Μετά το αριστούργημα του συναγωνιστή Λαμπρίδη περί της επικής μαστούρας και πως αυτή συνδέεται με τις κομματικές σου επιλογές, έχομεν και συνέχεια, φίλτατε αναγνώστη, για να σε βγάλουμε από το αδιέξοδο ή έστω να σου δώσουμε μια και να πέσεις με φόρα σε έναν γρήγορο και ανώδυνο θάνατο…
Κόμματα και σεξ: Κι όμως υπάρχει συσχετισμός… ακολουθεί δοκίμιον ανάλογο και καθ’ όλα άλογο!
Πριν συνεχίσω συγχωρέστε την αθυροστομία μου (μπαμπά, διάβασε άλλο άρθρο, θα πω κακές κουβέντες… για πολιτική θα μιλήσουμε άλλωστε). Η αλήθεια είναι ότι κατακοκκινίζω που μόνο εγώ αποτελώ την παραφωνία μέσα στην καθωσπρέπει κατάσταση του πολιτικού παραλόγου.
Επειδή πλησιάζουν καυτές προεκλογικές μέρες και δεν ξέρετε τι στα διάλα να βάλετε σε αυτή τη ρημαδοκάλπη, πάρτε ιδέες από τους «φίλους» Γάλλους και προσδιορίστε τις κομματικές σας προτιμήσεις, με βάση τις σεξουαλικές σας συνήθειες.
Σύμφωνα με έρευνα που έκανε το περιοδικό Hot Video πριν κάνα δίχρονο, αλλά βοηθά στο να ξεκινήσουμε από κάπου πριν αποφασίσουμε, βρε αδερφέ (σιγά μην το σποτάριζα και δεν το σταμπάριζα), οι πιο ενεργοί σεξουαλικά Γάλλοι ψηφοφόροι, είναι ή πολύ αριστεροί ή πολύ δεξιοί.
Οι του μέσου χώρου έφθασαν τελευταίοι και καταϊδρωμένοι στα ποσοστά συχνότητας σεξουαλικών συνευρέσεων.
Τυχαίο; Αδιάφορο; Άσχετο του κερατά; Ή η υιοθέτηση ακραίων ιδεολογιών, αφορά και χαρακτηρίζει συνολικά τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου και αποτελεί απόδειξη ότι επαναστάτης είσαι παντού, είτε βρίσκεσαι στο δρόμο, στο μετρό, στη δουλειά ή στο κρεβάτι;
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, στις πιο ριζοσπαστικές και προχώ δραστηριότητες του στοματικού και του πρωκτικού σεξ καταφεύγουν πιο συχνά οι αριστεροί σύντροφοι, όπως και στη συχνότερη ανταλλαγή συντρόφων, πράγμα όχι τόσο περίεργο, αν αναλογιστεί κανείς τη γενικότερη τάση κοινοκτημοσύνης και δίκαιης ανταλλαγής, που λογικά χαρακτηρίζει τα πιστεύω τους.
Αντίθετα, οι ακραίοι δεξιοί, εμφανίζονται ναι, μεν, ως κουνέλια που κυνηγιούνται ολημερίς, αλλά το τρίπτυχο πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, το τιμούν και με το παραπάνω, αφού είναι πιστοί στα ταίρια τους.
Ο λόγος τώρα που κάθισα και έψαξα το θέμα τόσο βαθιά, είναι γιατί βρίσκομαι σε δίλημμα και τρίλημμα μπορώ να πω, σχετικά με το τι θα ψηφίσω.
Και επειδή φαντάζομαι ότι ένα κόλλημα το έχουμε όλοι, το οποίο κουβαλάμε από γενιά σε γενιά σαν μενταγιόν που σιχαίνεσαι αλλά το φοράς, είπα μήπως τη δούμε λίγο πιο εναλλακτικά και ξεκινήσουμε αντιστρόφως ανάλογα να ψάχνουμε την ιδεολογία μας, αν υπάρχει πια.
Να κάνουμε τη διαφορά εμείς ρε αδερφέ και να πάμε ανάποδα. Να προσδιοριστούμε πολιτικά, με βάση τι κάνουμε στα σεξουαλικά.
Κοινώς, γουστάρεις στοματικό; Ρίξε ΚΚΕ.
Γουστάρεις τα κλασικά ιεραποστολικά, αραιά, αλλά σταθερά; Ρίξε τα κλασικά Πασοκονουδού και το κακό συναπάντημα όπου κακό και συναπάντημα βλέπε μαζί και ΓΑΠ… μην αναλύουμε τα προφανή.
Γουστάρεις ομαδικά; Παίξε Τσιπραιϊκά.
Γουστάρεις καθημερινά, αλλά σταθερά, με αυτούς που ξέρεις και εμπιστεύεσαι; Ρίξε από Καρατζαφέρη και πρώτη στροφή άκρα δεξιά ΧΑ.
Γουστάρεις τρέλες στις Σεϋχέλλες, κάνοντας νέα extreme sports, όποτε, με όποιον και χωρίς δεσμεύσεις; Τώρα είναι η καλύτερη εποχή να διαλέξεις ένα μικρό ανέγγιχτο κομματάκι που θα σε τρελάνει και θα σε ξεκάνει τύπου Ποτάμι, Τελεία, Παύλα και όλα τα εις -αύλα.
Το θέμα είναι να δούμε την ψήφο σαν κάτι το απαραίτητο, όσο απαραίτητο είναι και το σεξ, μπας και παρακινηθούμε και δηλώσουμε συμμετοχή, ώστε να μην κατηγοράμε πάντα τους «άλλους» για ό,τι μας τυχαίνει.
Να έχουμε εαυτόν να καραφτύσουμε μπροστά από τον καθρέφτη όταν θα μας πηδάνε κανονικά και θα προσποιούμαστε ότι πονάει αλλά μας αρέσει.
Ούτως η άλλως, η πολιτική θα είναι πάντα ένας έρωτας ανεκπλήρωτος, ένα καμάκι που δεν ξέρεις ποτέ πώς θα σου βγει… θα κάτσει δε θα κάτσει; Μια γκόμενα ακριβή, που ξέρει πολύ καλά να είναι και κυρία στα σαλόνια, μα και… νταρντάνα στο κρεβάτι.
Ξεβρακωθείτε!
