Πρόσφατα έγιναν της μόδας πάλι οι διαδηλώσεις… τα μάθατε; Βέβαια για να βγείτε πρώτη μούρη σελέμπριτι να απολαύσετε τα 5 λεπτά δημοσιότητας στα ελληνικά ΜΜΕ, πρέπει να διαδηλώνετε κυριλέ… στις Βρυξέλλες ας πούμε! Στην μικρή, καταπονημένη και καταθλιπτικιά από την κρίση Αθήνα, ούτε που να τις χέσουν τις διαδηλώσεις μας.
Νόμος είναι το δίκαιο μόνο του Ευρωπαίου εργάτη. Ο Έλληνας έχει δικαίωμα μόνο στο όνειρό… του και αυτό παίζει να είναι δανεικό από άλλες εποχές.
Ωστόσο, εφόσον είμαι ευσυνείδητη, έχω ενσυναίσθηση και ότι άλλο βάζει ο νους σας από εν, νιώθω χρέος μου να σας εξοπλίσω, ώστε να βγείτε πανέτοιμοι στην επανάσταση!
Κυριλέ επαναστάτες όμως, όχι τυχάρπαστοι περαστικοί που είπαν να ρίξουν και ένα πετραδάκι και γύρισαν ελαφρά τη καρδία στη βελούδινη επιφάνεια του καναπέος τους.
Το ομολογώ… από μικρή το έχω το ψώνιο… όχι δεν εννοώ τα παπούτσια, αν θυμάμαι καλά, αυτό μου προέκυψε σε πιο μεγάλη ηλικία.
Μιλάω για το ψώνιο της επανάστασης.
Ο μπαμπάς μου, μωρό όταν τραγούδαγα με στόμφο «σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες» έφτυνε τον κόρφο του λέγοντας ότι το μέλλον μου θα ήταν λαμπρό: η καλύτερη πωλήτρια Ριζοσπάστη στην Ομόνοια.
Τελικά της Ομονοίας δεν κατέληξα – σε αυτό μάλλον έπαιξε ρόλο η μόδα. Γιατί ούτε άπλυτη, ούτε αξύριστη, ούτε με τη χτενισιά του ανακούρδουδου ύπνου κυκλοφόρησα ποτέ. Με λίγα λόγια, με έσωσε το outfit.
Αλλά η φωτιά σιγοκαίει πάντα στην ψυχή και αυτήν την περίοδο που όλοι αισθάνονται ένα φήλινκγ εξέγερσης να βράζει σε όλο τους το είναι και φαντασιώνονται τον εαυτό τους μπρατσαράδες Τσε με τη μολότοφ στην τσέπη, έχω πάρει τα μέτρα μου. Έχω σκεφτεί τα πάντα για τη μεγάλη ώρα, που μάλλον είναι τώρα, η ώρα εκείνη που όλα τα Prada θα ενωθούν με τα Zara, να διαδηλώσουν αρμονικά.
Λοιπόν, καταρχήν πρέπει όλοι να οργανωθούμε. Θυμάστε που την περίοδο των σεισμών μας έλεγαν να φτιάξουμε την τσάντα του σεισμόπληκτου; Με καμιά σφυρίχτρα, μια αλλαξιά και παγούρι με νερό.
Ανάλογα, αυτήν την περίοδο οργανώστε όλοι οι επίδοξοι επαναστάτες, το ταγάρι της διαδήλωσης.
Πρέπει να περιέχει ένα φαρδουλό τζάκετ, μια μάσκα οξυγόνου, ένα μανταλάκι, ένα μπουκαλάκι νερό και μια σκούπα.
Και εξηγούμαι. Το έξτρα τζάκετ δεν το χρειάζεστε για το κρύο. Στη διαδήλωση μάλλον θα σκάτε. Όμως θα είναι απαραίτητο για τη βοήθεια των συναγωνιστών. Πχ την ώρα που θα κουβαλάτε τη νέα 42΄΄ LCD με τεχνολογία LED και 3D για το σαλόνι σας ή το καθιστικό του γείτονα από το μαγαζί που σπάσατε, ρίχτε το τζάκετ επάνω για ξεκάρφωμα και πείτε πως είναι το πτώμα του αγώνα.
