Είμαι χθες στο γηπεδάκι και βαράμε σουτ με τον γιο μου χαλαρά, σκάνε μύτη δυο 40ρηδες, κλασσικοί μπασκετόφιλοι, συζητώντας για το ΝΒΑ και το παιχνίδι. Δεν αντέχω τον πειρασμό, μπαίνω στην κουβέντα τους:
“Όλοι κάνουν λάθος ανάλυση. Μια τους φταίει ο προπονητής, ο Mike που έχει πάρει δυο φορές με δυο διαφορετικές ομάδες βραβείο coach of the year, ο Mike που έχει τις πιο πολλές νίκες από οποιονδήποτε συνολικά από το 2018 με την συστηματικότητά του, τώρα σας φταίει; Να σας πω εγώ το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι ο Γιάννης. Δεν έχει μπασκετικό IQ και δεν θα το αποκτήσει ποτέ. Χρειάζεται κάποιον δίπλα του με νιονιό για να μεγαλουργήσει με τα σωματικά του πλεονεκτήματα.”
Προς τιμή τους δεν μάσησαν αλλά η πρώτη αντίδραση ήταν επίθεση:
“Αυτός βγάζει δεκάδες εκατομμύρια και θα του πεις εσύ τι να κάνει που βγάζεις 500 τον μήνα;”
Ωραία ατάκα αλλά δεν είναι επιχείρημα. Ούτε είναι επιχείρημα ότι ήταν τραυματισμένος ο Γιάννης. Δεν ήταν. Και αν ήταν στα ματς που έχασε, βλακεία του, αυτός έφταιγε που τραυματίστηκε με τον ατσούμπαλο τρόπο που πήγε να καρφώσει. Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος υπό την επήρρεια των ΝΒΑ media είναι ότι δεν μοιάζουν τα playoffs με την κανονική σεζόν. Όλο τον χρόνο μπορεί να τον αφήνουν να αρμενίζει τον Γιάννη μας αλλά εδώ τέρμα τα αστεία. Οι ίδιοι Bucks που στην κανονική σεζόν έχουν 77% νίκες σε καταστάσεις clutch, στα playoff δεεεεν…. και το είδαμε και πέρυσι. Βασικά το βλέπουμε κάθε χρόνο με εξαίρεση το πρωτάθλημα που πήρανε εκείνη την περίεργη χρονιά.
“Ο άνθρωπος είναι MVP και πρωταθλητής, τι μας λες τώρα;”
Ενδιαφέρον επιχείρημα. Το MVP εδώ και καιρό είναι βασικά ανταμοιβή του ΝΒΑ σε όποιον προσπαθεί πολύ και βοηθάει να καλυφτεί το τεράστιο και εμφανές θέμα με την κανονική σεζόν. Δηλαδή ότι τελικά δεν έχει σημασία. Γιατί μπορεί η 10η ομάδα να πάρει πρωτάθλημα. Ο Γιάννης μας χύνει ιδρώτα κάθε μέρα να βάζει 30άρες και άλλοι αράζουν και προσέχουν και προγραμματίζουν για να είναι στην βέλτιστη κατάστασή τους μόλις αρχίσουν τα playoffs. To NBA γουστάρει πολύ την απίστευτη προσωπική ιστορία του Γιάννη γιατί προωθεί πολύ το παραμύθι “από τους δρόμους στην κορυφή” όταν το βρίσκει. Άλλωστε τα 3/4 των παιχτών στο ΝΒΑ είναι γόνοι άλλων παιχτών του ΝΒΑ ή/και από πλούσιες οικογένειες. Είναι σπάνια περίπτωση σαν τον LeBron πριν από αυτόν. (Lebron και πάμπτωχος και από μονογονεϊκή οικογένεια, ακόμα πιο εντυπωσιακή ιστορία.) Το πρωτάθλημα δεν το κέρδισε ο Γιάννης. Το κέρδισαν Holiday και Middleton στη σειρά πριν τον τελικό, ξεπερνώντας τον πιο δύσκολο αντίπαλο των Bucks με τον Γιάννη τραυματία στον πάγκο. Μετά ήταν εύκολη υπόθεση κόντρα σε έναν μέτριο αντίπαλο σε μια περίεργη χρονιά που πολλές top ομάδες ήταν εκτός με τραυματισμούς και άλλα θέματα. Όπως και να’χει μπράβο στον Γιάννη, μπράβο στους Bucks, ήταν υπόθεση για ταινία Disney. Χάλια η ταινία βέβαια, δεν πειράζει, θα κάνουν κι άλλες καλύτερες κάποτε.
