Έχω υπάρξει ρατσιστής στο παρελθόν. Σαν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι άλλη φυλή από εμένα. Προβάλλω σαν δικαιολογητικό τον τρόπο που εκφράζονται τόσα χρόνια. Τώρα αποφάσισα να το αντιμετωπίσω κατά μέτωπο. Πως θα έγραφα εγώ ένα δελτίο τύπου ή μια ανακοίνωση αν ήμουν στην θέση τους:
Αφορμή για αυτή την ανάλυση ένα κείμενο που ανάρτησε η νηπιαγωγός του γιού μου στο προφίλ της στο Facebook. Είναι ιδιαίτερα έξυπνη νέα γυναίκα που έχει δώσει άλλο χρώμα στο σχολείο. Ψάχνει εντατικά τα παιδαγωγικά θέματα και καταβάλλει τεράστια προσπάθεια σωστής επικοινωνίας με τους γονείς. Είναι δηλαδή υπόδειγμα. Δεν έκατσε στο ιδιωτικό σχολείο να βολευτεί, παρά δίνει την μάχη της μαζί μας στο δημόσιο. Συν τοις άλλοις συμμετέχει δυναμικά στα συνδικαλιστικά, πράγμα που εκτιμώ με την ίδια λογική που εκτίμησα τον οικογενειακό μας γιατρό όταν τον συνάντησα σε αντιπολεμικό συλλαλητήριο.
Αλλά αυτή η γλώσσα βαράει επικοινωνιακά καμπανάκια. Εφόσον θέλει κάποιος να επικοινωνήσει μαζί μου (και υποθέτω μεγάλο μέρος του πληθυσμού που δεν είναι μαθημένο σε αυτή την γλώσσα) θα πρότεινα:
1. Να αποφεύγονται οι επισημότητες στην αρχή του εγγράφου. Έναν τίτλο ψάχνουμε για να καταλάβουμε το θέμα, όχι την γενεαλογία της προέλευσης και της θέσης του γράφοντος. Δεν προσφωνούμε τον υπουργό και όλους τους άλλους όπως σε επίσημη ομιλία!
2. Σε ποιόν απευθύνεται; Αν δω ένα σωρό κοινοποιήσεις μπερδεύομαι. Και μάλλον έχετε μπερδευτεί και εσείς και δεν ξέρετε πως να το γράψετε. Κάντε ένα για τον υπουργό και ένα για τα ΜΜΕ. Ένα άλλο για εμάς τους απλούς ανθρώπους ίσως.
3. Να αποφεύγονται ή να επεξηγούνται οι συντομεύσεις. Δεν ξέρω τι είναι ΑΠΥΣΠΕ και μάλλον δεν με ενδιαφέρει. Αν προάγει το νόημα και θα χρησιμοποιηθεί παρακάτω ίσως αξίζει μια εξαίρεση.
4. Όχι επαναλήψεις τύπου “Προς τους Συναδέλφους μου” και αμέσως πιο κάτω “Αγαπητοί Συνάδελφοι”. Παρομοίως γράφει τον τίτλο και μετά η πρώτη πρόταση λέει τα ίδια πάλι!
5. Ο τίτλος στα ….Ελληνικά παρακαλώ. Αν δεν μπορείτε να το πείτε συνοπτικά, μάλλον δεν είστε ακόμα ξεκάθαροι τι θέλετε να πείτε. Ή είναι δυο διαφορετικά θέματα. (Διαβάστε εδώ τις συμβουλές μου περί επιλογής τίτλου.)
6. Δεν είναι πρόταση αυτό είναι σιδηρόδρομος! Κόψτε τις μακριές προτάσεις στα δυο ή τα τρία. Με τελεία. Εύκολο.
7. ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΟΥΡΑΖΟΥΝ! Δεν είναι τυχαίο ότι απαγορεύονται σε διαφημίσεις AdWords ή και σε πολλά φόρουμ. Αν θέλετε να τα χρησιμοποιήσετε, συμβουλευτείτε γραφίστα ή κάποιον που να καταλαβαίνει από αυτά, μην τα κοτσάρετε οπουδήποτε στην πρόταση για τονισμό. Είναι σαν να φωνάζετε.
8. Αφήστε τα “εισαγωγικά” στα “δήθεν” θέματα που χρήζουν “διερεύνησης”. Μόνο οι κολλητοί σας, ή όσοι παρακολουθούν στενά το θέμα θα καταλάβουν τι εννοείται χρησιμοποιώντας εισαγωγικά. Αν γράφετε για να επηρεάσετε τους υπόλοιπους μην τα χρησιμοποιείτε. Είναι σαν να μου μιλάτε με νόημα κλείνοντας το μάτι για κάποιο μυστικό που δεν ξέρω!
9. Όπως και με τα κεφαλαία, η διαρκής χρήση έντονων γραμμάτων απλά μπερδεύει το μάτι. Δηλαδή χάνει το νόημά της ο τονισμός αν είναι διαρκής σαν να μιλάτε με ντουντούκα συνέχεια.
10. Και τι με νοιάζει; Όχι ότι είμαι πιο εγωιστής από τους άλλους. Είμαι αρκετά θετικά προδιαθετιμένος ώστε να κάνω κλικ και να αρχίσω να διαβάζω. Αλλά αργά ή γρήγορα πρέπει να καταλάβω τι σχέση έχει αυτό το κείμενο με την ζωή μου. Κάθε κείμενο πουλάει τον εαυτό του στην προσπάθεια να μας πείσει για κάτι.
11. Και τι προτείνεις; Οι προτάσεις δεν μπορεί να περιορίζονται μόνο στην ώρα που θα μαζευτούμε στο Σύνταγμα ή σε εκκλήσεις προς διάφορους φορείς με αρχικά που δεν ξέρω για να μην χάσουν τις δουλειές τους. Όταν μια χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση, όλοι έχουμε συνηθίσει την ιδέα ότι θα γίνουν περικοπές παντού. Αν όχι πλήρη οικονομοτεχνική μελέτη, πρέπει τουλάχιστον να μας πείσει ότι έχει μια εναλλακτική που στέκει συνολικά.
Υπάρχουν και ένα σωρό άλλα θέματα στα οποία το συγκεκριμένο κείμενο, αν και γραμμένο από εκπαιδευτικό, δεν θα πέρναγε από μάθημα έκθεσης ούτε Γυμνασίου. Δεν έχει δομή. Επαναλαμβάνεται άναρχα. Μπερδεύει θέματα, χρησιμοποιεί λεξιλόγιο που δεν ανταποκρίνεται σε μη συνδικαλισμένο κοινό. Παρουσιάζει συμπεράσματα τα οποία δεν έχει χτίσει με λογικό τρόπο. Χρησιμοποιεί άτσαλα το συναίσθημα.
Θα μου πείτε τώρα “ρε Αλέξη, εδώ η χώρα βυθίζεται, το στυλ που γράφουν οι άλλοι σε ενοχλεί;” Ειδικά σε περιόδους κρίσης είναι σημαντικό να βελτιώσουμε την επικοινωνία μας. Κοινωνικές ομάδες που δεν είναι αντίπαλοι, γίνονται από τέτοια μικροπράγματα και δεν προχωράμε αλλιώς. Χρειάστηκε πολύ προσπάθεια (να’ναι καλά η Κα νηπιαγωγός – είναι υπομονετική μαζί μου!) για να καταλάβω αν συμφωνώ ή όχι με αυτό το κείμενο.
Όταν εκπέμπεις ένα μήνυμα, πουλάς κάτι. Και ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.