Επίσης, θα μπορέσετε να καλύψετε όλες τις γιαγιάδες που θα μαζεύουν τα φάρμακά τους από τα αποκαΐδια των γύρω φαρμακείων.
Η μάσκα οξυγόνου είναι για αυτό που φαντάζεστε, δε σας λέω κάτι καινούργιο, όμως στην περίπτωση που δεν χρησιμοποιηθούν χημικά, για να μη χαλάσετε τη μάσκα τζάμπα, φράξτε τη μύτη με το μανταλάκι να μην πέσετε ξεροί από τον ιδρώτα των παραδίπλα διαδηλωτών.
Η ένταση είναι μοιραία και τα εξεγερμένα κορμιά, πιο επιρρεπή στην παραγωγή υγρών.
Για το νερό επίσης δεν έχω να σας πω πολλά μη λουστείτε, πιείτε, να γλυτώσετε από την αφυδάτωση της επαναστατικάλ φάσης, αλλά για τη σκούπα θέλω την προσοχή σας. Πείτε ας πούμε ότι θέλετε να λαμπαδιάσετε ένα αυτοκίνητο πολυτελείας που σας τη δίνει, εφόσον δε θα γίνει ποτέ δικό σας. Στη μέση της χαιρέκακης πράξης σκάει μύτη ο ιδιοκτήτης με ξυρισμένο κεφάλι και τατουάζ όλο το χάρτη Αθήνα -Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα… χειρότερα και από το γκόμενο του Prison Break, δηλαδίς.
Εκεί το παίζετε Κινέζοι, βγάζετε τη σκούπα και κάνετε ότι σκουπίζετε αμέριμνοι την ακαταστασία της επανάστασης. Μην αγχώνεστε στο κέντρο, κοντά στο Κολωνάκι, υπάρχουν κι άλλα προκλητικά αυτοκίνητα να κάψετε.
Αυτά σύντροφοι για το ταγάρι και πριν σας αφήσω να σας δώσω μια συνοδευτική συμβουλή.
Μην πετάξετε εσείς το πρώτο τούβλο, την πρώτη Μολότοφ, το πρώτο μπινελίκι. Όσο ταπηροκρανιομένοι και αν είστε, ίσως μια μέρα η διάθεση του όχλου να είναι πιο «ωχ, αδερφέ, ας μην ξεσκιστούμε σήμερα».
Το θέμα είναι να περάσετε καλά, να χώσετε καμιά μπουνιά, να ξεσκάσετε και όχι να γυρίσετε καταντροπιασμένοι, που έπαιξε η μούρη σας σε όλα τα ΜΜΕ ως ο αναρχικός που κατέστρεψε μια κατά τα άλλα φιλειρηνική διαδήλωση.
Ο όχλος αποτελεί ιστορικό στοιχείο, ενώ η διαφοροποίηση ενίοτε χαρακτηρίζεται και αποκλίνουσα συμπεριφορά.
Σε στιγμές επαναστατικού πάθους οι ισορροπίες είναι λεπτές, μη ρισκάρετε την υστεροφημία σας και από Τσε καταλήξετε σε κάποιο Δαφνί ή στη φυλακή, ως μια μικρή αδιάφορη τσε-τσε!
Το επόμενο βήμα είναι επιτέλους να ξεστραβωθούμε, να σοβαρευτούμε και να διεκδικήσουμε ό,τι μας έχει στερήσει την αξιοπρέπεια τα τελευταία χρόνια… κι αυτό δε γίνεται με πέρλα και βλεφαρίδα κάγκελο Γιαννούλα στα σαλόνια! Αυτό να το θυμόμαστε τώρα που πλησιάζει και η 17η Νοέμβρη…της Αγίας Δαμανάκη ανήμερα… μας γονάτισε αυτό το άτιμο το σαλόνι!