/…Όπου υπάρχουν χέρια, οι σχέσεις περισσεύουν…/
(Ρ.Τ)
[Το πασίγνωστο project του Ρώσου φωτογράφου Murad Osmann “Follow Me” γεννήθηκε εντελώς τυχαία κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με την κοπέλα του, Natalia Zakharova στη Βαρκελώνη το 2011. Εκείνη ενοχλημένη που έβγαζε διαρκώς φωτογραφίες τον τράβηξε από το χέρι και του είπε «Ακολούθα με». Eκείνος απαθανάτισε τη στιγμή που το χέρι της τραβούσε ανυπόμονα το δικό του και έτσι ξεκίνησε η απρόσμενα τεράστια επιτυχία, με τους followers να αναζητούν μανιωδώς τις νέες φωτογραφίες του ζευγαριού στο Διαδίκτυο…]
Murad Osmann’s “Follow me” project
“…Χέρια που χειράπτουν διεστραμμένα μέσα στο ύποπτο ημίφως τροχοί τρίζοντας πάνω σε μεδουσώδεις δρόμους.
Υπάρχεις εσύ το δίχως άλλο, εσύ που γνώριζα, εσύ που δεν γνωρίζω.
Εσύ, η στα όνειρα μου παρούσα, κι η επιμένουσα να σε μαντεύω κι όχι να σε γνωρίζω.
Εσύ, η ασύλληπτος εντός της πραγματικότητας κι εντός του ονείρου.
Εσύ, η ανήκουσα βουλητικά σε μένα και να εξουσιάζοντας το φάσμα σου εσύ η μήποτε άπτουσα του προσώπου μου το δικό σου και κλειστά μου τα μάτια σ’ όνειρο και πραγματικότητα εξίσου.
Εσύ, η περιγραφομένη ρηχών ρητορικών οπού το κύμα ξεψυχά στις ακτές, οπού η κουρούνα πετά σ’ ερειπωμένα εργοστάσια, οπού σαπίζει το δάσος σπάζοντας κάτω από έναν μολύβδινο ήλιο.
Εσύ, ένα-ένα τα όνειρα μου που έχτισα πάνω σου όσο που ανατίναζες απ’ τα μέσα το πνεύμα μου μεστό των πιο απίθανων μεταμορφώσεων και που το γάντι σου μ’ άφηνες στα χείλια όσο που φιλούσα το χέρι σου.
Μέσα στη νύχτα υπάρχουν τ’ αστέρια κι η ζοφώδης της θάλασσας κίνηση, τα ποτάμια, τα δάση, οι πόλεις, τα χόρτα, οι πνεύμονες εκατομμυρίων κι εκατομμυρίων πλασμάτων.
Μέσα στη νύχτα υπάρχουν τα θαύματα του κόσμου.
Μέσα στη νύχτα δεν υπάρχουν φύλακες άγγελοι αλλά υπάρχει ο ύπνος.
Μέσα στη νύχτα υπάρχεις εσύ.”
(Στίχοι από το ποίημα “Τα τοπία του ύπνου”του Robert Desnos σε μετάφραση του Ζ.Δ Αϊναλή)
https://vimeo.com/62085611
*Κύλησε το nutshell και βρήκε τη στήλη του.
Ό,τι είχα να πω, το υπέθεσα, απώθησα, προσέλκυσα, άκουσα, είδα, έγραψα…
Απλά, λιτά και απέριττα…