Ένα συνηθισμένο πρωινό στην Ερμού. Η Λίλα περπατούσε σκεπτική!
“Μα που πήγαν όλοι οι άντρες επιτέλους;” διερωτήθηκε και ένας αναστεναγμός πολλών Ρίχτερ βγήκε από το στόμα της.
Μια περαστική την κοίταξε και σταυροκοπήθηκε.
“Πάει τρελάθηκε ο κόσμος” πρόλαβε να πει πριν τη συναντήσει το άγριο βλέμμα της Λίλας.
Ξεφυσώντας συνέχισε το δρόμο της διερωτώμενη και φανερά απογοητευμένη, τη στιγμή που ένας γοητευτικός άντρας την κάρφωνε την ώρα που περνούσε από δίπλα της.
Χαμπάρι η Λίλα. Σκεφτόταν τα δικά της. Ή μάλλον τον δικό της. Το είχε πει και πριν λίγο στην κολλητή της στο κινητό.
“Δε φλερτάρουν παιδί μου, δε διεκδικούν. Πάει και τέλειωσε”!
Πού να προσέξει λοιπόν το νεαρό με τη μηχανή που παραλίγο να την πατήσει την ώρα που τη χάζευε.
Το συνηθίζουν οι γυναίκες αυτό. Δεν έχουν και άδικο. Είναι όμως η μισή αλήθεια. Όταν μια γυναίκα λέει “δε φλερτάρουν οι άντρες σήμερα” τα βέλη/σπόντες/μπηχτές πάνε σε έναν συγκεκριμένο. Αυτόν που θέλει και δεν της δίνει σημασία ή δε τη διεκδικεί με σθένος. Όχι για τους άντρες γενικότερα. Νόμος.
Δε την φλερτάρει αυτός που θέλει με τον τρόπο που θέλει; Παίρνει η μπάλα όλον τον ανδρικό πληθυσμό! Αμ πώς! Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη δεν έχουν άλλωστε; Αλήθεια την έχουν ή μήπως απλά δε φαίνονται κάτω από τις λάσπες ;
Στο θέμα μας.
Λίγο πριν περάσει το δρόμο απέναντι ίσα που πρόλαβε να ξεστομίσει : “Πού είναι οι εποχές που ο άντρας χτυπούσε με το ρόπαλο τη γυναίκα που ήθελε και την τραβούσε στη σπηλιά του”!
Έπειτα σκοτάδι. Ανοίγει τα μάτια της. Βρισκόταν σε ένα σκοτεινό και υγρό μέρος. Μύριζε χώμα και λάσπη. Πετάγεται πάνω. Το κεφάλι την πονούσε. Σα να την είχε χτυπήσει κάποιος με ρόπαλο. Κοιτάζεται. Γεμάτη γρατζουνιές.
“Μα τι είναι αυτό που φοράω; Που πήγαν τα ρούχα μου;” συλλογίζεται και ξαφνικά βλέπει έναν αγριάνθρωπο μπροστά της, σαν το homo erectus ένα πράμα, να την κοιτάζει.
“Παναγιά μου τι είν’ τούτο; ”¨Στρίγγλισε και σείστηκε συθέμελα όλη η σπηλιά.
Εμ! Λίλα μου έπρεπε να προσέξεις τι εύχεσαι! Homo erectus δεν ήθελες; Λούσου τον τώρα.
Είχε μπροστά στα μάτια της ό,τι ευχήθηκε. Μόνο που δεν της άρεσε συν του ότι είχε και ένα καρούμπαλο σαν καρπούζι στην κεφαλή. Οπότε ωραία εκδοχή αυτή αλλά μόνο τους άντρες συμφέρει στην προκειμένη. Πάει αυτή η περίοδος. Πέρασε ανεπιστρεπτί. Βέβαια τα πράγματα για τους άντρες δεν άλλαξαν και πολύ. Το “ρόπαλο” το έχουν έτοιμο για μια γυναίκα που ενδιαφέρονται πραγματικά.
Σε αυτή την εποχή όμως, η γυναίκα επιλέγει τον άνδρα που θα την επιλέξει.
“Είστε καλά;” μια φωνή την επανέφερε στην πραγματικότητα. Ανοίγει τα μάτια της. Κόσμος γύρω της. Μπροστά της ένας κούκλος, ο νεαρός με τη μηχανή που λέγαμε πριν, προσπάθησε να την αποφύγει ο καημένος αλλά αυτή χωμένη στις σκέψεις της ντουπ έπεσε πάνω του.
Σα να την διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα σηκώθηκε πάνω. “Καλά… καλά είμαι” του πέταξε και έφυγε σαν κυνηγημένη.
Δεν του έδωσε καν την ευκαιρία να τη βοηθήσει, να της προσφέρει ένα ποτήρι νερό, να την κεράσει έναν καφέ, να τη φλερτάρει τέλος πάντων… Αλλού ήταν το μυαλό της.
Πάει λοιπόν η ευκαιρία. Έτσι είναι. Όσο μια γυναίκα σκέφτεται έναν άντρα που δεν της δίνει σημασία δεν προσέχει εκείνον που είναι ικανός να της προσφέρει αυτά που θέλει.
Χάσιμο χρόνου ονομάζεται. Αλλά με το μυαλό θολό πω πω πω πωπω (μεγάλε ποιητή Φανφάρα πάντα επίκαιρος είσαι) πού να το αντιληφθεί.
Ο άντρας που θα σταμπάρει και θα ενδιαφερθεί για μια γυναίκα μεταμορφώνεται σε σκοπευτικό. Το R.W.R του (βλ.Radar Warning Receiver) μπαίνει σε λειτουργία. Σειρήνες έχουν σημάνει. Βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού. Τα πάντα σκοτεινιάζουν. Μόνο ο στόχος φαίνεται. Αφού εντοπίσει, λοιπόν, στοχεύει και κλειδώνει. Έπειτα, αφού μελετήσει τα δεδομένα του περιβάλλοντος και όταν πιστέψει ότι ήλθε η κατάλληλη στιγμή πατάει τη σκανδάλη με απειροελάχιστες πιθανότητες αποτυχίας.
Έτσι είναι. Όσο και αν δε μας συμφέρει αν ένας άντρας βάλει στόχο μια γυναίκα δεν του ξεφεύγει ο κόσμος να χαλάσει και να γυρίσει ανάποδα. Ο κυνηγός μέσα του ξυπνάει. Την φύσιν φυγείν αδύνατον.
Αν τώρα φάει τα μούτρα του στο τέλος όρκο δεν παίρνω και δεν είναι επί του παρόντος. “It takes two to tango babe”. Το θέμα είναι όμως ότι αν ενδιαφέρεται πραγματικά θα το παλέψει.
Αυτό το κρατάμε εντάξει;
Θέλει μια γυναίκα; Κλειδώνει στο μυαλό του. Όχι και τόσο; Γίνεται μελισσούλης και πετάει από λουλουδάκι σε λουλουδάκι! Η Λογική είναι γένους θηλυκού άλλωστε.
Βέβαια κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις γυναίκες. Διότι η στρίγγλα έγινε αρνάκι στον άντρα που ενδιαφερόταν πραγματικά, ενώ για τους άλλους ήταν bitch. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Μην τα πούμε όλα τώρα!