Jimmy Butler ποσοστά επιτυχίας κόντρα σε διαφορετικούς παίχτες των Bucks:
Giannis Antetokounmpo- 86% δηλαδή ο πιο ανίκανος αμυντικός της ομάδας του, Jrue Holiday- 57%, Khris Middleton- 50%, Brook Lopez- 63%
Wes Matthews- 50%, Jae Crowder- 67%, Grayson Allen- 57%, Ingles/Connaughton- 50%. Αντιθέτως κάθε χρονιά στα playoffs κάποιος αληθινός μπασκετμπολίστας τον έχει σβήσει από το γήπεδο άνετα. 2019: Kawhi 2020: Jimmy 2021: KD 2022: Tatum 2023: Jimmy Butler πάλι. Απλά είπαν “τώρα θα τον κλείσουμε” και τον εξαφάνισαν επιθετικά και αμυντικά.
‘Εχασαν λοιπόν οι πρώτοι του πρωταθλήματος από τους 8ους. Ω ξεφτίλα. Και μάλιστα οι Heat δεν είχαν έναν από τους καλύτερους παίχτες τους που έσπασε το χέρι του. Έχασαν δυο ματς τελείως αδικαιολόγητα με όλους τους παίχτες τους και ενώ είχαν και διαφορά υπέρ τους. Έχασαν μάλιστα χωρίς καν να κάνουν οι Heat double play στον Γιάννη. Γιατί όλοι στο ΝΒΑ ξέρουν πλέον πως να μαρκάρουν τον εθνικό μας σταρ. Απλά δεν το κάνουν όλη τη χρονιά και το φυλάνε για τα playoffs που τους χρειάζεται. Ο Bam Adebayo τον είχε άνετα. Οι υπόλοιποι παίχτες των Heat συγκεντρώθηκαν στους σουτέρ. Γιατί όσοι επαναλαμβάνουν το ψέμα ότι “δεν έχει αρκετή βοήθεια ο Γιάννης” ξεχνάνε ότι η ομάδα του είναι στις καλύτερες στα τρίποντα
εδώ και χρόνια στο ΝΒΑ. Όταν κάνει το ατσούμπαλο ανόητο μπάσιμο ο Γιάννης μας και πετάει έξω την μπάλα, συνήθως τα χλατσώνουν κι αυτός γράφει assist στα εντυπωσιακά στατιστικά του. Αλλά δεν έχει μπασκετικό νιονιό το παιδί, πως να το κάνουμε; Ξέρει ΕΝΑ κόλπο, το μπάσιμο. Άντε με παραλλαγή eurostep ή spin. Κι αν κολλήσει, τοοοοότε σκέφτεται να κάνει πάσα. Pick and roll με Middleton, το όπλο που του έδωσε πρωτάθλημα, το έκανε μόλις 12 φορές στις 100 προσπάθειές του. Διπλάσιες είχαν κάνει για την κούπα. Ακόμα χειρότερα δεν καταλαβαίνει ο καημένος όταν το κάνει και δεν του βγει το μπάσιμο και πάει στην αμέσως επόμενη επίθεση και το ξανακάνει ακριβώς ίδιο, με το ίδιο αποτέλεσμα!
“Μα έβαλε τόσους πόντους” μου λέει ο 40άρης στο γηπεδάκι, σα να είναι αυτό απάντηση. Έβαλε τόσους πόντους γιατί έκανε τόσες προσπάθειες. Γιατί η ομάδα του δίνει την μπάλα και αυτός την χαραμίζει. Στο τέταρτο quarter και την παράταση είχε 3 στα 12 σουτ , 3 turnovers και -18 στο συν πλην όταν ήταν στο γήπεδο. Πάλι καλά που δεν σούταρε τρίποντα γιατί είναι ήδη με ακριβώς το ίδιο ποσοστό που είχε ο Michael Jordan. Προφανώς κανείς δεν του ζητάει να βαράει τρίποντα. Αλλά βασικά ο Γιάννης ξέρει ένα και μόνο πράγμα να κάνει, run and dunk. Φέτος ειδικά σχεδόν όλοι του οι πόντοι ήταν 80 εκατοστά από το καλάθι. Δηλαδή κάρφωμα. Ούτε floater έχει, ούτε ραβέρσα, ούτε mid range ούτε τίποτα.
