Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ένα όμορφο μουτράκι κουρνιασμένο στην αγκαλιά μου.
Πλησιάζει η γιορτή των ερωτευμένων… 14 του μήνα και σιχαίνομαι αυτή τη μέρα και τον τρόπο που πρέπει να γιορτάσεις. Καρδούλες, μπουρδίτσες, λουλούδια, αρκουδάκια και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Κορμί δίπλα σου καυτό θες να αγγίζεις, να μυρίζεις, να αισθάνεσαι και κάθε μέρα είναι γιορτή. Κάθε μέρα μια καινούργια περιπέτεια…
Όσο κάνω αυτές τις σκέψεις, το πλάσμα μου είναι μες την αγκαλιά μου και μόλις ανοίγει τα ματάκια του σαν γατί. Γουργουρίζει και αρχίζει να τρίβεται για χάδια και παιχνίδια.
Η ανάγκη μου για καφεΐνη είναι μεγαλύτερη από την επιθυμία μου για χάδια και φιλιά…
Ωστόσο, όταν σηκώνεται από τα στρώματα και στέκεται ολόγυμνη μπροστά μου, μου κόβονται τα πόδια.
Κάνει αργές κινήσεις και φοράει το πουκάμισό μου.
Η ιδανική γυναίκα να ξυπνάς δίπλα της ! Όμορφη , απλή αμακιγιάριστη! Είχε κέφι ο Θεός …
– Ξέρεις, έχω μία ιδέα! Θα ήθελα σήμερα να γνωριστούμε από την αρχή! Θέλω να συναντηθούμε, να με φλερτάρεις και να αναγκαστείς να κάνεις χίλια δύο πράγματα, όπως την πρώτη φορά, για να με ‘’ρίξεις’’ στο κρεβάτι. Ξέρεις, μου λείπεις πολύ. Μου λείπει πολύ αυτό το μούδιασμα των πρώτων λεπτών που σε γνώρισα. Που ήξερα ότι θα καταλήξω μαζί σου να κάνω έρωτα τρελό, παντού με όποιον τρόπο, αλλά πάλευα να αντισταθώ, τόσο, όσο χρειάζεται για να γίνει η ανάγκη μου ακόμα πιο αβάσταχτη… Τι λες θα το κάνεις;
– Κοριτσάκι μου ένας άντρας ξέρει τα 10’ πρώτα λεπτά που γνωρίζει μία γυναίκα πόσο θα μείνει μαζί της. Εγώ γιορτάζω κάθε μέρα μαζί σου! Σε διεκδικώ κάθε στιγμή και ζω για να σε αγγίζω! Φυσικά θα το κάνω… Αυτή θα είναι η δική μας γιορτή, ο δικός μας τρόπος να ζούμε τον έρωτά μας κάθε μέρα.
Όση ώρα μιλάμε βάζει μία βενετσιάνικη μάσκα και κάθεται στον καναπέ. . .
Μόλις αρχίζει η γιορτή!
