Είναι σαν ναρ
κωτικό. “Α, χωρίς το Facebook δεν το βλέπει κανείς!” Στο κυνήγι των κλικ, σαν πρεζόνια όσοι διαχειρίζονται σελίδες και ιστοσελίδες, έχουν πλέον νταβατζή των Mark Zuckerberg. Και κάνουν λάθος. Αυτή η πίτα εδώ δείχνει τα ποσοστά για αυτό το site που ξεκίνησε πριν κάνα μήνα. Οι μισοί από εσάς είστε εδώ επειδή βρήκατε το άρθρο σε αναζήτηση και μόλις το 1/5 από social media (κάτι λίγα που ανεβάζω Twitter και στο προσωπικό μου Facebook).
Γιατί είναι τόσο καλό αυτό; Καταρχάς είναι σχεδόν δέκα φορές πιο πιθανό να κάνετε κλικ σε αποτέλεσμα αναζήτησης παρά σε διαφήμιση. Επίσης επειδή ψάχνετε κάτι συγκεκριμένο, διαβάζετε πιο προσεκτικά, δίνετε πιο πολύ σημασία και είναι πιο πιθανό να κάνετε μετά κλικ.
Βέβαια δεν είναι εύκολο να βγαίνεις πρώτη σελίδα στο Google. Μόνο μακροπρόθεσμα, με σταθερότητα, καλό περιεχόμενο και επιμονή γίνεται. Οπότε οι πιο πολλοί προτιμάνε να πληρώσουν για διαφήμιση. Η οποία δουλεύει, απλά λιγότερο. Αλλά όταν βιάζεσαι…το ναρκωτικό που προτιμούνε οι άνθρωποι του Marketing για να πούνε ότι έκαναν την δουλειά τους είναι αυτό. Αριστερά βλέπετε που πάνε τα μάτια σας όταν κάνετε μια αναζήτηση στο Google. Πρώτα σκανάρετε πάνω πάνω, κοιτάτε αν πρέπει να αποφύγετε τα πληρωμένα στην κορυφή και μετά κάνετε κλικ είτε εκεί ή πιο κάτω που αρχίζουν τα “αληθινά” αποτελέσματα. Δεξιά κοιτάτε στη στήλη με τις διαφημίσεις κοιτάτε πιο λίγο αλλά και εκεί κάνετε κλικ.
Υπάρχει βέβαια και ένα φρέσκο φρούτο. Η διαφήμιση στο Facebook. Καθότι πολλοί/ες άνθρωποι του Marketing είναι ιδιαίτερα ενεργοί εκεί στα προσωπικά τους προφίλ, τείνουν να επηρεάζονται δυσανάλογα. Μια μέρα μια ανάρτηση κάνει ντόρο και την πάτησαν για πάντα μετά. Όταν δεν έχει πολλά like κάτι στη σελίδα της εταιρείας το παίρνουν προσωπικά. Σαν ναρκομανείς προωθούν κάθε τόσο μια για να νιώσουν καλύτερα.
Αν δούμε δυο δημοφιλή ελληνικά sites ίσως γίνει πιο ξεκάθαρο το πρόβλημα.
Και τα δυο εξαρτώνται περίπου κατά τα 6/10 της κίνησής τους από το Facebook. Θα μπορούσε να ήταν επειδή οι αναγνώστες τα λατρεύουν και τα μοιράζονται αβέρτα. Δεν είναι. Απλά πληρώνουν για boost και τραβάνε από τα μαλλιά τα κλικ. Και καλά μεν το pillowfights.gr είναι κάπως νέο στην πιάτσα και το παλεύει με κάποια δυναμική. Το eimaimama όμως πέφτει από παντού. Ο χρόνος παραμονής ελάχιστος. Κάνουν μεν το κλικ οι μανούλες αλλά μετά…αντιός μωράκια. Ακόμα και η σελίδα στο Facebook, ενώ ήταν κάποτε σημείο αναφοράς, τώρα εξαρτάται (ε, να μην το πω; Σαν πρεζόνι!) από την διαφήμιση για να την δει κάποιος. Ένα post έχει 500 likes το άλλο 2, το παράλλο 4 και μετά πιο κάτω εκείνο που του έκαναν boost πάλι 400. Και αυτό σε μια σελίδα με 172 χιλιάδες ακόλουθους! Είναι μια ξεκάθαρη απεικόνιση του προβλήματος της εξάρτησης από τα χούγια του Facebook.
Αλλά το παλιό περιεχόμενο φέρνει 3 στους 10 επισκέπτες ακόμα. (Αντίστοιχα το pillowfights δεν πιάνει τίποτα καθότι δεν έχει και τίποτα σαν περιεχόμενο, κυρίως άποψη είναι.) 
Κάποια μανούλα σήμερα ψάχνει αν αξίζει να πάρει gro egg για να βλέπει την θερμοκρασία στον χώρο άμεσα και χαριτωμένα. Πρώτο ελληνικό αποτέλεσμα που δεν δείχνει εμπορικό είναι στο eimaimama. Και ενώ είναι απλά αυτά που λέει το φυλλάδιο, δεν έχει άποψη, δεν έχει κρίση, δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον, επειδή είναι τόσο φτωχό το ελληνικό διαδίκτυο σε περιεχόμενο, τα καταφέρνει έτσι κι αλλιώς. Και στέλνει κίνηση στο site της εταιρείας που τα πουλάει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο εκτός από το parentscafe.
Αλλά βλέπετε αυτά τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα δύσκολα εντυπωσιάζουν το αφεντικό. Όταν λέει “ετοίμασε μια καμπάνια” εννοεί 1-2 άντε 3 μήνες, μετά πρέπει να δείξεις τι ξόδεψες και τι έφερες. Η μακριά ουρά της καλής δουλειάς στο περιεχόμενο δεν φαίνεται τόσο εύκολα, ούτε ανταμείβεται.