“Πρέπει να φέρουν καλύτερους παίχτες γύρω του να τον βοηθήσουν” έρχεται το αναμενόμενο επιχείρημα από τον άλλον 40άρη που έχει καλούτσικο σουτ χωρίς πίεση. Δηλαδή σαν του Γιάννη, φαντάζομαι σε μονό υπό πίεση θα τα χάνει κι αυτός.
Από τη μέρα που αποφάσισαν να χτίσουν μια ομάδα για τον Γιάννη, οι Bucks έχουν κάνει μικρά θαύματα μεταγγραφές. Εκτός από Middleton και Holliday έφεραν τον Lopez να του ανοίξουν χώρο στην ρακέτα. Εκτός από μεγάλη δύναμη αμυντική και shot blocker είναι και τριποντάς ο άτιμος, τραβάει μαζί του κόσμο κι όταν μπαίνει κι όταν βγαίνει από την γραμμή των 7.24 (έχουν πιο μακριά το τρίποντο στο ΝΒΑ γιατί είναι τόσο καλύτεροι από τους Ευρωπαίους.) Δεύτερος καλύτερος αμυντικός φέτος Έφεραν παίχτες με ικανότητες στο σουτ, πάντα με κριτήριο “τι θα βοηθήσει τον Γιάννη;” και πως θα καλύψουμε τις πολλές αδυναμίες του. Δεν θα το δεχτεί εύκολα αυτό παίχτης είναι μεγάλο επίτευγμα των Bucks ότι το κράτησαν τόσο καιρό. Στα playoffs είχαν μέσο όρο ηλικίας πάνω από 30 χρονών, η πιο γερασμένη ομάδα στο ΝΒΑ. Αναγκαστικά. Κανείς δεν θέλει να πάει στην ομάδα “του Γιάννη” την ομάδα που έχει βολέψει τον αδελφούλη του ως Ελληνάρας με βύσμα. Η νέα συλλογική συμφωνία που ανακοινώθηκε κάνει ακόμα πιο στενά τα περιθώρια για τους Bucks. Μάλλον θα πρέπει να δώσουν τον Pat Connaughton κατ’ελάχιστο γιατί χτυπάνε ταβάνι με πολλούς παίχτες να βγαίνουν σε free agency. Τον Ingles με τους νέους κανόνες δεν θα τον είχαν τσιμπήσει καν.
Λόγω Γιάννη δεν έχουν επενδύσει καθόλου σε νέους παίχτες. Δεν έφεραν και δεν έδωσαν χρόνο σε νέους παίχτες. Είναι μια έρημος η ομάδα,
στερεμένα όλα. Και ο Γιάννης έχει κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα με την εμμονή του (από ασχετίλα) σε ανόητα πράγματα. Λέει και ξαναλέει δημοσίως ότι δεν θέλει να κερδίσει σε superteam. Σάμπως δεν ήταν superteam οι Bucks όταν πήραν το πρωτάθλημα, εννοεί χωρίς άλλον σταρ. Και ενώ τον αγαπάμε για την μετριοπάθειά του, αν το σκεφτείς αυτό είναι τρελά αλλαζονικό και εγωιστικό σαν δήλωση! Λέει δηλαδή ότι:
- Μόνο εγώ είμαι σταρ στην ομάδα, όλοι οι άλλοι είναι σκουπίδια/χαμηλής σημασίας/όχι γνωστοί/όχι σταρ
- Μόνο εγώ πήρα “σωστό” πρωτάθλημα, όλοι οι άλλοι στο ΝΒΑ είστε βλάκες/κολπατζήδες/απατεώνες
