Δηλώνω”, ενυπογράφως και με πλήρη γνώση των συνεπειών του νόμου, πως βρίσκω την Κατερίνα Στανίση συ-μπα-θέ-στα-τη. Μου αρέσει η βραχνάδα της φωνής της, ειδικά όταν μιλάει, καθώς και η ιδιαίτερη προφορά της όπου αν προσέξεις καλά θα ανακαλύψεις ότι η κάθε φράση της, τελειώνει με ένα διακριτικό, και κάπως μακρόσυρτο “ααα”, π.χ. “Σ’ αγαπάει όπως εγώααα, σε φιλάει όπως εγώααα, σ’ αγκαλιάζει όπως εγώααα, πες μου σε παρακαλώααα.”
‘Αντε λοιπόν να μπούμε στο κυρίως θέμα του μιούζικαλ μας και εδώ θέλω “Να Σου Κάνω Μια Ερώτηση”, ο άλλος – δεν έχει σημασία ποιός – που έτρεχες πίσω του, κορόιδο, τόσα χρόνια αλαλάζοντας: “Σ’ ‘Εχω Κάνει Θεό”, καλύτερος ήταν; Τον ψήφισες και μόλις έπιασε την καρέκλα, σε κοιτάζει με ύφος απαθές και σε ρωτάει: “Συγγνώμη Κύριε, Ποιός Είστε;” και μένεις μαλάκας 8 μποφώρ και μονολογείς “Θεέ μου, τί έκανα!”
“Λυπάμαι” (τρις) αλλά με τέτοιους στέλνεις στη Βουλή, που είναι και φοβιτσιάρηδες από πάνω. Δηλαδή για να καταλάβεις μόλις δούνε την κομσομόλα του Βερολίνου της λένε: “Πάρε ‘Ο,τι Θέλεις, Πάρε.”
Γι’ αυτό σου λέω, αφήστε τα μίση και όλοι δαγκωτό τη “Μακεδόνισσα”, την Κατερίνα τη Στανίση, “Ασυζητητί.”
Και το άλλο; Να σου έρθει ο άλλος, αυτός ντε που ετοιμάζεται να κάνει απόβαση από “Ενα Κόκκινο Καράβι” πως σου φαίνεται; Δέκα εκατομμύρια θα κλίνουμε σε όλα τα πρόσωπα, τους χρόνους και τις εγκλίσεις το “Αναστατώνομαι.”
Αντί για επίλογο, θα αναφέρω ένα σύντομο περιστατικό, μια τηλεφωνική επικοινωνία, που κυκλοφορούσε την εποχή που η Κατερίνα Στανίση ανήκε δισκογραφικά στην BMG και ετοίμαζε μια συνεργασία με το Νίκο Καρβέλα, ενδεικτικό της αυθεντικότητας και της ειλικρίνειάς της:
Στανίση: Νικόλα θέλω να μου γράψεις τραγούδια σαν αυτά του Στράτου, φαντάσου πως γράφεις για ένα θηλυκό Διονυσίου, με αρχίδια!
Καρβέλας: Ναι,Κατερίνα.
Τότε, τη δεκαετία του ’90, το λέγαμε οι ραδιοφωνικοί-τηλεοπτικοί μεταξύ μας σαν ανέκδοτο.
2015, τα ανέκδοτα δεν υπάρχουν πια, οι βάρβαροι περισσέψαμε και ξεμείναμε από αρχίδια που να βρίσκονται στη θέση τους (αυτό το τελευταίο, διπλής ανάγνωσης, αν συνεννοούμαστε)
Η φωτογραφία από:mad.tv