Με μια κίνηση δηλαδή κάνει εχθρούς τους πάντες και γιατί; Επειδή νομίζει (από ασχετίλα) ότι αυτός έκανε κάτι που δεν έκαναν πολλοί άλλοι. Είναι τελείως εκτός ΝΒΑ κλίματος και το έχει δείξει πολλές φορές. Μονόχνωτος, δεν συνεργάζεται, δεν προπονείται με άλλους, δεν συμμετέχει σε camps, νομίζει ότι ξέρει καλύτερα. Ε, είδαμε όλοι πόσα ξέρει τώρα που πάλι έχασε. Από το 2013 που πήγε στο ΝΒΑ, έχασε στον πρώτο γύρο των playoffs το 2018, έχασε στο conference finals το 2019, έχασε στον 2ο γύρο των playoffs το 2020, έχασε στον 2ο γύρο το 2022 και έχασε τώρα θεαματικά στον 1ο γύρο το 2023. Ε, δεν το λες και μεγάλη επιτυχία ή σταθερότητα αυτό, πόσο μάλλον που είναι σε μια πολύ σταθερή ομάδα χωρίς μεγάλες αλλαγές στους παίχτες. Γιατί χάνει λοιπόν;
Γιατί δεν ξέρει μπάσκετ! Και δεν εννοώ ότι δεν θα μας έσκιζε όλους αν ήταν χθες στο γήπεδο που βαράγαμε σουτ. Εννοώ ότι δεν ξέρει ΝΒΑ μπάσκετ. Αν άλλοι παίχτες ξέρουν 100 πράγματα και τα κάνουν στο 90-100%, ο Γιάννης μας ξέρει 5 πράγματα και τα κάνει στο 90-120%. Αρκεί; Από ότι φαίνεται όχι. Βελτιώνεται; Προς τιμή του διαρκώς! Αρκεί; Όχι βέβαια. Το μπάσκετ είναι ομαδικό σπορ. Εμφανώς και προφανώς ένα παιδί που άρχισε πολύ αργά να παίζει δεν έχει αυτόματα ρεφλέξ όπως τα άλλα. Δεν “βλέπει” γήπεδο εξίσου. Επειδή όμως είναι αδύνατον να μην τον λατρεύεις και να μην τον θαυμάζεις, πολύ φιλικά εδώ οι συμβουλές μου στον Γιάννη:
- Μείνε στους Bucks, καμία άλλη ομάδα δεν θα ανεχτεί αυτά που ζητάς για την οικογένειά σου μακροπρόθεσμα.
- Γίνε κανονικά κοινωνικός με τους άλλους παίχτες. Το ΝΒΑ είναι μια οικογένεια και οι παίχτες μεγαλουργούν μαζί, όχι ξεχωριστά.
- Επικεντρώσου στο θέαμα. Προσωπικά βαριέμαι θανάσιμα να σε βλέπω να παίζεις, ελάχιστες φάσεις έχουν ενδιαφέρον, συνήθως αυτές στις οποίες συνδυάζεσαι με άλλους παίχτες. Αν ήθελα να δω άλμα εις ύψος θα έβλεπα στίβο. Δεν θα μου χαλάσεις το ΝΒΑ εσύ.
- Σταμάτα να λες βλακείες περί superteam και Jordan και τέτοια. Βρες έμπειρους παίχτες του ΝΒΑ και μάθε από αυτούς. Με την φοβερή σου ταπεινότητα αλλά ουσιαστικά άκου τους. Δέξου στην ομάδα άλλους παίχτες και δίνε τους την μπάλα.
- Όταν δεν δουλεύει κάτι στο γήπεδο και δεν καταλαβαίνεις γιατί, μην το ξανακάνεις.
- Αυτή ήταν η τελευταία σου ευκαιρία για τίτλο με αυτήν την ομάδα παιχτών. Οι τρεις πιο σημαντικοί γύρω σου, αυτοί που σε κουβάλησαν στον προηγούμενο είναι πλέον γέροι. Το ξέραμε όλοι από την αρχή της χρονιάς, κακώς έλεγες τόσα μεγάλα λόγια.
- Άλλαξε συμβούλους στην επικοινωνία. Ή άκου τους περισσότερο. Και μην πιστεύεις όλα όσα γράφει ο κάθε παπάρας στο Blog του για σένα.